C lerici nominatim & tertiò moniti, vt ab huiuſsmodi officiis deſsiſstant, ſsi non fecerint, aut officia illa reſsumpſserint, cõiugati coniugati omnino, non coniugati verò in rebus, & ſsi omnino incedunt vt laici in perſsonis, priuilegium clericale quãdiu quamdiu præmiſssis inſstiterint, eo ipſso amittant. ita diſspoſsitum eſst per Concilium Viennenſs. vt in Clement. j. de vi. & honeſst. cleric. Et aduerte quòd pœnam hanc incurrunt etiam clerici prædicta officia exercentes pro vtilitate dominorum quibus ſseruiunt: quia in hoc non habetur re ſspectus ad eum cuius intereſst, ſsed ſsolùm ad eum qui talia officia exercet per ſse & publicè ſsecundùm Bonifacium ibi, prope fin. poſst Paul. & Guilliel. Quem etiam ibi vide prius tenentem poſst Paul. quòd clerici puniuntur prædicta pœna, quamuis non exerceant continuè dicta officia, ſsed per dilucida interualla, dum tamen eo tempore quo non exercent de| ſsiſstant propter aliam cauſsam, & non cauſsa hone ſstatis ordinis clericalis. Vt autem pœnam hanc incurrant clerici debent nominari proprio nomine & expreſs ſso in monitione illis facienda, per gloſs. ibi, in verbo nominatim: quæ quidem monitio debet fieri publicè in eccleſsiis per presbyterum vel præ conem in ſscriptis, vel ſsine ſscriptis, vel in locis aliis publicis ſsecundùm Guiliel. de monte Lau. ibi: quod tamen videtur intelligere Bonifacius ibi prope fin. quando non poſs ſsunt clerici apprehendi: nam ſsi poſs fent, monitio debet fieri in perſsonis monitorum, quem etiam vide dicentem quod forſsan ſsufficeret, ſsi fieret monitio in loco habitationis. & vide Cardi. ibi, in vij. quæ ſst. concludentem, quòd quando monitio fieret per circũlocutiones circumlocutiones omnino ſspecificas: tunc æquè fit certificatio, ſsicut per nomen propriũ proprium : & in caſsu noſstro talis monitio ſsufficeret, dum clarè conſstet de quibus fiat mentio. & idem tenent zenze. & Petrus de Ancha. & Bonifac. & Imo. ibi: quos ſsequitur etiam Ioan. de Vanchel. in ſsuo breuiario, ſsuper dict. clement. licet Paul. & Ioan. de Ligna. teneant cõtrariũ contrarium ſecundũ ſecundum eũ eum . Debet etiã etiam eſs ſse monitio trina, adeò quòd non ſsufficeret vnum perẽptorium peremptorium pro omnibus, vt not. etiam gloſs. ibi. Cardin. autẽ autem in viij. quæ ſstio. concludit vnam monitionem cum tribus interuallis ęquiparari in iſsto caſsu tribus monitionibus, & ſsic intelligit opinionẽ opinionem Zẽze Zenze . ne cõ tradicat contradicat Stephano: & ſsic videtur, quòd poſssit intelligi opinio Anch. & Ioã Ioan . de Imo. ibi, qui vidẽtur videntur ſsimpliciter tenere opi. glo. & Ioan. de Ligna. & Zenze. In arbitrio præterea eſst epiſscopi in his monitioni| bus ſstatuere terminum quem voluerit, ſsed poſtquã postquam ſstatuerit, non licebit immutare prius quàm lapſsus fuerit, ſsed cùm durat, prorogare poterit ex cauſsa. ita Cardi. ibi poſst Lau. in ix. quæ ſstio. in fin. Et aduerte quod inquantum ſsuprà dictum eſst, quòd reaſ ſumẽs reassumens officium prohibitum ex prædictis poſstquàm dimi ſsit, incurrit pœnam: limitandum eſst, niſsi reaſs ſsumens dimittat illud durante termino monitionum, vt declarat gloſs. ibi, in verbo reſsumpſserint, quam ſsequitur Cardin. ibi poſst Laud. & Paul. in x. quæ ſstion. Et idem ſsequitur Imol. ibi ſsuper eadem gloſs. Quod tamen optimè ſsublimitat & declarat Bonifa. ibi, in colum. iiij. verſsic. Sed iſstud. Vbi dicit quòd prædictam limitationem putat veram, quando primò dimiſssio fuit facta ſsimpliciter: nam tunc quia conſstat de cauſsa dimiſssionis, & ſsumus in materia pœnali, intelligendum eſst prout placet ipſsi monito: ſsecus autem vbi conſstat de dimiſssione propter monitionem præcedentem: tunc enim monitio fuit ſsortita ſsuum effectum, & ſsic amplius non poteſst dici quòd durat terminus monitionis: & ideo reaſs ſsumptio per eum facta nocebit ei, tanquam facta, expirata iam monitione, licet poſstea ductus pœnitentia quia reaſs ſsumpſsit, dimittat intra terminũ terminum ſsibi datũ datum in monitione. Itẽ Item nota quòd ſsi clericus vtatur aliis vilibus officiis, vt puta aptare pelles, vel ſsi ſsint lenones, vel balneorũ balneorum publici cuſstodes nõ non incurrũt incurrunt prædictã prædictam pœnam, licet videatur in talibus eſs ſse idẽtitas identitas rationis, & in aliquibus eorũ eorum maior ratio, vt colligitur ex gloſs. iiij. in d. clem. & ex his quæ no. ibi Card. quãuis quamuis cotrariũ contrarium teneat Zenze. ibi, quẽ quem videtur ſsequi Bonifa. ibi, in col. ij. ver. Cõclude Conclude , qui etiã etiam addit, quòd ſsi clericus exer| ceret officiũ officium mũdandi mundandi cloacas, quòd forſsan haberet locũ locum pœna d. clem. quod ego nõ non opinor verũ verum , ſequẽ do sequendo dictã dictam opinionẽ opinionem Cardi. poſst glo. quia ſsi lenones nõ non cõprehenduntur comprehenduntur ſsub ea, quia non ſsunt expreſssi, multò minus mundantes cloacas. Crederem tamẽ tamen quod & ſsi tales non comprehenduntur, quia ille text. videtur ſspecialiter prohibere illa officia ibi expreſs ſsa, ex eo fortè, quòd in illa ætare frequentius peccabatur in illis, ſsecundùm Cardi. ibi, Si clericus vteretur aliquo ex prædictis officiis, vel ſsimilibus vilibus, vel inhoneſstis, ſsi monitus non deſsiſsteret, puniendus eſs ſset ſsuperioris ſsui arbitrio, attenta officij & perſsonæ qualitate, & temporis diuturnitate, & aliis quæ infrà in arbitrariis conſsideranda tradimus.