CAPVT XXIX.

CAPVT XXIX.

Fructus tantùm, an ius ipſsum vſsusfructus, quando relictum præſsumatur, ſsi fructus tantùm fundi, vel fructum, vel annuos fructus, aut reditus quis legauerit? vbi hæc materia accuratè, ſsed breuiter, & diſstinctè magis, quàm adhuc tractatur: nonnulli caſsus diſstinguuntur, & l. ſsi quis ita, 24. l. defuncta. 65. § Sempronio, ff. de vſsufructu, l. patrimonij, 22. l. fundi Trebatiani, 37. & l. cùm ita, 41. ff. de vſsufructu legato explicantur.

SVMMARIVM.

  • 1 Authores referuntur, qui materiam huius Capitis elegantiùs tractarunt.
  • 2 Borgninum Caualcanum nec abſsolutè, nec diſstinctè, nec etiam integrè materiam hanc tractaſsſse.
  • 3 Iacobum Menochium hac de re plena & diſstincta manu ſscribere, & nonnullos caſsus diſstinctè & verè diſstinguere.
  • 4 Petrum Auguſstinum Morlam confusè loquutum in hac materia.
  • 5 Vſsumfructum fundi, vel fructum fundi, aut fructus fundi, quis legauerit, nihil intereſsſse; iſsta enim ſsimilia sunt, & eiuſsdem natura legata, & in omnibus vſsusfructus fundi legatus dicitur.
  • 6 Vſsumfructum legatum cenſseri, neque plura, ſsed vnum legatum eſsſse, sùm fructus fundi in annos ſsingulos relinquuntur, ſsicuti cùm annui fructus legantur: noua Connani conſsideratio, quæ nouè etiam per Authorem probatur.
  • 7 Legatum in annos ſsingulos relictum, ſsimile vſsusfructus legato eſsſse in eo, quòd vtrumque legatum finitur morte legatarij, in aliis pleriſsque eſst diſsſsimile.
  • 8 Vſsusfructus finitur capitis diminutione (quacumque ſsecundùm ius vetus, quod obtinuit ante Iuſstinianum) vſsufructuarij, quia ipſse vſsusfructus iuris eſst; qui autem minuitur capite, ea perdit, quæ ſsunt iuris.
  • 9 At legatum in annos ſsingulos non finitur capitis minutione legatarij: quia hoc legatum quotannis renouatur, & malis in facto, & in nuda eius rei, quæ quot annis relicta eſst, perceptione, quàm in iure conſsiſstit.
  • 10 Eius anni, quo fructuarius vitâ deceſsſsit, fructus, qui nondum percepti fuerint, etiamſsi maturi ſsint, ad hæredem eius non pertinent, & eius anni, quo vitâ deceſsſsit is, cui legatum est in annos ſsingulos, integrum legatum ad hæredem eius pertinet.
  • 11 Vſsusfructus repeti poteſst, vt poſstquam finitus eſst capitis diminutione, reſstauretur.
  • 12 Legatum autem in ſsingulos annos fruſstrà hoc modo repeteretur, quia multiplex est legatum, quod renouatur quotannis.
  • 13 Inter vſsusfructus legatum, & legatum in ſsingulos annos relictum, tres aliæ differentiæ, remiſsſsiuè.
  • 14 Fructus fundi, cùm in annos ſsingulos relinquuntur, mortuo legatario, etiam maturis fructibus, legatum extinguitur, neque de fructibus quicquam ad hæredem eius tranſsmittitur; quod ſsecus eſsſset in legato relicto in ſsingulos annos ex ratione hîc aſsſsignata, & vide ſsuprà, num. 6.
  • 15 Vſsusfructus fundi, vel fructus fundi, aut fructus annui fundi relinquantur, nihil intereſsſse, vt dictum fuit ſsupra num. 5. intereſsſse tamen, an verbis directis & ad legatarium relatis; an verbis precariis & ad hæredem directis fructus fundi, vel fructum, vel annuos fructus fundi quis legauerit.
  • 16 Nam cùm verba ad legatarium diriguntur, ſsiue ſsimpliciter proferuntur, vſsusfructus legatus cenſsetur, tametſsi fructus tantùm, aut fructus annui legati ſsint.
  • 17 Sed cùm verba precaria ſsunt, & ad hæredem relata, ita vt legatarius â manu hæredis accipiat, non vſsusfructus, ſsed annuum legatum relictum præſsumitur.
  • 18 Vſsusfructus, vel fructus, aut annui fructus relicti ſsint, quid interſsit, vbi octo effectus adducuntur, remiſsſsiuè.
  • 19 Vſsusfructus relictus præſsumitur, quando verba dubia fuerint, vt quia non diriguntur ad legatarium, nec ad hæredem, & teſstator legauit fructus fundi ſsimpliciter, vt ſsi dicit: Lego fructus fundi.
  • 20 Vel ſsi legauit Titio fructus, qui percipiantur, & percipi poſsſsint ex fundo.
  • 21 Aut legando fructus fundi Sempronio, dixit, quòd liberè vti frui illis poſsſset, vel quod illi eſsſsent in ſsua libera poteſstate.
  • 22 Vſsusfructus quandoque exponitur pro fructibus, vt actus potiùs valeat, quàm pereat, & num. ſseq. in fine.
  • 23 Interpretatio talis fieri debet, vt actus potiùs valeat, quàm pereat, idque multis probatum, & exornatum, remiſsſsiuè.
  • 24 Vſsusfructus quemadmodum partis fundi conſstitui poteſst, ita & partis fructuum, & conſsequenter fructibus fundi pro parte relictis, legatus vſsusfructus cenſsebitur, intelligendo provt ſsuprà declaratum eſst ex num. 15.
  • 25 L. defuncta, §. Sempronio, ff. de vſsufructu, explicatur, & arguta, veráque Franciſsci Connani interpretatio recipitur.
  • 26 Idem dicendum eſsſse de reditibus, quod de fructibus numeris præcedentibus dictum eſst, ex generali Menochij traditione in hac materia, quam nouè & verè dubiam reddit Author.
  • 27 Fructuum legatum cum legato vſsusfructus conuenire, quandoq;quandoque etiam, cùm vſsusfructus legatũlegatum non dicitur.
  • 28 Hæres pro fructibus legatis an poſsſsit pecuniam ſsoluere, & fundum vendere? vbi Franciſsci Connani reſsolutio probatur.
PRo accurata, & diſstincta huius Capitis explicatione,
1
* conſstituere primùm neceſsſsarium duxi, vltra ordinarios in iuribus ſstatim referendis, de hac materia originaliter, & attentè, ſsequentes Authores prælegendos fore, Bartolum omninò in l. fundi Trebatiani, ff. de vſsufructu legato, Alexandrum in conſs. 214. à princ. lib. 6. Pinellum 2. parte, leg. 1. C. de bonis maternis, num. 11. 12. & 13. Cephalum in conſs. 20. circa finem lib. 1. Petrum Gregorium in ſsyntagmate iuris, lib. 4. cap. 3. num. 3. & 5. Rebuffum in l. rectè dicimus, in princ. ff. de verborum ſsignificatione, Petrum Coſstalium aduerſsariorum iuris, part. 2. ad l. ſsi quis ita, ff. de vſsufructu, per totam. Borgninum Caualcanum, qui nec abſsolute, nec diſstinctè,
2
* nec etiam integrè, materiam hanc tractauit, de vſsufructu mulieri relicto, num. 141. per totum, fol. 334. & 335. Ioannem Corraſsium Miſscellan. lib. 5. cap. 8. num. 6. Iaco
3
*bum Menochium, qui hac de re, plena, & diſstincta manu, ſscribit, & nonnullos caſsus rectè diſstinguit lib. 4. præſsumptione 136. per totam, &in conf 330. num. 6. & n. 8. & quatuor ſseqq. lib. 4. Franciſscum Connanum eleganter & ſsubtiliter loquentem Commentariorum Iuris ciuilis, lib. 4. cap. 3. num. 4. & 5. folio mihi, 233. & nouiſsſsimè nullum ex his refert, & confusè loquitur in hac materia Petrus Auguſstinus Morla Emporij, 1. parte,
4
* tit. 6. de ſseruitutibus, num. 80.
Antonius Pichardus in princ. Inſstitut. de vſsufructu, num. 21. & 22. Emmanuel Mendez de Caſstro de annonis ciuilibus, in princ. num. 53. & 54. fol. 41. & 42. His nos nonnulla adijciemus, & rem perfectiùs explicabimus.
Secundò & principaliter conſstituendum eſst, nihil in
5
*tereſsſse, vſsumfructum fundi, vel fructum fundi, aut fructus fundi, quis legauerit: iſsta enim ſsimilia ſsunt, & eiuſsdem naturæ legata, & conſsequenter vt ſsit vſsusfructus, non exigitur neceſsſsariò, vt relinquatur, vel donetur per verbum Vſsusfructus, ſsed ſsufficit relinqui, vel dari fructus fundi ad vitam, vel in ſsingulos annos: in quo conueniunt Vlpianus, & Iureconſsultus Iauolenus: ille enim in l. ſsi quis ita, 24. ff. de vſsufructu, ſsic ſscribit: Si quis ita legauit: fructus annuos fundi Corneliani Caio Mænio do, lego, perinde accipi debet hic ſsermo, ac ſsi vſsusfructus fundi legatus eſsſset. Hic verò in l. cùm ita, 41. ff. de vſsufructu legato, ſsic dicit: Cùm ita legatum eſsſset: fructus annuos fundi Corneliani Publio Mæuio do, lego; perinde putat accipiendum eſsſse Labeo, ac ſsi vſsusfructus fundi ſsimiliter eſsſset legatus, quia hæc mens teſstatoris fuiſsſse videatur. His etiam accedit textus ſsingularis ad propoſsitum in l. per ſseruum, 14. §. 1. ff. de vſsu & habitatione: dicitur enim ibi, vt capite præcedenti latiùs vidimus: Vſsusfructus, an fructus legetur, nihil intereſst: nam fructui & vſsus ineſst; & fructus quidem ſsine vſsueſsſse non poteſst, &c. Ex quibus iuribus poſst Gloſsſsam, Bartolum, & Caſstrenſsem, ſsic reſsoluit, & Felinum, Cæpolam, & alios contrà tenentes meritò improbat Pinellus 2. parte dicta legis 1. C. de bonis maternis, num. 11. & 12. & vltra eum idem expreſsſsim, & eruditè tradit Mantica lib. 9. tit. 5. n. 1. fol. 394. Franciſscus Connanus commentariorum Iuris ciuilis lib. 4. dicto cap. 3. num. 4. in verſs. Hoc enim receptum eſst, qui in verſsiculo, Quid autem, & nouè & verè atque ſsubtili
6
*ter extendit textum in dicta l. cùm ita legatum, 41. ff. de vſsufructu legato, vt non ſsolùm procedat, cùm annui fructus legantur, in quibus terminis loquitur Iauolenus ibi, vt conſstat ex verbis ſsuprà relatis, ſsed etiam, cùm fructus fundi in annos ſsingulos relinquuntur hoc modo: Fundi mei fructus in annos ſsingulos lego; vtroque enim caſsu, vſsumfructum deberi, legatúmque cenſseri rectè putat, neque plura, ſsed vnum eſsſse legatum: quod eſst notandum, & non ſsine maximo effectu. Scimus
7
* enim legatum in annos ſsingulos relictum, ſsimile vſsusfructus legato eſsſse in eo, quòd vtrumque legatum finitur morte legatarij; in aliis pleriſsque eſst diſsſsimile, l. in ſsingulos, 8. ff. de annuis legatis, l. Firmio, ff. quando dies legati cedat, l. patrimonij, ff. de vſsufructu legato, l. pœnales, §. 1. ff. ad legem Falcidiam. Ac primùm in eo, quòd
8
* vſsusfructus finitur capitis diminutione (quacunque, ſsecundùm ius vetus, quod obtinuit ante Iuſstinianum) vſsufructuarij, quia perſsonæ relinquitur vſsusfructus, quam perſsonam immutat capitis diminutio, & ipſse vſsusfructus iuris eſst; qui autem minuitur capite, ea perdit, quæ
9
* ſsunt iuris: at legatum in annos ſsingulos, non finitur capitis minutione legatarij, quia hoc legatum quot annis renouatur, & magis conſsiſstit in facto quàm in iure, vt ait l. penultima, ff. de capitis diminutione, & in nuda eius rei, quæ quot annis relicta eſst, perceptione conſsiſstit, nimirum ſsi capitis diminutione non tollatur. Quod eleganter aduertunt Iacobus Cuiacius recitationum ſsolemnium, in libros Digeſstorum, ad dictam l. in ſsingulos, 8. ff. de annuis legatis, in principio. Franciſscus Connanus dicto cap. 3. ſsub num. 4. & in verſsiculo, Et de eo intelligitur quod ſscribit Caius.
Secundò differunt in eo, quòd eius anni, quo fru
10
*ctuarius vitâ deceſsſsit, fructus, qui nondum percepti fuerint, etiamſsi maturi ſsint, ad hæredẽhæredem eius non pertinent; at eius anni, quo vitâ deceſsſsit is, cui legatum eſst in annos ſsingulos, integrum legatum ad hæredem eius pertinet, vt ſscribit Caius in dicta l. in ſsingulos. Ex quo tertia, & alia differentia colligitur, quòd vſsusfructus repeti poteſst, vt poſstquam finitus eſst capitis diminutione,
11
* reſstauretur, l. 3. ff. quibus modis vſsusfructus amittatur, l. 3. §. ſsi vſsusfructus, ff. vſsufructuarius quemadmodum caueat;
12
* legatum autem in ſsingulos annos hoc modo fruſstra repeteretur, quia multiplex eſst legatum, quod renouatur quot annis, vt rectè conſsiderat Cuiac. in d.l. in ſsingulos,
13
* vbi adducit tres alias differentias inter vſsusfructus legatum, & legatum in ſsingulos annos relictum, vt ibi videri
14
* poterit. Ad rẽrem igitur deueniendo, ex ſsuperiori doctrina, quòd eo caſsu, quo fructus fundi in annos ſsingulos relinquuntur, vſsusfructus debeatur, & vnum legatum ſsit, infert Connanus dicto cap. 3. num. 4. verſsiculo, quid autem, quòd, mortuo legatario, etiam maturis fructibus, legatum extinguitur, neque de fructibus quicquam ad hæredem eius tranſsmittitur; quod ſsecus eſsſset in legato in annos ſsingulos relicto, vt ſsuprà vidimus.
Tertiò, & principaliter cõſtituendumconstituendum eſst, nihil inter
15
*eſsſse, vt dictum fuit ſsuprà n. 5. vſsusfructus fundi, vel fructus fundi, aut fructus annui fundi relinquãturrelinquantur: intereſsſse tamen, an verbis directis, & ad legatarium relatis, an verbis precariis, & ad hæredem directis fructus fundi, vel fructum, vel annuos fructus fundi quis legauerit: Nam cùm verba ad legatarium diriguntur, vt in terminis dict.
16
* l. ſsi quis ita, 24. ff. de vſsufructu, & dict. l. cùm ita, 41. ff. de vſsufructu legato,
ſsiue ſsimpliciter proferuntur, vt in exẽplisexemplis adductis per Menochium lib. 4. dicta præſsumptione 136. per totam, vſsusfructus legatus cenſsetur, tametſsi fructus annui legati ſsint, ex dictis iuribus, & communi | Doctorum reſsolutione, de qua ſstatim habetur mentio: ſsed cùm verba precaria ſsunt, & ad heredem relata; ita vt legatarius à manu hæredis accipiat; non vſsus
17
*fructus, ſsed annuum legatum relictum præſsumitur, l. fundi Trebatiani, l. patrimonij, ff. de vſsufructu legato: ita docuerunt gloſsſsæ vtrobique, Bartolus, in dicta l. Trebatiani, num. 1. Bald. in dict l. ſsi qui ita, 24. vbi latiùs Petrus Coſstalius ff. de vſsufructu, Alexander in conſs. 214. num. 1. lib. 6. Pinellus 2. part. l. 1. C. de bonis maternis, numer. 12. Franciſscus Connanus lib. 4. dicto cap. 3. num. 4. in verſs. refert ergo verbis directis, Corraſsius lib. 5. Miſscellan. cap. 8. num. 6. Caualcanus de vſsufructu mulieri relicto, n. 141. fol. 334. Petrus Gregorius in Syntag. iuris, lib. 4. cap. 3. num. 5. Menochius lib. 4. dicta præſsumptione 136. num. 2. & 3. & nullo ex his relato, nouiſsſsimè Petrus Auguſstinus Morla Emporij, 1. part. tit. 6. ff. de ſseruitutibus, num. 80. Emmanuel Mendez de Caſstro de annonis ciuilibus, in princ. num. 53. & 54. folio naihi 42. & 43. vbi ex num. 57. cum octo ſseqq. huius di
18
*ſstinctionis vſsusfructus, vel fructus, aut annui fructus relicti ſsint, & quid interſsit, effectus ſseptem adducit: alius autem colligitur ex dictis ſsuprà num. 14. Vſsusfructus autem relictus præſsumetur, quando verba fuerint
19
* dubia, vt non diriguntur ad legatarium, nec ad hæredem, & teſstator legauit fructus fundi ſsimpliciter, vt ſsi dicit: Lego fructus fundi; vel ſsi legauit Titio fructus,
20
* qui percipiantur, & percipi poſsſsint ex fundo, aut legando fructus fundi Sempronio, dixit, quòd libere vti &
21
* frui illis poſsſset, vel quòd illi eſsſsent in ſsua libera poteſstate: in quo ampliùs non inſsiſsto, proptereà quòd in his tribus caſsibus ſsic tenet, & ratione, atque authoritate fundat Menochius lib. 4. dict. præſsumptione 136. num. 4. 7. 8. & 9.
Contrà tamen, & aliquando contingit, quòd vſsus
22
*fructus legatur, & interpretatione admiſsſsa, fructus tantùm legatos dicimus, & vſsusfructus ipſse exponitur pro fructibus, vt actus potiùs valeat, quàm pereat; vt in exemplo adducto per Crauetam, quem nullus in hac materia refert, in conſs. 226. col. 2. num. 7. & ſseqq. vbi de in
23
*terpretatione facienda pro validitate actus, etiam in materia odioſsa & ſstricta, multa dicit: & in conſsil. 139. num. 2. & in conſs. 52. & in conſs. 284. & ad idem congerunt multa Alciatus regula 3. præſsumptione 34. Rodericus Iuarez in l. quoniam in prioribus, C. de inofficioſso teſstamento quæſst. 9. verſsic. Impugnant & 3. Cephalus in conſs. 51. num. 39. & in conſs. 146. num. 25. lib. 1. Petrus de Peralta in l. Mæuius, à num. 2. vſsque ad num. 9. ff. de legat. 2. fol 507. Simon de Prætis de interpretatione vlt. voluntatum, lib. 2. interpretatione 2. ſsolutione 5. per totam, fol. mihi 213. Decianus in conſs. 7. num. 103. vol. 1. Achilles Pedrocha in conſs. 6. n. 90. & ſseqq. & in conſs. 8. num. 41. & in conſs. 16. num. 146. & in conſs. 17. num. 96. Fuluius Pacianus Mutinenſsis tractatu, de probationibus, lib. 2. capite 17. num. 16. & aliud exemplum tradit Paulus de Montepico in l. Titia cum teſstamento, §. Titia cùm nuberet, de legatis 2. num. 83. vbi concludit, non eſsſse vſsumfructum legatum ex veriſsimili mente teſstantis, & verbum Vſsusfructus pro fructibus accipi debere.
Quartò conſstituendum eſst, quòd quemadmodum
24
* partis fundi vſsusfructus conſstitui poteſst; ita & partis fructuum, & conſsequenter fructibus fundi pro parte relictis, legatus vſsusfructus cenſsebitur, intelligendo, provt ſsuprà declaratum eſst ex num. 15. Id quod contra nonnullos rectè tuetur & iure comprobat Pinellus dicta 2. part. l. 1. C. de bonis maternis, num. 13. & vltra eum, idem eruditè & ſsecurè tradit Connanus lib. 4. dict. cap. 3. num. 4. in princ. fol. 233. dicens in fructu & vſsum ineſsſse, vt certum eſst, & tantumdem fructus, quantum vſsuſsfructus nomine contineri. Idcircò ſsimilia legata eſsſse: Vſsumfructum fundi, vel fructum fundi, aut fructus fundi do, lego: ſsimilia item; lego partem vſsusfructus fundi, vel vſsumfructum mediæ partis fundi, aut partem fructuum.
Nec vrget in contrarium textus in l. defuncta, 65. §.
25
* Sempronio, ff. de vſsufructu,
quatenus Scæuola Iureconſsultus ſsic ſscribit: Sempronio do, lego ex reditu fructuum oleris, & porrinæ, quæ habeo in agro Ferrariorum, partem ſsextam: Quæritur, an his verbis vſsusfructus legatus videatur? Reſspondi, non vſsumfructum, ſsed ex eo, quod redactum eſsſset, partem legatam. Item quæſsitum eſst, ſsi vſsusfructus non eſsſset, an quotannis partem ſsextam redactam legauerit? Reſspondi, quotannis videri relictum, niſsi contrarium ſspecialiter ab hærede probetur. Vera enim eius legis ratio non conſsiſstit in eo, quòd fructus omnes legati non fuiſsſsent, ſsed pars quædam eorum, vt malè exiſstimarunt Accurſsius, & Albericus, quos rectè improbant Pinellus, & Connanus vbi ſsuprà, ſsed vt argutè & verè oſstendit Connanus, quoniam, certa eorum ſspecies fuit deſsignata; teſstator enim non fundi, aut sextæ eius partis fructum, ſsed oleris & porrinæ partem legauit: vnde apertè deducitur, nullam ſseruitutem in fundo fuiſsſse conſstitutam, ſsed oleris & porrinæ partem ſsextam colligendi, ſsibíque habendi ius legatum eſsſse, quod multum diſstat à iure vſsusfructus, qui non certi generis fructus, ſsed quoſscunque prouentus, & fructus omnes complectitur, & quicquid, quomodocunque ex re fructuaria naſscitur, ſsiue percipi poteſst, l. item ſsi fundi, l. vſsufructu legato, ff. de vſsufructu, vt cùm iudicio aduertit Connanus vbi ſsuprà: & ita tenendum eſst; magis enim concludit quàm id, quod ad propoſsitum adnotauit Pinellus dicto num. 13. quamuis in ea ſspecie in dubio vſsumfructum non cenſseri relictum recte probauerit, & anteà tenuit Bartolus in dict. l. fundi Trebatiani, n. 2. verſs. Secundo caſsu. Et cum aliis probat Menochius lib. 4. dicta præſsumptione 136. num. 5. & 6.
Quintò conſstituendum eſst, idem dicendum eſsſse de
26
* reditibus, quod de fructibus num. præcedent. dictum eſst: cùm fructus, & reditus æquiparentur, l. qui fructus, ff. de vſsufructu legato, per quem textum ſsic in terminis, ex omnibus, quos viderim, aduertit in hac materia ſsolus Menoch. dict. præſsumptione 136. num. 9. nec alius Scribentium ad hoc attendit, quod mihi dubium videbatur, primùm ex deciſsione textus, in l. fundi Trebatiani, ff. de vſsufructu legato, vbi fundi Trebatiani reditus vxori legati ſsunt, & hæredi permittitur id, quod, ſsi vſsusfructus, vel fructus relictus eſsſset, nullo modo permitteretur, vt certum eſst, & ſscribit Connanus vbi infrà. Secundò per textum in l. patrimonij, 22. ff. de vſsufructu legato, vbi patrimonij reditus vxori relictus legatum non eſsſse affirmat Gloſsſs. verbo, in annos, quæ communiter approbari ſsolet. Tertiò, quoniam etſsi Fructus, & Reditus nomina vt plurimùm eadem ſsignificatione appellantur, tamen Reditus vocabulum proprium eſst in eo agro, qui nũmonummo locatus eſst; Fructus autem in eo, qui naturalibus emolumentis inſsiſstit, vt ad interpretationem dict. legis fundi Trebatiani. In alio tamen propoſsito aduertit CõnanusConnanus lib. 4. dict. cap. 3. num. 5. ante finem, fol. 234. nec poteſst negari differentia inter fructus, & reditus ex fructibus, vt in noſstra materia agnoſscit Pinellus, (nec illius mentionem facit Menochius dict. num. 9.) dict. 2. part. l. 1. n. 13. & nonnullas differentias tradunt Gloſsſs. & Doctores in cap. generali, de Electione, in 6. Tiraquellus de retractu lignagier, de. gloſsſsa 6. in princ. Ex quibus dubia redditur generalis Menochij traditio; idcircò vbi teſstator reditus legando ampliùs non expreſsſserit, nec ex verbis eius, vtrùm de ipſso vſsufructu ſsenſserit, colligi poſsſsit; non ita facilè hoc legatum fructus, vel vſsusfructus legato comparari poterit.
Sextò & vltimò conſstituendum eſst, fructuum lega
27
*tum, cum legato vſsusfructus conuenire quandoque, etiam cùm vſsusfructus legatum non dicitur, & nonnullas conuenientias adduxit Menochius lib. 4. dicta præſsumptione 136. in fine, & in conſs. 694. lib. 7. An autem in
28
* ea ſspecie hæres pro fructibus legatis poſsſsit pecuniam soluere, & fundum vendere, videtur decidere Iureconſsultus in dict. l. fundi Trebatiani, ff. de vſsufructu legato, atque optimè & verè reſsoluit Franciſscus Connanus, videndus lib. 4. dict. cap. 3. num. 5.
Loading...