Castillo Sot...: Opera omnia, sive...

 Legal

CAPVT LXIV.

CAPVT LXIV.

Pater legitimus adminiſstrator, & vſsufructuarius bonorũbonorum aduentitiorum filiifamilias, alius etiam vſsufructuarius quicũquequicunque vtrùm amittat vſsumfructum per ingreſsſsum Religionis, Profeſsſsione ſsequuta? Vbi quæ hucuſsque ſscripta ſsunt ab aliis, recenſsentur in vnum, nonnulla nouiter, & meliùs quàm hactenùs ab Authore annotãturannotantur, ac denique Martini Silimani, Cini, Saliceti, ac aliorum ſsententia contra Recentiores defenditur. Deinde viuente patre, an & quando filius prætendere poſsſsit ius aliquod in Legitima, vel ſsi Legitimam recipiat in vita, & poſstmodum facultates patris augeantur, vtrùm ſsupplementi petendi ius obtineat? pleniſsſsimè, remiſsſsiuè tamen declaratum proponitur.

SVMMARIVM.

  • 1 Iura vniuerſsa, quæ de extinctione vſsusfructus per mortẽmortem vſsufructuarij tractãttractant, de qua morte intelligi debeant?
  • 2 Mors ciuilis licet, ſsub latiſsſsima verbi ſsignificatione, appellatione mortis cõprehendaturcomprehendatur, non tamen regulariter, nec propriè, ac dũtaxatdumtaxat in caſsibus à iure expreſsſsis.
  • 3 Vſsusfructus regulariter non finitur, nec amittitur per ingreſsſsum Religionis, Profeſsſsione ſsequuta, ſsed in Monaſsterium tranſsit, vt penes ipſsum pro vita dumtaxat Monachi reſsideat, non in perpetuum; nam aliàs proprietas redderetur inutilis.
  • 4 Et nonnullis fundamentis, quæ in contrarium moueri poſsſsunt, rectè, remiſsſsiuè tamen ſsatisfactum.
  • 5 Pater per ingreſsſsum Religionis, & profeſsſsionem, an amittat vſsumfructum, quem iure patriæ poteſstatis habet in bonis aduentitus filiorum & num. ſseqq.
  • 6 Quæ hactenus in propoſsita quæſst. pro ſsententia Gloſsſs. conſsiderarunt DD. ad tria principaliter reduci debere.
  • 7 Bartoli opinionem in ſsuperiori dubio rectè improbatam communiter.
  • 8 Vſsumfructum competentem patri in bonis aduentitiis filiorum extingui per ingreſsſsum Religionis & Profeſsſsionem factam à patre, ex ſsententia Martini Silimani, Cini, Saliceti, & aliorum, quæ ab Authore probatur, & num. ſseqq.
  • 9 Pro opinione Silimani primum fundamentum adductum, & nonnullis conſsideratis in propoſsita per Pinellum, nouiter, & verè ſsatisfactum.
  • 10 An Legitimam poſsſsit potere filius viuente patre, qui Religionem profeſsſsus eſst.
  • 11 Legitima non debetur filio niſsi post mortem patris: quod latiſsſsimè explicatur, inferturque ad quamplurima in propoſsito neceſsſsaria, remiſsſsiuè.
  • 12 Pater ſsi velit aſsſsignare poteſst Legitimam in vita filio, quamuis ad id faciendum non teneatur.
  • 13 Pater ſsi in vita filio, vel filiæ Legitimam aſsſsignauerit, & poſstmodùm eiuſsdem facultates augeantur, an debeat augeri vel ſsuppleri Legitima?
  • 14 Fundamentis Neotericorum contra Silimanum, Cinum & alios, nouiter ſsatisfactum per Authorem.
PRo diſstincta, atque abſsoluta huius Capitis explica
1
*tione, in primis conſstituendum erit: Quòd iura vniuerſsa, quæ de extinctione vſsusfructus per mortem vſsufructuarij tractant, vtique naturalem, non verò ciuilem mortem denotant; cùm propriè ea mors dicatur, quando quis naturaliter moritur: quod præſsentiens Accurſsius in §. finitur, Inſstitut. de vſsufructu, rectè exponit, morte naturali vſsumfructum finiri: & ſsequuntur Scribentes communiter, vt de Communi teſstantur Caldas Pereira in l. ſsi curatorem habens, verbo, læſsis, num. 140. verſs. cæterum. Carolus de Tapia in Authent. ingreſsſsi, verb. ſsua, capit. 17. num. 5. C. de ſsacroſsanctis Eccleſsiis; & his non relatis Hieronym. de Cæuallos communium contra communes, quæſst. 64. num. 1. ad finem. Mors enim ciuilis, li
2
*cèt ſsub latiſsſsima verbi ſsignificatione, mortis appellatione comprehendatur; non tamen regulariter nec propriè, ac dũtaxatdumtaxat in caſsibus à iure expreſsſsis, ex ſsententia Gloſsſsæ in cap. placuit, el ſsegundo, 16. quæst. 1. quam eſsſse communiter receptam poſst multos alios teſstantur Rodericus Xuares allegatione. 20. num. 16. & 20. Menchaca de ſsucceſsſsionum creatione, lib. 3. §. 21. num. 172. Coſsta in l. Gallus, §. & quid ſsi tantum, 2. part. num. 13. Mieres de maioratu, part. 2. quæſst. 3. num. 36. Ioannes Guttierrez canonicarum quæſst. lib. 2. cap. 1. n. 43. & 44. Alexand. Trentacinquius tractatu, de ſsubſstitutionibus, 4. part. cap. 6. Ioan. Vincentius Honded. in conſs. 62. num. 4. & n. 35. vol. 1.
Inde eſst, quòd regulariter vſsusfructus non finitur,
3
* nec amittitur per ingreſsſsum Religionis, Profeſsſsione ſsequuta, ſsed in Monaſsterium tranſsit, vt penes ipſsum pro vita dumtaxat Monachi reſsideat, non in perpetuum; nam aliàs proprietas redderetur inanis: quod firmarunt Gloſsſsa, Petr. Bellaperti. col. 8. Cinus num. 19. Odofredus num. 16. Bartolus num. 42. Albericus num. 23. Baldus num. 31. Salicetus num. 10. Caſstrenſsis n. 26. Iaſson n. 48. & Decius n. 27. in authent. ingreſsſsi, C. de ſsacroſsanctis eccl. Azo in ſsumma, ff. quibus modis vſsusfructus amittatur, num. 1. Gloſsſs. & alij Scribentes communiter in authent. idem eſst, C. de bonis quæ liberis, Gloſsſsa, Archidiaconus, & Bellamera in cap. ſsi qua mulier, 19. quæſst. 3. Alexander in conſs. 139. col. 2. lib. 2. Innocentius num. 5. Hoſstienſsis num. 8. circa finem, Ioann. Andreas 16. Butrius 23. Bellamera 16. Abbas 72. Decius 257. Auguſstinus Berous 530. in cap. in præſsentia, de probationibus, & cum aliis pluribus dc communi teſstantur Caldas Pereir. in d.l. ſsi curatorem habens, verbo, læſsis num. 42. verſs. imò & in omni vſsufructuario. Couar. in c. 1. n. 8. de teſstament. Ioann. Gutierrez canonicarum, lib. 2. c. 1. n. 98. Cæuallos communium contra communes, quæſst. 64. n. 1. Carolus de Tapia in d. authent. ingreſsſsi, verb. ſsua, c. 17. ex n. 1. vſsque ad n. 7. Cuius occaſsione in prædictis ampliùs non inſsiſsto; is enim
4
* præfatam reſsolutionem rectè fundat, & omnibus fundamentis ſsatisfacit, quæ in contrarium moueri poſsſsunt.
Secundò conſstituendum eſst, ſsuperiorem doctrinam, vt dixi, in omni vſsufructuario procedere regulariter: DubiũDubium
5
* tamẽtamen eſsſse, vtrùm in patre legitimo adminiſstratore, & vſsufructuario bonorum filij procedere debeat, ſsiue ius diuerſsum ſtatuendũſtatuendum ſsit in illo, vt ſsi Religionem ingrediatur, & profiteatur, amittat vſumfructũvsumfructum. quem iure patriæ poteſstatis habet in bonis aduentitiis filiorum: & Gloſsſsa in authent. idem eſst, C. de bonis quæ liberis, indiſstinctè aſsſserit, VſumfructũVſumfructum manere penes Monaſsterium viuente patre, ſsicut in aliis vſsufructuariis dictum eſst ſsuprà; & probarunt eam Baldus, Caſstren. Cumanus, & Corneus ibid. Cinus, & Albericus in d. authent. ingreſsſsi, & ibi expreſsſsim Bartolus num. 42. & 49. & Roſsellus n. 18. & cum Decio, Auguſst. Bero. Guid. Pap. Socino, Alexandro, Croto, Didaco Perez, Cæpola, Palacios Rubios, Antonio Go|
p. 235
mez, Menchaca, Tello Fernandez, Matienço, Ignatio de Salcedo, & aliis conſstanter defendunt ſsententiam Gloſsſsæ, & veriorem dicunt Arias Pinellus 1. part. C. de bonis maternis, num. 49. & 50. Caldas Pereira dict. verbo, læſsis, ex num. 140. vſsque ad num. 143. D. Spino in ſspeculo gloſsſs rubric. 4. part. num. 16. verſs. contrariam tamen opinionem. Ioannes Guttierrez canonicarũcanonicarum, lib. 2. dict. cap. 1. num. 100. videndus ex num. 97. vſsque ad num. 101. Borgninus Caualcan. de vſsufructu mulieri relicto, n. 241. fol. 450. Carolus de Tapia in dict. authent. ingreſsſsi, verbo, ſsua, cap. 17. num 7. per totum: & pro hac parte nonnulla conſsiderant Arias Pinellus Caldas Pereira, Ioannes Guttierrez, & Carolus de Tapia vbi ſsupr. In effectu tamen prædictorum, cæterorum etiam Scribentium rationes, ad tres principaliter reduci debent.
Primùm, quòd nulla ratio differentiæ ſspecialis con
6
*ſstitui poſsſsit inter patrem vſsufructuarium legitimum, ac alios vſsufructuarios Religionem ingredientes, & profitentes, nec iure aliquo expreſsſsim probetur per ingreſsſsum Religionis, & Profeſsſsionem patris, vſsumfructum talem amitti, proprietatique filiorum conſsolidari.
Secundò, quod pater, licèt Monachus effectus, adhuc tamen naturaliter viuit, & ſsic durat vſsusfructus: Monaſsterio autem, quatenus capax eſst, omnia deferuntur, quæ Monachus habebat, nec debet ipſse ex actu probabili damn um ſsentire.
Tertiò & vltimò, quod mors ficta, quæ inducitur per ingreſsſsum Monaſsterij, & profeſsſsionem, non debet in iſsto caſsu comparari naturali, quoniam vbi in actu, de quo quæritur, non operatur eundem effectum, quem naturalis, vtique naturali non cõparaturcomparatur: ſsed in propoſsita ſspecie non operatur eundem effectum; ergo comparatio talis admittenda non eſst, vt latiùs conatur probare Caldas dict. verbo, læſsis, n. 141. verſs. quocirca, & n. 142. & pungit Carolus de Tapia vbi ſsuprà, dict. num. 7. Et hactenus de opinione Gloſsſsæ.
Bartolus verò in dict. Authent. idem eſst, C. de bonis
7
* quæ liberis, aliter declarat, exiſstimátque mediam viam eligendam, vt dimidia pars vſsusfructus patris maneat penes Monaſsterium, altera verò ad filium ſspectet, ſsicut quando pater eum emancipat, iuxta textum in dict. l. cùm oportet, §. cùm autem, C. de bonis quæ liberis: & ſsequuntur Angelus ibidem. Abbas, Gomez Arias, Sylueſster, & Riminaldus, quos retulerunt Pinellus vbi ſsuprà, num. 47. ad finem. Caldas dict. verbo, læſsis, num. 141. Ioannes Guttierrez dict. cap. 1. num. 100. verſs. tertiam opinionem. Ii tamen poſsteriores rectè improbant opinionem Bartoli, oſstendúntque, diuerſsam rationem militare in ſspecie dict. §. Cum autem. Agitur enim in eo textu de emancipatione facto patris immediatè id agentis, quâ maximum beneficium confert in filium: At in ſspecie propoſsita, pater ingrediens Religionem, longè aliud intendit, licèt acceſsſsoriè reſsultet, filium exire à patria poteſstate, vt eruditè annotauit Pinellus vbi ſsuprà, n. 51. & ab eo acceperunt alij Recentiores relati ſsuprà.
Denique Martinus Silimanus Doctor antiquus in d.
8
* authent. ingreſsſsi, aliâ in opinione, & præcedentibus contrariâ fuit: Vſsumfructum ſscilicet, quem pater Religionem profeſsſsus habet in bonis filiifamilias ratione patriæ poteſstatis, ad ipſsum Monaſsterium non tranſsire, ſsed ſstatim profeſsſsione ſsequuta, ad proprietatem redire, cùm ſsit patria poteſstas extincta: & ſsequuntur Salicetus ibidem quæst. 7. Iaſson col. finali, Cinus, & Albericus in d. authent idem eſst. Hyppolitus ſsingular. 668 & eſst communis opinio ſsecundùm Salicetum in dict. authent. idem eſst, & Couarru. qui ipſse ſsequitur hanc partem in cap. 2. de teſstament. num. 8. & alios plures relatos per Ioannem Guttierrez canonicarum lib. 2. cap. 1. num. 97. in princ. quamuis ipſse eam non probet; videtur tamen probare Gregorius Lopez in l. 5. verbo, el vſsufructo, verſs. & de quæſst, quam ponit, titul. 14. partit. 4. Mieres de maioratu, 2. part. quæſst. 3. num. 14. & veriorem exiſstimat Emmanuel Mendez in repetitione dict. l. cùm oportet, 2. part. num. 131. fol. 48. & nouiſsſsimè his non relatis Cæuallos communium contra communes, qu. 64. n. 4. Et pro hac ſentẽtiasententia, quæ in rigore iuris verior mihi videtur, atque omninò amplectenda, valdè vrgent fundamenta ſsequentia.
Primò quia pater ingreſsſsus Monaſsterium, in poteſsta
9
*tem Superioris tranſsit, cap. non dicatis, 12. quæſst. 1. cap. vlt. de ſsepulturis, lib. 6. & ſsic patriam poteſstatem amittit, quia ipſse in poteſstate alterius exiſstens, non poteſst alium in ſsua poteſstate habere, per textum in l. ſsic eueniet, ff. ad l. Iuli. de adulteriis. Ideò amittere debet vſsumfructum, quem ratione patriæ poteſstatis acquirit, vt apertè colligitur ex textu in dict. l. cùm oportet, C. de bonis quæ liberis, cum ſsimilibus: vbi baſsis ac fundamentum acquiſsitionis vſsusfructus in patria poteſstate conſstituitur, vt expreſsſsim aduertit Pinell. in rubr. C. de bonis maternis, 2. p. in princ. Ex quo diluitur ratio eiuſsdem Pinel. 1. p.l. 1. C. de bonis mater. n. 50. qui dicit ex eo penes MonaſteriũMonasterium vſsumfructum manere debere, quòd pater, licèt Monachus, naturaliter viuit; non enim ex eo quòd pro mortuo ciuiliter habeatur, ex l. Deo nobis, C. de Epiſsc. & cler. & l. 29. tit. 7. partit. 1. vſumfructũvſumfructum extinguí dicimus, cùm non ſsit omninó certũcertum, & latiori explicatione indigeat, vt conſstat ex diſsputat. Alberici in d.l. Deo nobis, n. 2. & DD. cõmunitercommuniter in d. auth. ingreſsſsi: ſsed ex eo, quòd patria poteſstas ceſsſsauerit, ſsiue extincta ſsit, & inconſequentiãinconſequentiam cuſstodia, & adminiſstratio, propter quam ex legis diſspoſsitione illi cõpetitcompetit vſsusfructus aduentitiorũaduentitiorum: quod ſsatis clarè denotat Iuſstinian. in d.l. cum oportet, & in §. non autẽautem, & aliis ſseqq. eiuſsd. l. & ſsic à ceſsſsante ratione, cũcum pater effectus Monachus, nõnon poſsſsit res filij adminiſstrare, vſsusfructus debet finiri, ac cum proprietate conſsolidari. Nec iterum placere poteſst alia ratio eiuſdẽeiusdem Pinelli ibid. n. 50. quem ſsequutus eſst Ioan. Guttier. canonicarum quæſst. lib. 2. d. cap. 1. n. 101. ante finem, dicentis, quòd adminiſstratio non ceſsſsat in propoſsita ſspecie, quia Officiales, & alij Miniſstri Monaſsterij poterunt talia bona gubernare, cuſstodire, & adminiſstrare: diſsplicet enim ea ratione, quòd lex patri dumtaxat conceſsſsit cuſstodiam, & adminiſstrationem, ac vſsumfructum ob illam, & multò magis conſsidit de adminiſstratione eiuſsdem, quàm alterius cuiuſslibet, vt poſst ordinarios in dictis iuribus annotarunt Tiraquellus in l. ſsi vnquam, C. de reuocandis donationibus, in præfatione, n. 29. idem Pinellus in l. 1. C. de bonis maternis, 2. part. n. 20. & 21. Menchaca de ſsucceſsſs: creatione, lib. 1. §. 6. n. 46. Iacobus Mandellus de Alba in conſs. 286. n. 6. lib. 2. Et ſsic adminiſstratio conceſsſsa patri à lege propter confidẽtiamconfidentiam quam de ipſso habet, committi non debet Officiali, ſsiue Miniſstro Monaſsterij, qui potiùs Monaſsterij, quàm filij vtilitatem prætendet; ius eius diminuere, ac lædere poterit, nec ſse habebit circa adminiſstrationem provt ſse habere debere patrem deſsìderauit lex: vnde aut pater adminiſstrare debet, aut ipſso impedito, atque effecto Monacho, vſsusfructus debet cum proprietate conſsolidari.
Deinde præfatam ſsententiam eo argumento fundat
10
* Couarr. in dict. cap. 2. de teſstamentis, num. 8. quòd ſsi filius viuente patre, qui Religionem profeſsſsus eſst, legitimam portionem petere poteſst, vt affirmant quamplurimi, quos ipſse retulit ibidem, num. 7. Ioannes Gutierrez canonicarum, lib. 2. dict. cap. 1. num. 78. Eodem iure dicendum eſst, vt vſsusfructus etiam integrè pertineat ad filiũfilium ſstatim facta Profeſsſsione, nec mors naturalis expectari debeat. Sed hoc fundamentum ſsubuertit Pinellus vbi ſsuprà, d. num 50. in fine. dicens tutum non eſsſse, vt patre ingreſsſso Religionem, ſstatim Legitima debeatur filio: & quamuis vt certum, & magis commune tradiderit Graſsſsus §. legitima, quæſst. 12. num. 6. per totum. Ioannes de Monteſsperello in conſs. 46. num. vol. 1. Dubium tamen eſst, & valdè incertum ob communem iuris Cæſsarei Interpretum ſsententiam contrà tenentium, vt conſstat ex his, quæ in hac quæſstione poſst alios Neotericos latiſsſsimè ſscripſsit Ioannes Gutierrez videndus omninò canonicarum lib. 2. dict. cap. 1. ex num. 75. vſsque ad num. 95. Deinde etiam, quia regulare eſst, vt legitima portio filio non debeatur niſsi poſst mortem patris, nec filius vi
11
*uo patre ius aliquod prætendere poſsſsit, l. 1. §. ſsi impuberi, |
p. 236
& ibi Bartolus ff. de collation, bonorum. Iaſson in l. lege Cornelia, num. 5. ff. de vulgari & pupillar. ſsubſstitutione, & in authentic, nouiſsſsima col. 2. Cod. de inofficioſso teſstament. Guido Papæ quæſst. 486. Ferrarius cautela 24. Cæphalus in conſs. 95. num. 2. & in cònſs. 148. num. 29. lib. 1. Menochius in conſs. 77. num. 6. lib. 1. Antonius Galeatius Maluaſsſsia in conſs. 89. num. 19. & 20. vol. 1. qui in propoſsito videndi ſsunt omninò; inferũtinferunt enim ad multa neceſsſsaria, latiùſsque explicant, an & quando pater viuens teneatur dare filio Legitimam, Tiraquell. de primogenitura, q. 40. num 96. & ſseqq. & n. 221. & ſseqq. Chaſsſsaneus in conſsuetudinibus Burgundiæ, rubrica 7. §. 2. gloſsſsa, du treſspaſssè, ex num. 2. cum ſseqq. Dueñas regula 356. Iulius Clarus lib. 5. § finali, quæſst. 86. Pinellus 3. part. l. 1. C. de bonis maternis, num. 74. & 75. Tellus Fernandez in l. 23. Tauri, ex num. 10. Menchaca de ſsucceſsſsionum creatione, lib. 2. §. 20. ex num. 285. & de ſsucceſsſsionum reſsolutione. lib. 2. §. 12. num. 13. & controuer. illuſstrium lib. 1. cap. 37. per totum. Couarruuias variar. lib. 2. c. 8. num 7. verſs. hinc apparet. Baeça de inope debitore, cap. 20. ex num. 9. vſsque ad 14. & de non meliorandis dotis ratione filiabus, cap. 34. num. 9. cum ſseqq. Padilla in l. ſsì emancipati, ex num. 32. cum ſseqq. Ioannes Guttierrez in cap. quamuis pactum, de pactis, in 6. verbo, à filia, per totum, & in repetitione ad textum, in §. ſsui, de hæredum qualitate & differentia, ex num. 89. cum ſseqq. Matienço in l. 1. tit. 6. gloſsſs. 2. Lib. 5. nouæ recopilationis. Ioſsephus Ludouicus deciſs. Peruſs. 11. ex n. 24. Marcus Antonius Eugenius in conſs. 45. & 46. Burſsatus in conſs. 169. per totum, lib. 2. Ioannes Vincen
12
*tius Honded. in conſs. 95. ex num. 33. vſsque ad num. 50. Certum tamen eſst, & communi Doctorum conſsenſsu probatum, poſsſse patrem volentem aſsſsignare filio Legitimam in vita, quamuis ad id faciendum non teneatur, vt poſst alios multos ſscripſserunt Rodericus Xuarez in repetion. l. quoniam in prioribus, limitatione 31. num. 3. verſs. nec obſstat ſsecundum eum. Antonius Galeatius Maluaſsſsia in conſs. 89. n. 20. vol. 1. Graſsſsus §. legitima, quæſst. 12. n. 8. & vtiliter declarans, Ioannes Cephalus in conſs. 334. num. 61. lib. 3. quòd ſsi aſsſsignatâ filio, vel filiæ Legitimâ
13
* in vita, poſstmodùm facultates patris augeantur, an debeat augeri, vel ſsuppleri Legitima; & de multis ad propoſsitum neceſsſsariis, tractant latiſsſsimè Couar. in cap. Rainuntius, de testamentis, §. 1. num. 8. & in cap. quamuis pactum, 3. part. §. 1. num. 2. de pactis, in 6. Menchaca de ſsucceſsſs. creatione, lib. 1. §. 10. ex num. 462. & lib. 2. §. 18. num. 43. & ſseqq. & num. 80. vſsque ad 85. & §. 20. num. 291. Lancelotus Politus in repetit. l. filium quem habentem, Cod. familiæ erciſscundæ, num. 161. 162. & 164. quæ habetur vol. 7. repetitionum, fol. 391. Baeça de non meliorandis dotis ratione filiabus, cap. 31. per totum, & c. 5. num. 24. Tellus Ferdinandez in l. 23. Tauri, num. 10. vſsque ad num. 16. Aluaradus de coniecturata mente defuncti, lib. 2. cap. 2. §. 1. num. 92. Matienço in l. 7. tit. 6. gloſs. 2. ex num. 9. cum ſseqq. lib. 5. nouæ recopilationis Molin. de Hiſspanorum primogeniis, lib. 4. cap. 2. num. 38. Mieres de maioratu, part. 1. quæſst. 10. num. 7. Cephalus in conſs. 146. num. 23. lib. 1. Menochius in conſs. 72. num. 28. & 29. lib. 1. Ioannes Guttierrez in dict. cap. quamuis pactum, verbo, à filia. Hyppolit. Riminald. in conſs. 317. num. 1. 7. 12. & 15. lib. 3. melius in conſs. 97. lib. 1. Graſsſsus §. ſsubstitutio, quæſst. 19. num. 3. & §. legitima, quæſst. 13. per totam. Marcus Antonius Peregrinus de fideicommiſsſsis, artic. 36. n. 17. & ſseqq. fol. 329. D. Spino in ſspeculo, gloſsſs. 18. principali, de melioration, ex num. 87. Alexander Raudenſsis de analogis, lib. 1. cap. 19. num 54. latè Angelus videndus omninò ad leges meliorationum, in 17. Gloſsſsa 5. per totam, fol. 163. & nouiſsſsimè Additio ad deciſsion. Gamæ, 206. num. 5. part. 2. Hieronymus de Cæuallos commun. contra communes, quæſst. 204.
Sed quamuis prædictum fundamẽtumfundamentum adductum per Couar. Parùm, aut nihil vrgeat, cætera tamen concludenter adeò probant Silimani ſsententiam, vt ab ea nullo modo recedendum crediderim. Nec obſstant rationes cõtrariæcontrariæ partis, quibus ſsatisfieri poteſst ex his, quæ contra Pinellum conſsiderabam ſsuprà, num. 9. In terminis tamen
14
* ad rationem primam reſspondetur: imò in propoſsita ſspecie maximam differentiam eſsſse inter patrem vſsufructuarium legitimum, ac alios vſsufructuarios; quoniam alij vſsufructuarij obtinent vſsumfructum ex voluntate, aut diſspoſsitione hominis, quæ ad nullum factum, ſsiue miniſsterium fructuarium adſstringit, dumtaxat fructuarius ipſse vti frui arbitrio boni viri tenetur; quod ita, aut meliùs fiet intra Religionem, quàm extra: pater verò conſsequitur vſsumfructum ex diſspoſsitione legis, ratione patriæ poteſstatis, atque cum onere gubernandi, & adminiſstrandi per ſse bona, negotia, lites, ac res filiorum; deficiente ergo patria poteſstate, dataque inhabilitate, aut impotentia adminiſstrandi per ſse, Profeſsſsione ſsecuta, & vſsusfructus ipſse deficere, ſsiue extingui debet. Ex quo diluitur & ſsecundum fundamẽtumfundamentum: Quia verum eſst, quòd pater, licèt Monachus effectus, naturaliter viuit, ſsed nõnon habet filium in poteſstate, diſsſsoluta patria poteſstate per profeſsſsionem, aut ſsaltem non obtinet adminiſstrandi facultatem, nec potentiam gubernandi perſsonam, ac res filiorum, propter quod lex detulit vſsumfructum patri. Vnde & tertium ArgumẽtumArgumentum diſsſsoluitur, quia imò ſsicta mors Religionis idem operari debet, quod mors naturalis; quoniam ex vtraque idem effectus resultat, cùm vtroque caſsu pater adminiſstrare ſsiue gubernare res filiorum non poſsſsit. Quod ad oculum patet, nam ſsicut mortuo naturaliter patre gerenda eſsſset adminiſstratio per alium; ſsic & Religionem profeſsſso, ab aliis geri debuiſsſset, quod vtique lex noluit, quæ adminiſstrandi facultatem patri conceſsſsit, ac de ipſso dumtaxat confidentiam habuit, vt ſscribunt Authores relati ſsuprà, num. 9. Satis ergo expreſsſsum videtur à iure, quod ex mente, atque intentione iuris descendit, quodque aliis ſsic adminiſstrandi priuilegium, aut poteſstatem non dedit; nec enim alij ita amplam adminiſstrandi, & gerendi licẽtiamlicentiam habere poſsſsunt, vt colligitur apertè ex textu in l. 1. C. de bonis maternis, que lex ſsolutiones ſsuperiores non obſscurè confirmat.
Loading...