Castillo Sot...: Opera omnia, sive...

 Legal

CAPVT LXV.

CAPVT LXV.

Vſsusfructus competens patri in bonis aduentitiis, vtrùm duret filio Religionem profitente? vbi etiam de proprietate bonorum eiuſsdem filij: Deinde, an Monaſsterium habeatur loco filij, vt ſsubſstitutos, aut vocatos in conditione ſsi ſsine liberis excludat, an etiam excludere debeat aſscendentes à ſsucceſsſsione deſcẽdentisdescendentis Monachi. Denique teſstamentum ante ingreſsſsum Religionis factum, vtrùm ſsequuta Profeſsſsione rumpi, aut confirmari debeat? vbi de intellectu Tridentini ſseſsſsione, 25. cap. 16. mutiſsque in propoſsito neceſsſsariis, pleniſsſsimè, remiſsſsiuè tamen tractatur.

SVMMARIVM.

  • 1 Patrem legitimum adminiſstratorem, & vſsufructuarium bonorum aduentitiorum filij, non priuari vſsufructu, filio Religionem ingreſsſso, quamuis ingreſsſsus Religionis tollat patriam poteſstatem.
  • 2 MonaſteriũMonasterium vtrùm excludat aſscendentes à ſsucceſsſsione Monachi profeſsſsi; an verò mortuo filio, ſseu deſcendẽtedescendente Monacho, pater, & mater, aut aſscendentes alij præferri debeant Monaſsterio in bonis, quæ ipſse Monachus ſsecum attulit, vel habebat quando ReligionẽReligionem profeſsſsus eſst.
  • 3 Legitimam aſscendentium eſsſse hodie de iure huius Regni omne patrimonium deſscendentis, de cuius hæreditate agitur, excepto Tertio.
  • 4 Monasterium reuera non eſsſse filium, fictèque, ciuiliter, & impropriè filium nominari.
  • p. 237
    5 Monaſsterium quando excludat ſsubſstitutum, aut vocatum ſsub conditione, ſsi ſsine liberis, ſsi grauatus ingrediatur Religionem? remiſsſsiuè.
  • 6 TeſtamẽtumTestamentum antè ingreſsſsum Religionis factum, vtrùm ſsecuta Profeſsſsione rumpi debeat? item ante Profeſsſsionem an poſsſsit expreſssè reuocari? & de multis aliis in propoſsito neceſsſsariis, remiſsſsiuè.
  • 7 Tridentini ſseſsſsione 25. cap. 16. interpretatio, iuxta quam in facti contingentia fuit iudicatum.
  • 8 Vſsusfructus non quæritur patri eorum bonorum, quæ poſst ingreſsſsum Religionis, & Profeſsſsionem filius Monachus acquirit.
PRæcedenti quæſstioni proximum eſst inquirere nunc, quid è contrà dicendum ſsit, ſsi ponamus quòd filius ingrediatur Religionem, & profiteatur. Et pro vera. breuique huius dubij explicatione conſtituẽdumconstituendum eſst in primis: Patrem legitimum adminiſstratorem, & vſsufructuarium bonorum aduentitiorum filij, non priuari vſsufructu, filio Religionem, quàm ingreſsſsus eſst, profitente,
1
* quamuis ingreſsſsus Religionis tollat patriam poteſstatem: quod vtrumque ex Salicèto, Decio, Palacios Rubios, Roderico Suarez, Antonio Gomezio, Gregorio Lopez, & aliis probarunt Arias Pinellus 1. part. l. 1. C. de bonis maternis num. 45. & 46. Caldas Pereira in l. ſsi curatorem habens, verbo læſsis, num. 143. Ioannes de Matienço in l. 1. tit. 8. gloſs. 3. num. 20. lib. 5. nouæ recopilationis. Ioannes de Monteſsperello, quem in propoſsito nullus adhuc retulit in conſs. 46. num. 1. vol. 1. vbi in facto conſsultus veram huius reſsolutionis rationem ſsentit, dum ſsic ſscribit: Et ideò cum in caſsu noſstro in parte dotis maternæ Catharinæ fuerit quæſsitus Andrea patri legitimo, & naturali vſsusfructus, licèt ipſsa filia intrauerit Monaſsterium, & Religionem fuerit profeſsſsa, & etiam mortua ſsit naturaliter, tamen ſsemel vſsusfructus formatus in patre de dicta parte dotis maternæ, vel aliis rebus aduentitiis ipſsius filiæ, non definit eſsſse penes patrem, ſsed durat. Eandem etiam rationem expreſsſsim probare videtur Pinel, loco relato ſsuprà, dict. num. 45. dicit enim pro ea doctrina adhuc militare deciſsionem, & verba textus in l. 1. C. de bonis maternis in l. 3. C. de vſsufructu, & aliorum iurium, quæ ſsuperiùs adduxit ex num. 39. nempe l. final, verſsic. ſsin verò, C. ad Senatuſsconſsultum Tertullianum, cum ſsimilibus: quæ probant, vſsumfructum patri quæſsitum viuo filio, durare poſst mortem filij; & inde num. 42. latiùs probauit, vſsumfructum aduentitiorum patri competentem non ceſsſsare, licèt filius efficiatur ſsui iuris ob aliquàm qualitatem, factúmque filij licèt laudabile, ius ſsuum auferre non debere patri, per textum notabilem in l. impub. 41. ff. de adminiſstratione tutorum: quem expendit ipſse ibidẽibidem, dict. num. 45. Superiorem denique doctrinam probarũtprobarunt Baldus Nouellus in repetitione l. cum filiofamilias, ff. de legatis, 1. num. 42. & ibidem Bauerius num. 111. Roſsellus in authent. ingreſsſsi, num. 18. C. de ſsacroſsanctis Eccleſsiis, & cum Pinello, Antonio Gomezio & aliis, tenuit Emmanuel Mendez in repetitione l. cum oportet, C. de bonis quæ liberis, 2. part. num. 129. fol. 47. qui tamen aut non verè, aut indiſstinctè nimis loqui videtur, dum dicit in prædicto caſsu, vſsumfructum remanere penes patrem, quandiu ipſse pater viuit, proprietatem verò bonorum aduentitiorum tranſsire in Monaſsterium per Profeſsſsionem filijfamilias. Quod equidem in perpetuum, aut cum effectu habendi ea bona perpetuò intelligi non poteſst; mortuo enim filio ſsuccedet potiùs pater in his bonis, quàm Monaſsterium: dicitur tamen, tranſsire proprietatem in Monaſsterium, vt patri non liceat prædicta bona alienare, ac eo modo adminiſstratio conceſsſsa eſsſse intelligatur, quo à iure conceſsſsa eſst filio in ſseculo remanenti.
Id quòd euidentiùs conſstabit, ſsi prȩmittamus, dubium
2
* eſsſse apud Doctores communiter, vtrùm Monaſsterium excludat aſscendentes à ſsucceſsſsione Monachi profeſsſsi; an verò mortuo filio, ſseu deſscendente Monacho, pater, & mater, aut aſscendentes alij præferri debeant Monaſsterio in bonis, quæ ipſse Monachus ſsecum attulit, vel habebat, quando Religionem profeſsſsus eſst: & licèt num. 50. quem ſsequuntur multi relati à referendis infrà, exiſstimauerit, Monaſsterium excludere debere aſscendentes, ea ratione præcipuè, quòd MonaſteriũMonaſterium loco filij habeatur: tamen in contrarium eſst communior, & verior ſsententia, Monaſsterium per aſscendentes excludi. Inde eſst, vt quemadmodum pater qui Religionem profitetur, præiudicare non poteſst filiis ſsuis in Legitima; ta nec filius, aut filia poſsſsit, vt cum aliis multis firmarunt Gregor. Lopez in l. 17. verb, deſscendieſsſsem, tit. i. partit. 6. Molina de Hiſspanorum primogeniis, lib. 2. cap. 9. num. 64. Velaſsquez de Auendaño in l. 6. Tauri, gloſsſs. 8. per totãtotam, & in l. 40. gloſsſs. 4. num. 23. Rojas in epitome ſsucceſsſs. cap. 29. num. 40. Aluarus Valascus videndus omninò conſsultatione 25. per tot. Azeuedius in l. 1. tit. 8. num. 47. lib. 5. nouæ collectionis Regia. Ioannes de Montesperello in conſs. 46. in finalibus verbis, volumine 1. vbi dicit in hunc modum: Vnde concludo, quòd dictus Andreas vltra vſsum fructum, quem debet habere in vlta ſsua de bonis omnibus, quæ pertinẽtpertinent ad filiam ſsuam profeſsſsam in Monaſsterio, videlicet de dote matris ſsuæ, vel aliis bonis aduentitiis, debet habere tertiam partem dictorum bonorum, & dictæ partis dotis pro Legitima ſsua cum plena proprietate, & aliæ duæ partes de tribus debent eſsſse dicti Monaſsterij, poſst mortem dicti Andreæ patris. Ex his verbis ſsatis conſstat vera reſsolutio dubij propoſsiti, quod attinet ad ius commune, de iure verò huius Regni explicarunt Authores ſsuprà relati, & Molina vbi ſsuprà, d. cap. 9. n. 65. rectè aduertit,
3
* Legitimam aſscendentium eſsſse hodie de iure Regio omne patrimonium deſscendentis, de cuius hæreditate agitur, excepto Tertio, & conſsequenter, quòd filius Monachus nullo modo poterit aliquid ex Legitima parentibus diminuere, & reliqua bona adſstrictus eſst Monaſsterio relinquere.
Nec obſstat fundamentum Aſsonis, quod vtique falſsum
4
* eſst, veriuſsque, Monaſsterium revera non eſsſse filium, fictèque, ciuiliter, & impropriè filium nominari, vt probant Couar. Ioannes Guttierrez, ac infiniti alij referendi ſstatim, & cum multis Carolus de Tapia in authent. ingreſsſsi, C. de ſsacroſsanctis Eccleſsiis, verbo, ſsua, cap. 13. num. 4. & 5. Non enim ſsubſstitutus ſsub condictione, ſsi ſsine liberis deceſsſserit, ideò excluditur à Monaſsterio, in quo grauatus ingreſsſsus eſst, quòd Monaſsterium loco filij habeatur, ex Authoribus referendis ſstatim; ſsed ex aliis rationibus, quas poſst alios eleganter conſsiderarunt, & de præſsenti materia, an ſscilicet, & quando Monaſsterium exclu
5
*dat ſsubſstitutum, aut vocatum ſsub condictione ſsi ſsine liberis, ſsi grauatus ingrediatur ReligionẽReligionem, latiſsſsimè ſscripſserunt Doctores communiter in cap. in præſsentia, de probationibus, Carolus de Tapia d.c. 13. per tot. Couar. variarum, lib. 1. cap. 19. num. 6. & num. 10. Coſsta in cap. ſsi pater, de test. in 6. verbo, ſsi abſsque liberis, num. 70. & 71. Mantica de coniecturis vltimarum voluntatum, lib. 11. tit. 7. per tot. Menchaca de ſsucceſsſs. creatione lib. 3. §. 21. num. 166. Paleotus de noth. & ſspuriis filiis, c. 28. num. 5. Aluarus Valaſscus conſsul. 24. num. 7. Mieres de maioratu 2. part. quæſst. 3. num. 13. Antonius Galeatius Maluaſsſsia in conſs. 21. num. 11. vol. 1. Aſstor de Guidonibus in conſs. 161. num. 38. inter conſsilia vltimarum voluntatum, volum. 1. Menoch. lib. 4. præſsumpt. 83. per tot. Ioannes Guttierrez canonicar. lib. 1. c. 32. Matienço in l. 7. tit. 11. gloſs. 2. numero 21. lib. 5. nouæ recopilat. & ibidem Azeued. num. 28. Ioannes Franciſscus de Ponte in conſs. 39. ex n. 7. Burſsatus in conſs. 52. ex num. 41. vſsque in finem conſsilij, & in conſs. 97. num. 22. & ſseqq. lib. 1. & in conſs. 199. num. 3. & num. 15. vſsque ad num. 28. lib. 2. Alexander Trentacinqúius in tractat. de ſsubſstitutionibus, 4. part. cap. 7. ex num. 20. cum multis ſseqq. Marcus Antonius Peregrinus de fideicommiſsſsis, art. 28. num. 58. vſsque ad num. 95. Ioannes Marcus Aquilinus in l. Gallus, §. & quid ſsi tantum, ſsuper illis verbis, quid enim ſsi aquæ & ignis interdictionem, ex num. 27. vſsque ad num. 42. Ioannes Vincentius Honded. in conſs. 62. num. 15. & num. 37. & 38. & n. 50. cum ſseqq. vol. 1. D. Spino in ſspeculo, gloſsſs. 12. principali, |
p. 238
à. num. 27. vſsque ad. num. 33. Caldas Pereira de nominatione emphyteutica, quæſst. 6. argument. 9. optimè Hyppolit. Riminaldus in conſs. 270. lib. 3. Velaſsquez de Auendaño in l. 40. Tauri, gloſsſs. 4. ex num. 17. cum ſseqq. qui ex eo quod Monaſsterium non habeatur reuera loco fi
6
*lij, infert reprobandam ſsententiam gloſsſsæ, & aliorum, quos ibi refert exiſstimantium, teſstamentum ante ingreſsſsum Religionis factum, ſsequuta Profeſsſsione rumpi, alitèrque declarat vt ibi videri poterit. De eodem etiam, vtrùm ante Profeſsſsionem poſsſsit expreſssè reuocari, multis in propoſsito neceſsſsariis, atque Tridentini declaratione, Seſsſsione 25. cap. 16. tractant pleniſsſsimè poſst ordinarios, & alios multos Couar. in cap. 2. de teſstamentis, num. 5. & 6. Iulius Clarus §. teſstamentum, quæſst. 28. per totam. Molina de Hiſspanor. primogeniis, lib. 2. cap. 9. à num. 38. Vſsque ad num. 50. Petrus Paulus Pariſsius in repetitione c. in præſsentia, de probation, num. 152. per totum, & n. 163. vſsque ad num. 173. quæ habetur repetitionum iuris canonici, vol. 3. fol. mihi 202. & 204. Rosellus Aretinus in repetitione authent. ingreſsſsi. C. de ſsacroſsanctis Eccleſsiis n. 24. & 30. Gratianus regul. 456. Ioannes Guttierrez in repetione c. quamuis pactum, de pactis in 6. verbo, dum nuptui tradebatur, num. 4. & alios referens Petrus Cenedus collectaneo 50. ad Decretum, num. 3. & vltra relatos ab eo, Menchaca de ſsucceſsſsionum creatione, lib. 2. §. 20. n. 29. & de ſsucceſsſsionum progreſsſsu, lib. 1. §. 1. num. 52. Ioannes Baptiſsta Villalobos in antinomia iuris, litera M.n. 175. fol. 118. Graſsſsus §. teſstamentum, quæſst. 34. per totam. Gama deciſs. 316. num. 5. & 6. & deciſs. 375. num. 5. Caldas Pereira de nominatione emphyteutica, quæſst. 6. num. 5. 6. 8. & 16. cum tribus ſseqq. Marcus Antonius Eugenius in conſs. 58. num. 9. 10. & 11. & n. 31. cum multis ſseqq. vol. 1. Iacobus Mandellus de Alba in conſs. 712. per totum, lib. 4. Ioann. de Monteſsperello in conſs. 1. num. 10. 11. 24. & 28. vol. 1. Doctor Spino in ſspeculo. gloſsſs. rubric. 6. par. de teſstamento monachi, num. 3. verſs. Secundò infertur. Andreas Angulo ad l. meliorationum, l. 1. tit. 5. gloſsſs. 6. per totam. Ludouicus Molina de inſstita & iure, tractat. 2. diſsputat. 139. per totam, fol. 743. Ioannes Guttierrez canonicarum lib. 2. cap. 1. Carolus de Tapia in authent. ingreſsſsi, Cod. de Sacroſsanct. Eccleſsiis, verbo, ideòque nec de his, ex n. 64. vſsque ad 76. Ioannes Vincentius Honded. in conſs. 60. & 61. vbi latiſsſsimè lib. 2. Petrus Surdus in conſs. 238. lib. 2. & nouiſsſsimè Hieron. de Cæuallos communiũcommunium contra communes quæſst. 61. & 221. qui explicãtexplicant diſspoſsitionem Tridentini Seſsſsion. 25. dict. cap. 16. quæ tamẽtamen
7
* accipienda videtur de teſstamento condito intra annum Nouitiatus ante decimum menſsem, non verò de teſstamento ante ingreſsſsum facto, vt apertè ſsignificant verba illius textus, & in facti conting entia ſsic obſseruatum, & pronuntiatum vidimus.
Secundò & principaliter conſstituendum eſst, ſsuperio
8
*rem reſsolutionem traditam ſsuprà, num. 1. procedere, atque intelligi debere in vſsufructu eorum bonorum, quæ filius habebat tempore Profeſsſsionis, non aliorum, quæ poſsteà quæſsiuit filius Monachus; eorum enim vſsusfructus ad Religionem, non ad patrem ſspectat: quoniam ceſsſsant rationes, ob quas vsusfructus patri acquiritur. Quod cum Nauarro rectè fundat, & contra alios defendit Emmanuel Mendez in dict. l. cùm oportet, 2. part. num. 129. ad finem, qui hac de re videndus erit omninò. Et de his hactenus.
Loading...