Aurea prima ſsata ætas, quæ vindice nullo
Sponte ſsua ſsine lege fidem rectumque colebat.
Pœna, metufque aberant, nec vincla minacia collo
Ære ligabantur, nec ſsupplex turba timebat
Iudicis ora ſsui, ſsed erant ſsine iudice tuti.
Nondum cæſsa ſsuis, peregrinum vt viſseret orbem,
Montibus, in liquidas pinus deſscenderat vndas,
Nullaque mortales, præter ſsua, littora norant;
Nondum præcipites cingebant oppida foßæ,
Non tuba directi, non æris cornua flexi,
Non galeæ, non enſsis erat, ſsine militis vſsu
Mollia ſsecuræ peragebant otia gentes.
Ipſsa quoque immunis, rastroque intacta, nec vllis
Saucia vomeribus, per ſse dabat omnia tellus,
Contentique cibis nullo cogente creatis,
Arbuteos fœtus, montanaque fraga legebant,
Cornaque, & in duris hærentia mora rubetis,
Et quæ deciderant patula Iouis arbore glandes.
Loading...