HVius exceſs ſsus eſst eadem pœna de qua in ca ſsu præcedẽti præcedenti , & per eundem tex. Aduerte tamen, quòd Abb. in d. cap. Sed nec. verſsi. Sed quæritur. dicit quòd ſsibi videtur valde graue quòd clericus deponatur propter exercitium iſstorum officiorum, ſscilicet procuratoris, de quo in c. præcedenti, & Iuſstitiarij. de quo hîc, maximè hodie: cùm non ita acerbè debeant puniri delicta, vt in c. fraternitatis. xxxiiij. diſstin. Vnde plus ſsibi placet quòd tales clerici debeant excommunicari, & non deponi, niſsi eſs ſsent incorrigibiles: quia tex. ſsolùm dicit quòd delinquens in hoc ab eccleſsiaſstico fiat miniſsterio alienus, & per excommunicationẽ excommunicationem ſsatis fit alienus: licet Ioã Ioan . Andr. intelligat de pœna depoſsitionis. {Pro cuius opinione videtur facere decretũ decretum concilij Toletani iiij. cuius verba ſsunt: Sæper principes cõtra contra quoslibet maieſstati obnoxios ſsacerdotibus negotia ſsua committunt. Et quia ſsacerdotes à Chriſsto ad miniſteriũ ministerium ſsalutis electi ſsunt, ibi conſsentiant regibus fieri Iudices, vbi iureiurando ſsupplicij indulgentia promittitur, non vbi diſscriminis ſentẽtia ſententia præparatur. Si quis ergo ſsacerdotum contra hoc commune conſsultum diſscuſs ſsor in alienis periculis extiterit, ſsit reus effuſsi ſsanguinis apud Chriſtũ Chriſtum , & apud eccleſiã eccleſiam perdat proprium gradum. eſst Cano. xxx. dicti Concilij. & habetur 23. q. 8. cl. ſs æpe principes.} An autẽ autem clericis in iſsto caſsu ſsit prohibitum quodlibet officiũ officium iuſstitiæ exercendæ. Abb. in d. c. Sed nec. credit quòd ſsic, quia verba text. ſsunt multùm generalia, & ratio generaliſssima, quia nemo militãs militans Deo &c. Vnde dicit per illũ illum tex. quòd clericus non poſs ſset eſs ſse Vicerex, vel Vicecomes, vel locumtenẽs locumtenens alicuius principis ſsecularis, | nec habere ſsub ſsua cura aliquam ciuitatem ſseu locũ locum temporalem. pro quo allegat text. magis ſspecificum in c. clericis. §. j. eo. tit. Videtur tamen ſsibi quòd clerici poſs ſsunt eſs ſse conſsiliarij principis: quod dicit etiam ſsentire Ioan. Andr. in d. c. clericis. quod notat etiam Bal. ex text. ibi, in auth. Habita. in princ. C. Ne filius pro patre. Et vide Abb. in dicto capit. clericis. vbi notat quòd prælatus poteſst eſs ſse conſsiliarius principis ſsecularis, licet non debeat eſs ſse officialis iuſstitiæ exercendæ. Debent tamen cauere ſsecundum eum, ne con ſsulant in criminali cauſsa etiam reum abſsoluendum, quando ex hoc immineret actori pœna mortis, vel mutilationis membri in pœnam talionis. Poſs ſsunt præterea clerici ſsine metu irregularitatis interuenire in lege condenda, per quam pœna mortis imponitur, quando non imminet caſsus, propter quem efficitur lex, ſsed fit generaliter, licet poſstea caſsus occurrat, vt quis interficiatur: quia tunc clericus conſulẽs consules non animaduertit in certam perſsonam, ſsed prouidet vt homines ſse abſstineant à delicto. vt notat Domi. in c. fi. iij. diſst. Vbi dicit hanc eſs ſse concluſsionem Archi. in c. officia. xxiij. quæ ſst. v. licet re vere Archi. ibi nihil ſscripſserit de clerico, ſsed ſsolùm afferit quòd princeps qui legem condidit, cuius autoritate homines ſsunt traditi morti, non eſst factus irregularis: & non infertur, princeps ad cuius officium ſspectat tales leges cõdere condere , non efficitur irregularis, ergo nec clericus qui cõ ſuluit consuluit ei vt illas condat: poterat tamẽ tamen quòd melius allegare Bal. vbi ſsuprà expreſssè tenentẽ tenentem quòd clerici poſs ſsunt dare conſsilium in legibus cõdendis condendis : & licet ex hoc ſsequatur per accidens mors alicuius, non ſsunt irregulares, quem refert Ioan. de Ana. in c. | Ad audientiam, in iij. col. verſsi. Tertiò quæritur. de homici. Pro quo etiam facit quod notat Bal. in c. ij. in ſsi. de maio. & obed. poſst Innoc. quòd papa poteſst imponere pœnam mortis ſstatuendo, ſsed non exequẽdo exequendo , quia ſsi propriis manibus occideret aliquem, fieret ſstatim irregularis.