Verùm
ſsuperiores rationes in propo
ſsito obtinere
*
non po
ſsſsunt, cùm in cen
ſsu, de quo agimus, ratio non
habeatur ad fructus collectos, vel non, neque ip
ſse cen
ſsus
ſsuper fructibus, qui ex re cen
ſsuata proueniunt, cen
ſseatur impo
ſsitus,
ſsed
ſsuper re ip
ſsa, hoc e
ſst, quòd
etiam
ſsi debitor cen
ſsus nullum, aut modicum fructum, ac cen
ſsui non re
ſspondentem ex re hypothecata percipiat, ad
ſsolutionem cen
ſsus teneatur. Quod
ſsecus e
ſst in fructibus, qui fructuario debentur, atque
etiam in pen
ſsionibus, quæ impo
ſsiæ cen
ſsentur
ſsuper
fructibus, atque de illis, & illorum re
ſspectu
ſsoluendæ
veniunt,
ſsic vt fructuum naturam
ſsortiantur, vt
cap. præcedenti dicebamus; & noui
ſsſsimè aduertit Ioannes Vincentius Honded.
in conſsil. 85. num. 16. lib. 2. & pendere
dicantur
ſsemper ante exactionem, vt probauit Surdus
in conſsil. 84. num. 4. lib. 1. vnde fructuum ratione ce
ſsſsante, non e
ſst vt
ſsuper illorum collectione in cen
ſsu vis fiat,
l. adigere, §. quamuis, ff. de iure patronatus, cap. cùm ceſsſsante, de appellationibus: & aliunde quàm ex dictis
cap.*
præcedenti, & fructuum pendentia,
ſseu collectione,
ſsuperioris quæ
ſstionis re
ſsolutionem quærere oportet, vt
hæc omnia, (ne aliquando quid alienum tacito Authore
v
ſsurpa
ſsſse nobis contingat) eleganter con
ſsiderat Lancellotus Gallia
in conſsil. 90. ex num. 1. V
ſsque ad
num. 12.
Quo loco firmat, propo
ſsitæ dubitationi proui
ſsum à
*
Baldo
in cap. cum &c. in colum. 2. num. 5. verſsic. not a quod
nomina de conſstiutionibus, quatenus
ſscribit, quòd pen
ſsiones, redditúsve pecuniarij, qui pro fructibus non debentur, pro rata temporis diuidendi
ſsunt; qui verò pro
*
fructibus debentur, vt ip
ſsi fructus quorum loco
ſsuccedunt, partiti debent: quam doctrinam po
ſst Cagnolum,
& Tiraquellum extollit Couar.
variar. reſsolut. lib. 1. c. 15.
num. 10. & ſseqq. infértque ad ad annuum redditum, qui
vulgò Cen
ſsus dicitur, vt cùm is debeatur, non contemplatione fructuum,
ſsed ratione pretij, quo emptus fuit,
*
eius diui
ſsio pro rata temporis
ſsiat,
ſsi v
ſsufructuarius antequam adueniret dies
ſsolutionis dece
ſsſserit, vt latiùs
probat Lancellotus
ibidem, num. 13. & num. 24. rectè
*
aduertit quòd cùm cen
ſsus con
ſstitutus e
ſst
ſsuper domo, &
ſsimilibus, citra vllam penitùs controuer
ſsiam, ob
ſseruanda e
ſst
ſsuperior re
ſsolutio, vt ad. ratam temporis, quo v
ſsufructuarius vixit, ad eius hæredem annui redditus
ſspectent; ea ratione, quòd per fingidos dies ex domo fructus percipitur, &
ſsic tanquam perceptus ad v
ſsufructuarium v
ſsque ad eius mortem, vel hæredem eius pro
rata pertinere debet, etiam quòd dies
ſsolutionis nondum
venerit, per textum
in d.l. defuncta, & his quæ colliguntur ex Saliceto, Couar, Hieronymo Gabriele, &
Vincentio de Franchis, relatis ibi, quibus accedit Ioannes Vincentius Honded.
in conſs. 85. num. 31. & num. 17.
lib. 2. vbi cum aliis multis re
ſsoluit, quòd cùm pen
ſsio
*
debetur pro fructibus, qui quolibet die percipiuntur, vt
ſsunt fructus hortorum, domorum, pa
ſscuorum, &
ſsimilium, diuiditur pro rata temporis, etiam
ſsi fructuarius
dece
ſsſserit ante tempus
ſsolutionis pen
ſsionis.