IN pri
ſscis illis eccle
ſsiæ catholicæ temporibus tanta erat
ſsanctis patribus hone
ſstatis cura, vt nedum in clericis aperta crimina non tolerabant,
ſsed neque
ſsu
ſspitionem,
ſseu infamiam criminis
ſsu
ſstinere volebant. Vnde
ſsicut
ſsacris
ſsanctionibus, delinquentibus (quorum crimina probari poterant) pœnas
ſstatuerunt,
ſsic illis, contra quos de crimine infamia, aut graue
ſscandalum,
ſseu vehemens
ſsu
ſspitio
ſsurgebat, purgationem canonicam indicendam
decreuerunt. Cuius quidem diffinitiones varias
quia Ho
ſstien.
ſscribit in
ſsua
ſsumma, de purga. cano.
in §. j. ideo illas tran
ſscribere nolo. In qua quidem
aduertendum e
ſst quòd licet verum
ſsit quòd accu
ſsatore apparente non debet indici purgatio infamato, vt probat text. & ibi notat Abba. in capitu. ij.
de purgatio. cano. quia i
ſsta purgatio e
ſst
ſsub
ſsidiaria, tamen in ca
ſsu no
ſstro quando fi
ſscalis accu
ſsat,
qui
ſsuccedit in loco iudicis vt
ſsupra tradidimus,
crederem po
ſs
ſse indici
purgationẽ
purgationem
infamato ad eius
|
petitionẽ
petitionem
. Quæ quidem purgatio canonica arbitrio
iudicis relicta e
ſst, vt in c. Significa
ſsti. de adult. & in
c. Inqui
ſsitionis. §. quæ
ſsiui
ſsti. de accu
ſsa. facienda
tamẽ
tamen
cũ
cum
per
ſsonis eiu
ſsdem ordinis
quẽ
quem
purgandus habet, vt in c. ex tuarum. & in c. Inter
ſsollicitudines. de
purg. cano.
Cõpurgatores
Compurgatores
autem debent e
ſs
ſse fide catholici, vita purgati, & qui
cõuerſationẽ
conuersationem
purgandi
clerici
nõ
non
tam moderno
tẽpore
tempore
quàm
trã
ſacto
transacto
nouerint, vt in d. c. Inter
ſsollicitudines. Qui tamen compurgatores iurare debent de credulitate, vt in c. De
te
ſstibus. eo. tit. Qualiter in
ſsuper iurare debeant purgandus & compurgatores, vide Ho
ſsti. vbi
ſsuprà in
§. qualiter fieri debeat. per quem etiam vide quotus
debet e
ſs
ſse numerus compurgatorum, & quales illi
in duobus §.
ſsequentibus. Si verò illi qui
ſsunt eiu
ſs
dem ordinis, fuerint inimici infamati, admittuntur
alij, vt in c.
Cũ
Cum
in iuuentute. de purg. cano. Imò propter hanc cau
ſsam pote
ſst reus cum laicis & fœminis
purgari, vt in glo
ſs. fin. illius text. & probat etiam
glo
ſs. in c. clerici lxxxj. di
ſstinct. & in c. In decima.
xviij. quæ
ſst. ij. Et vide Abb. in c. Inter. de purg. cano. fi. verbis. Vbi
etiã
etiam
dicit quòd
ſsi
purgãdus
purgandus
e
ſst pauper
ſseu extraneus, ita quòd non habeat notos in ciuitate, & ideo de
ſsunt compurgatores clerici, quòd
tunc admittuntur laici & etiam fœminæ: & quòd
ſsi
etiã
etiam
laici deficerent ex hac cau
ſsa, quòd
credendũ
credendum
e
ſst
ſsoli
ſsuo
iuramẽto
iuramento
, & vltra
ſsuprà dicta allegat glo
ſs.
nota. in c.
Cũ
Cum
P. de accu
ſs. Aduerte tamen
ꝙ
quod
inquantũ
inquantum
dicit quòd paupertas facit admitti laicos & fœ
minas, quòd hoc
nõ
non
videtur iure procedere: quid enim nocet clerico paupertas vt
ſsit notus in propria
patria, &
ſsic bonæ opinionis penes
ſsuos
cõclericos
conclericos
,
|
ſsi ille
ſsuis operibus aliud non promereretur? Infamatus verò ille
iudicãdus
iudicandus
nõ
non
e
ſst,
quẽ
quem
dicta
paucorũ
paucorum
infamãt
infamant
,
ſsi eius opinio apud bonos & graues læ
ſsa
nõ
non
exi
ſstit, vt in d. §. quæ
ſsiui
ſsti. vbi Abb. bene di
ſstinguit
quando requiratur maior pars ciuitatis vel viciniæ
ad hoc vt aliquis dicatur infamatus, in
ſspecta qualitate loci &
perſonarũ
personarum
: cuius verba
trã
ſcribere
transcribere
nolo.
Infamia
autẽ
autem
ſsi
ſsit
ſsimplex
abſq;
absque
ſcãdalo
scandalo
, &
originẽ
originem
habuit à maliuolis hoc
procurãtibus
procurantibus
, tunc purgatio
canonica non indicitur, vt in c. Cum in
iuuẽtute
iuuentute
. §.
Nos
autẽ
autem
. de purg. cano. & ita concludit Areti. in c.
At
ſsi clerici. de iudi. cuius
cõcluſionẽ
conclusionem
ſsequitur Deci.
ibi, in vj. col. ver
ſs.
Secũda
Secunda
cõcluſionẽ
conclusionem
ſsequitur Deci.
orta, à maliuolis hoc non procurantibus, purgatio
pote
ſst indici. ita concludit Aret. vbi
ſsuprà per text.
in c. Presbyter
ſsi à plebe. ij. quæ
ſst. v. & in d. cap. Inter
ſsollicitudines. Sed Decius in d. col. vj. dicit quòd
moder. tenent contra Aret. &
reſpõdet
reſpondet
ad dicta duo
iura in quibus
ſse fundat Aret. Po
ſstea tamen pro opinione Aret. allegat tex. in c. Accedens. de purg. cano.
& re
ſspondet ad cap. Qualiter & quando. el ij. qui
text. allegatur contra Areti. & tandem dicit concludento quòd hoc e
ſst in facultate
ſsuperioris. Aduerte
præterea vltra eos, quòd licet
ſsit orta à maliuolis
ſsi
e
ſst
ſscandalo
ſsa, & pote
ſst
ſsedari per purgationem,
tunc indicenda e
ſst purgatio. ita concludit Abba.
ſsic intelligendo glo
ſs. ibi, in cap. Qualiter & quando. el ij. de accu
ſsa. in penulti. col. Quando verò quis
e
ſs
ſset
ſsu
ſspectus
ſsoli epi
ſscopo vel alteri
ſsuperiori
ſsuo,
&
ſsu
ſspicio e
ſst probabilis, poterit indici purgatio:
& idem e
ſst,
ſsi e
ſst
ſsu
ſspectus aliis, &
ſsu
ſspitio e
ſst probabilis & tanta, vt inducat
ſscandalum, vt per Abb. |
ibi. An
autẽ
autem
po
ſssit quis accu
ſsari de
eodẽ
eodem
crimine de
quo fuit purgatus, vide Ho
ſst. vbi
ſsuprà. §. An purgatus.
ſsingularius per Abb. in c. ex
tuarũ
tuarum
. in fi. de purg.
cano. vbi facit notabi. di
ſstinctio. capiendo veriores
opiniones. Item nota in i
ſsto propo
ſsito quòd vbi aliquis e
ſst diffamatus de delicto propter aliquos actus
extrin
ſsecos, quòd tali non indicitur purgatio canonica,
ſsed monetur vt ab aliis actibus de
ſsi
ſstat
quã
do
quando
pro diffamato e
ſst aliqua præ
ſsumptio quòd non
ver
ſsatur in delicto propter fœdus naturale: probat
i
ſstam conclu
ſsionem text. in c. quorundam. xxxiiij.
di
ſst. quem ibi ad hoc notat Præpo. ad limitationem
tex. in c. presbyter. ij. quæ
ſst. v. & c. Si malæ famæ. In
i
ſsta tamen materia infamiæ
ſsummè debent aduertere Iudices: nam infamia
ſs
æpe fallax e
ſst, vt inquit Panor. in c. Cum
ſsuper. in fi. de confe
ſs. Cùm iuxta
ſentẽtiam
sententiam
diui Bernardi in epi
ſstola de perfectione vitæ,
ſs
æpe fallitur humana
ſsu
ſspitio. Accidit
nãq;
namque
ſs
æpi
ſssimè quòd temerarij
quidã
quidam
homines, ac ab omni pietate & religione Chri
ſstiana alieni, ex leuibus coniecturis
ſseu
ſsignis grauia quidem & enomia
ſscelera
ſsu
ſspicari, ac a
ſs
ſseuerare audent, in
magnũ
magnum
ſuarũ
suarum
animarũ
animarum
, ac alieni honoris & famæ
diſpendiũ
dispendium
. E
ſst præterea aliud
ſscelerati
ſssimorum hominum genus, quorum (ad virtutis exterminium) Sathan ip
ſse vtitur
mini
ſsterio, qui virtuti inuident ac in
ſsidiantur,
quã
do
quando
in claris viris illam intuentur, & qua
ſsi eius
ſsplendore excæcati, dum
ſsuis
noctuarũ
noctuarum
oculis mederi deberent, virtutis lucem potius obnubilant, fal
ſsorum
criminum puluerem ac nebulam
ſspargendo, dúmque bonorum hominum
ſsplendorem obtenebrant,
illos
ſsuæ veræ ac apertæ nequitiæ qua
ſsi iam pares
|
feci
ſs
ſse lætantur. Vulgus autem reliquum ignobile,
rumorum auditor lubens, ac
ſsu
ſscitator & con
ſseruator
ſstrenuus, non modò
ſsimilia credit,
ſsed multiplicat: vnde
ſs
æpius quos imitari deberet ac venerari
nedum contemnit,
ſsed per
ſsequitur:
ipsíq;
ipsíque
in
ſsen
ſsati
vitam illorum exi
ſstimant in
ſsaniam, & finem illorum
ſsine honore. Hac igitur dæmonum & prauorum hominum intellecta ver
ſsutia (quam
ſs
æpius experiri contingit) curare debent
ſsemper prudentes
iudices, vt deprauatæ alicuius (in reliquis maximè
rebus probi viri) famæ originem quærant, ac inue
ſstigent: ne veluti infelix ille præfectus Pilatus, populi clamoribus permoti innocentem virum carceribus affligant, aut pœnis afficiant. Si enim innocentis viri
ſsanguis à priuato homine quodammodo
prouocato effu
ſsus clamare
ſsolet ad Deum, quid
nõ
non
etiam
innocẽtis
innocentis
hominis honor (ip
ſso
ſsanguine precio
ſsior) contra incautum & temerarium iudicem,
qui pote
ſstate diuina abutens, quos tueri debebat, viros innocuos lædit, omnibus horis proclamabit.
Vnum in
ſsuper non omittendum e
ſst in propo
ſsito,
quòd licet iudex quando ex officio procedit, & crimen non probatur,
ſsi infamia remanet po
ſssit indicere purgationem, hoc tamen non tenetur facere
ad petitionem promotoris inqui
ſsitionis. ita notat
Præpo. in capitu. De accu
ſsatione. ij. quæ
ſst. viij. col.
xxxix. ver
ſsicu. Sexta differentia. quod ego intelligerem in promotore qui
ſse obtulit
ſsponte, non verò in promotore dato ab ip
ſso iudice, qualis e
ſst fundator huius no
ſstræ denunciationis: & hæc differentia probatur optimè his quæ
ſsuprà dixi in parte
promotor
ſseu fi
ſscalis.