P raemisso prius quòd bigamia pluribus modis contrahitur, vt per Archi. Florent. in iij. parte, titu. xxviij. cap. iij. vbi octo modos illius ſscripſsit, quos hîc referre non curo: trã ſcripſit transcripsit enim illos Sylueſs. in ſsua ſsumma, in verbo bigamia, in princip. bigamos ordinari non poſs ſse ex pluribus capitulis, in diſstinctio. xxxiiij. à Gratiano collectis comprobatur, præcipuè in cap. Curandum, & in cap. Præcipimus, & in | cap. Si quis viduam. el j. cum duobus ſsequentibus. Si verò de facto fuerint aliqui ad ſsacros ordines promoti, illis priuandi ſsunt, quia in bigamia contra Apoſstolum diſspenſsare non licet, vt in cap. Super eo. de bigamis. ex quo patet, quòd bigami recipiunt characterem ordinis. quod etiam probat text. & ibi notat Præpo. ex eo, in cap. Si quis viduam. l. di ſstinctio. Et inter alios caſsus bigamiæ aduerte ad vnumquod pluries contingit, quòd ſsi maritus adulteræ poſst adulterium illam cognouit, non poteſst ordinari. ita probat tex. {in Can. viij. Cõcilij Concilij Neoce ſsarienſsis in ij. edictione, & eſst text.} & illum ſsic ſsummat Præpo. in c. Si cuius. xxxiiij. diſst. Cuius ibi bonam diſstinctionem vide, videlicet quòd cognoſscens adulteram ſscienter, ſsiue ignoranter, repellitur à ſsu ſscipiendis ordinibus: ab executione verò ſsuſsceptorum non repellitur, ſsi ignoranter cognouerit, dum tamen poſssit vxorem de adulterio conuincere, & eam dimittere. Immò fortiorem affirmat ſententiã sententiam ibi Præpoſsi. poſst Bart. Brixi. Ioan. de fan. & Hoſsti. quòd licet maritus cognoſscat adulteram ad mandatum iudicis, ſsibi præiudicat, licet Inno. in cap. Inquiſsitioni. de ſsent. excom. in hoc aliter diſstinguat.