Q voties enim ad expurgandam eccle ſsiaſsticam Rempubl. facinoroſsis clericis alicuius eorum flagitium nunciandum eſst, decet vt id in præ ſsentia iudicis fiat. Sic enim & iudex ipſse perpendere poterit, quæ ſsit perſsonæ qualitas contra quam denunciatio fit, quæ inſsuper delicti ſspecies ac grauitas, vt iuxta illã illam quæ futura ſsunt ordinet ac præcipiat, intelliagátque quo animi motu, quáve certitudine delicti, fiſscalis ſsuus, aut quiuis alius denunciaturus accedit, & an etiam negocium id de quo agitur notario qui tunc ſse illi offert, tutò committi valeat. Non enim in criminalibus cauſsis minima cura iudicis debet eſs ſse perſonã personam notarij eligere, ac variare iuxta caſsuum & negotiorum occurrentiam, cùm præcipuè inter plures optio datur. Multùm namque impedit delictorum correctionem tabellionum animus corruptus precibus aut precio, ſseu particulari quadam affectione, vnde ſs æpius cauſsarum ſsecreta reuelant, teſstes negligenter, & non vt decet, examinant, & iudices ipſsos variis perſsuaſsionibus & fictionibus ad ſsuæ prauæ intentionis tramitem inclinare ſsatagunt, aut aptis importunitatibus oppugnant, eorum inſsuper torpore & ſsegnitie (cùm à iudicibus ſseu fiſscalibus in ſsimilibus cauſsis nihil accipiãt accipiant , quò ad laboborẽ laborem ſscribendi & ſsolicitudinem inſstigentur) perit ſs æpius probationum copia, & reorum pauperum defenfio. Oportebit etiam de omnibus curiæ tabellionibus diffidere, quando illos certioraturos | malefactorem de his quæ geruntur, iudex probabiliter ſsuſspicatur, extraneúmque quærere notarium, quo præ ſsente denunciatio fiat, & per quem ſsummariè informationis teſstes examinentur, ac mandatum capturæ ſsubſscribatur. Proderit præterea quòd iudice præ ſsente denunciationes fiant contra reos, nam ex hoc ipſse facilius illorum memoriam conſseruabit, & melius rationem criminalium cauſsarum, & ſstatus earum ab officialibus exiget, nec eis licebit, aliquorum proſsequi cauſsas, & reliquas pro arbitrio ſsilentio præterire.