PRæmiſs ſsa diffinitione ſsimoniæ quam latius examinat Ioan. de Ana. in rub. eiuſs dem titul. in j. col. delictum iſstud computatur inter grauiora crimina, vt eſst text. in c. fina. de purga. cano. de quo quidem terribilia verba Paſschalis papa deſscripſsit in c. fi. j. quæ ſst. vij. videlicet, quòd omnia etiam crimina ad comparationem ſsimoniacæ hæreſsis quaſsi pro nihilo reputantur. {Vnde Sancti illi Patres Hiſspaniæ qui in Concilio Toletano viij. interfuerunt, vidẽtes videntes quòd antiquorum patrum decreta in extirpatione tanti criminis parum profecerint, præmiſssis pulcherrimis verbis, quibus hoc eleganter deplorarunt, huic cancroſso vulneri ignitum, quod ſsupererat ferrum iniicere decreuerunt (vt eorum verbis vtar) & in Canone iij. ſsub his verbis ſstatuerunt: vt quicunque deinceps propter accipiendam ſsacerdotij dignitatem, quodlibet præminum fuerit detectus obtuliſs ſse, ex eodem tempore ſse nouerit anathematis opprobrio condemnatum, at que à participatione Chriſsti corporis & ſsanguinis alienum, ex quo illum con ſstat execrabile Chriſsti perpetraſs ſse flagitium. Quòd ſsi aliquis extiterit, qui accuſset, ille qui hunc ordinem munerum fuerit acceptione lucratus & ſsuſscepto honoris gradu prohibetur, & in monaſsterio ſsub perenni pœnitentia religetur. Illi verò, qui hac cauſsa munerum acceptores extiterint, ſsi clerici fuerint, honoris amiſssione mulctentur. Si verò laici, anathemate perpertuò condemnentur.} Ideo propter | eius grauitatem aliqua ſspecialia ſstatuuntur in iure, nam in eo proceditur per ſsola ſsigna: & in eius odiũ odium admittuntur præ ſsumptiones, vt notat Abb. ex text. ibi in c. Sicut. de ſsimonia. Item admittuntur ad accu ſsandum ſsimoniacum ſserui, meretrices, & criminoſsi, vt in c. Tanta. eo. tit. de quo latius in c. Per tuas. el j. eo. titu. & per Abb. & Docto. ibi. Vnde {ex diſspoſsitione Alexandri & Inn. Tertij. per noua iura.} in eo delinquens perpetuò deponitur ab officio & beneficio, vt in c. De hoc. de ſsimon. & in c. Cum ſsuper. de confeſs. Si tamen crimen eſst occultum, non deponitur, & ſsi ipſsi iudici conſstet, ſsed pœnitentiam ſecretã secretam debet iniũgere iniungere , vt in c. Ex tuæ. de ſsimo. In correctione tamen & punitione huius criminis non poteſst dari certa doctrina, ſsed ſsecundùm qualitatem ſsimoniæ aliter & aliter punitur. Quia aliquando imponitur pœna excommunicationis, aliquando detru ſsionis in monaſsterium, aliquando ſspoliationis omnium bonorum, aliquando depoſsitionis, aliquando eſst pœna centum aureorum & infamiæ: vt probat textus & gloſs ſsa in dicta l. j. ff. ad legem Iuliam de ambitu. Aliquando imponitur pœna quadrupli, & deportationis, vt patet in d. l. j. C. ad legem Iul. de ambitu. Ideo vide Hoſsti. in ſsumma eiuſsdem tit. in §. qua pœna feriatur, per totum. Et vide Præpo. in c. Presbyter. j. queſst. j. in col. fin. verſs. in gloſs. vbi etiam vide notabiliter diſstinguentem, videlicet an ſsimonia committatur in ordine, vel in beneficio, & in vtroque, an paſssiuè, vel actiuè, & varias etiam pœ nas deſcribẽtem describentem in c. Statuimus. j. quæ ſst. j. col. j. & ij. Item nota quòd ſsimonia commiſs ſsa in ordine ſsuſsce| pto non ſsolùm non dat executionem illius ordinis, ſsed etiam impedit executionem omnium aliorum. notat Inno. in c. Per tuas. & in c. Tanta. eo. tit. Arch. in c. Ordinationes. j. quæ ſst. j. vbi vide Præpo. qui refert & ſsequitur eoſsdem in principio, qui ponit vnũ vnum caſsum in quo fallit iſsta concluſsio: licet ille caſsus nõ non eſst propriè caſsus fallentiæ, quia in eo ſsimonia non fuit commiſs ſsa in ordine, ſsed in conſsecutiuo ad ordinem, vt ibi per eum. Et ipſsam principalem conclu ſsionem ſsequitur ſsimpliciter in c. Statuimus. ea. cauſs. & quæ ſst. in col. j. Hodie tamen per conſstitutiones modernorum Pontificum deſscriptas in ſsupplemento, in verbo ſsimonia. in fine. Simoniacus eſst priuatus ipſso iure beneficio, vt dicit Feli. in capitu. In noſstra. in ij. corollario. in fin. de reſscriptis. & idem notat ipſse in capitu. ij. de reſscript. columna iiij. referendo ad hoc conſsil. Anchar. Et vide extrauagantem Pauli. ij. quæ incipit, Cum deteſstabile (quæ habetur inter extrauagantes communes ſsub tit. de ſsimo.) vbi imponitur pœna excommunicationis ipſso facto, cuius abſsolutio reſseruatur Papæ: & quòd in beneficiis nullatenus eis ius quæratur, & teneantur ad reſstituionem fructuum præter id quòd primò innouat omnes pœnas contra ſsimoniacos ſstatutas, & eas incurrere, ipſso facto decernit. {Et vi. Sylue. in ſsumma, verbo Simonia. in verſsic. Decimono quæritur. vbi deſscribit quatuor pœnas Simoniacorum: & inter eas meminit de extrauag. Martini quinti, in Concilio Conſstantienſsi incipien. Sacro. Et ibi plura alia refert in propoſsito.}