Castillo Sot...: Opera omnia, sive...

 Legal

CAPVT X.

CAPVT X.

Ad explicationem primæ, ſsecundæ, quintæ, & ſsextæ Aſsſsertionis, quarum lib. 1. harum controuerſsiarum, cap. 81. mentio fit, per Authorem, breuis traditur, ſsed non contemnenda interpretatio, quâ, vt videbis, nihil ab alio dictum tranſscribitur, nec etiam aliquid ſscri|
p. 58
ptum omittitur, & in materia Subſstitutionum nonnulla, & nouiter, & verè conſsiderata in medium proferuntur.

SVMMARIVM.

  • 1 Subſstitutionem verè ac propriè inſstitutionem eſsſse, ex ſsententia quamplurimorum, quæ ab Authore probatur.
  • 2 L. ſsi mulier, 20. §. finali, ff. de conditionibus inſstitutionum. remiſsſsiuè, latiſsſsimè tamen explicata à multis, qui hoc num. & ſseq. præcitantur.
  • 3 Subſstitutionem inſstitutionem non eſsſse propriè, ex ſsententia aliorum.
  • 4 Quæ authori non placet, & eiuſsdem fundamentis plenè, & concludenter ſsatisfactum ab aliis oſstenditur.
  • 5 Author meliùs eſsſse putauit nonnulla, quæ non ineleganter notare poſsſset in hac materia, intacta relinquere, quàm in his inſsistere, quæ ex profeſsſso, plenèque explicantur ab aliis.
  • 6 Subſstitutionis in genere, infinitæ diffinitiones relatæ.
  • 7 Substitutionem, ſsecundam inſstitutionem dici ex ſsententia Accurſsij, quæ ab Authore probatur.
  • 8 Et omnibus fundamentis, quæ in contrarium excitari poſsſsent, pleniſsſsimè ſsatisfactum oſstenditur, atque de hac re Alexander Trentacinquius, Sfortia Oddi, & Palus Leonius commendantur omninò.
  • 9 Substitutionis diffinitiones, à Paulo Leonio, & Thobia Nonio conſsideratas, probabiles eſsſse ex ſsententia Authoris.
  • 10 Subſstitutio vulgaris, quare ſsic appellata?
  • 11 Subſstitutiones quare introductæ? & in id Petri Gregorij locus nouiter adductus.
  • 12 Subſstitutionis Vulgaris diffinitiones infinitæ relatæ.
  • 13 Subſstitutionis Vulgaris vera diffinitio traditur, & num. ſseq. nouiter, & meliùs quàm hactenus explicatur.
  • 14 D. Spino deceptum in allegatione Fumei, & Politi, nouiter detectum per Authorem.
  • 15 Verbum quoddam ab Antonio Pichardo communi Vulgaris Subſstitutionis diffinitioni nouiter adiectum, neceſsſsarium non eſsſse, noua Authoris conſsideratio in hac materia.
  • 16 Subſstitutionis Vulgaris diffinitio optimè explicata.
  • 17 Pauli Leonij præcipuam rationem contra diffinitionem communem ceſsſsare, nouiter animaduerſsum ab Authore.
  • 18 Subſstitutiones omnes vulgares aditione hæreditatis exſspirant
  • 19 Subſstitutionis Vulgaris noua diffinitio refertur, quam Petrus Gregorius Tholoſsanus non malè conſsiderauit.
  • 20 Authoris in ſscriptura huius Capitis, finis, & intentio proponitur.
SVbſstitutionem verè & propriè inſstitutionem eſsſse,
1
* cap. 81. lib. 1. aſsſsertione 1. notauimus: item aſsſsertione 2. 5. & 6. alia in propoſsito diximus; nunc verò vt quorundam Scribentium ſsentencias in propoſsito notaremus, placuit hac de re nonnulla, breuiter tamen, & diſstinctè ſscribere: & in primis animaduertere ſsuperiorem ſsententiam, & aſsſsertionem illam probatam à multis; ſsic enim expreſssè tenuerunt Gloſs. in l. Gallus, in princ. in verbo, poſsſse, ff. de liberis & poſsthumis, & in l. 1. in verbo, moueatur, verſs. item facit pro eo, C. de edicto Diui Adriani tollendo. Bart. Bald. Paul. & Imola in l. mulier, §. finali, ff. de condit. inſstitut. & ex antiquoribus innumeri alij, qui à ſsequentibus præcitantur, & defendunt Iaſson in l. Centurio, num. 62. ff. de vulg. & pup. ſsubſstit. & in l. qui liberis, §. hæc verba, num. vltim. ff. eodem tit. & in l. ſsi à primo, n. 14. & in dict. l. Gallus, in princ. n. 28. ff. de liberis & poſsthumis, vbi in id expendit nonnulla iura, & inter alia, dicit eſsſse meliorem textum de iure, in l. mulier, 20. §. finali, ff. de conditionibus inſstitutionum. Curtius iunior in conſsil. 48. num. 2. & eſsſse communem reſsolutionem teſstantur, & multos alios referunt Petrus de Peralta in rubrica, ff. hæredibus inſstituendis, n. 18. 19. & 10. Coſsta in cap. ſsi pater, de teſstamentis, in 6. 1. part. verb. Inſstituendo, num. 1. ante finem, & latius ex num. 5. vbi optimè in propoſsito loquitur, & latè agit
2
* de intellectu text. in l. mulier, 20. §. finali, ff. de condit. inſstitut. latè etiam & prolixè quidem, Caldas Pereira de nominatione emphyteut. quæſst. 8. ex num. 14. vſsque ad n. 25. Corraſsius in rubrica, C. de impuberum, num. 7. & ibidem Curtius iunior num. 10. Menchaca de ſsucceſsſsionum progreſsſsu, lib. 2. §. 12. num. 1. & 2. & lib. 3. §. 23. num. 39. Politus in tractatu ſsubſstitutionum, in 1. part. in princ. Couar. in cap. Rainuntius, de teſstamentis, §. 4. num. 3. Antonius Gomezius tom. 1. variarum, cap. 3. num. 1. & ab hac opinione recedendum non eſsſse, rectè dixit Pichardus in rubrica, Inſstitut. de vulgari ſsubstitutione, num. 14. ad finem, qui videndus eſst ex num. 13. cum multis ſseqq. quam
3
*uis contrà tenuerint nonnulli à ſsuperioribus relati, maximè Sapia, Ripa, Socinus, Decius, Ludouicus Zunt. Bellonus, & alij quos in vnum congeſsſsit Michaël Graſsſsus receptarum ſsententiarum, §. ſsubſstitutio, quæſst. 2. qui contendunt ſsubſstitutionem non eſsſse inſstitutionem propriè, licèt etiam contrà tenuerit D. Spino in ſspeculo, gloſs. 21. num. 6. & 7. Quorum fundamentis abundè, &
4
* verè ſsatisfieri poteſst ex his, quæ ſsuperiorem Gloſsſsæ, & Bartoli opinionem defendens eleganter annotauit Alexander Trentacinq. de ſsubſstitutionibus, in præfatione, ex num. 12. vſsque ad num. 20. vbi etiam agit de intellectu dict. l. mulier, 20. §. finali; ex his etiam, quæ Peralta, Coſsta, & Pichardus vbi ſsuprà ſscribunt, & verè concludunt: nec ſsatisfacit Graſsſsi concordia, aut diſstinctio d. §. ſsubſstitutio, quæſst. 2. Denique ex dicendis ſstatim, alia
5
* plura ex propoſsito, conſsultóque prætermitto; melius enim eſsſse putaui, nonnulla, quæ non ineleganter notare poſsſsem in hac materia, intacta relinquere, quàm in his inſsiſstere, quæ: ex profeſsſso, plenèque explicantur ab aliis.
Secundò & principaliter conſstituendum eſst, quod ad
6
* ſsecundam attinet aſsſsertionem, ſsubſstitutionis in genere infinitas tradi diffinitiones communiter per Doctores, in rubrica, & in l. 1. ff. de vulg. & pup. ſsubſstitut. in rubrica, C. de impuberum, per Polit. Fumeum, Zaſsium Sfort. Vald. de Vbald. & alios in tractatu ſsubſstitutionum, in princ. & vndecim diffinitiones tradit Leonius in eodem tractatu in princ. 1. part. ex num. 1. vſsque ad num. 54. Harum aliæ veræ non ſsunt, aut non conſstant, vt debent; aliæ verò aliqua ex parte deficiunt, & de facili ſsubuerti poſsſsent. Couar. etiam in cap. Raynuntius, de teſstamentis, §. 4. in princ. vbi ipſse notiam tradit diffinitionem: latiſsſsimè Bolognetus in rubrica, ff. de vulg. & pup. ſsubſstit. ex num. 25. vſsque ad num. 49. Petrus Gregorius in ſsyntagmate iuris, lib. 42. cap. 1. num. 1. Weſsembecius, Cuiacius, Hotmannus, Baconius, Loriotus, & alij exteri, quos in vnum congeſsſserunt D. Spino in ſspeculo gloſs. 21. num. 1. Antonius Pichardus in rubrica, Inſstitut. de vulg. ſsubſstit. num. 8. & vltra eum, Thobias Nonius, Sfortia, Graſsſsus, Alexander Trentacinquius, & alij, quorum illicò mentionem faciam.
Communior tamen, ac verior quidem diffinitio eſst,
7
* quæ ab Accurſsio traditur in rubrica, ff. de vulg. & pup. ſsubſstit. vt ſsubſstitutio ſsit ſsecunda inſstitutio, vti probarunt eam communiter Scribentes ibidem, vt conſstat ex Iaſsone num. 5. Ripa num. 2. Alciato num. 1. Curtio iuniore in rubrica, C. de impuberum, colum. 1. Zazio, Polito, & Fumeo dict. tractatu, de ſsubſstitut. in princ. vbi Fumeus ipſse num. 4. nouam diffinitionem adducit. Socin. iunior. in l. centurio, in princ. ff. de vulg. & pup. ſsubſstitut. atque etiam Cagnolus in l. precibus, in princ. C. de impuberum. Forcatulus dialogo 23. Guil. Bened. in cap. Raynuntius, de teſstamentis, verbo, adjiciens vt Alterocha, num. 19. Viglius in rubrica, Inſstitut. de vulgari ſsubſstit. in princ. Coſsta in cap. ſsi pater, de teſstamentis in 6. in verbo, adjiciens num. 1. Sfortia Oddi in tractatu Compendioſsæ, in præludiis, part. 1. quæſst. 1. Sapia in rubr. C. de impuberum |
p. 59
num. 2. Baldus de Vbaldis de ſsubſstitut. in princ. præludiorum. num. 1. Michael Graſsſsus receptarum, §. ſsubſstitutio, quæſst. 1. Fumeus vbi ſsupra, num. 1. D. Spino in ſspeculo d. gloſs. 21. num. 1. Alexander Trentacinquius de ſsubſst. in pr. in præfatione, n. 2. Et quamuis de hac diffinitione dubitet Couar. dict. §. 4. in princ. Fumeus etiam vbi ſsuprá, num. 1. nec firmiter in ea inſsiſstant alij, qui à ſsuperioribus
8
* præcitantur; ipſsa tamen vera eſst, & tenenda, nec latiùs à me ad præſsens corroboratur, proptereà quod iure, & ratione probatur plenè per Antonium Pichardum in rubrica, Inſstitut. de vulgari ſsubſstitut. num. 1. qui num. ſseqq. pleniſsſsimè ſsatisfacit omnibus fundamentis, quæ in contrarium excitari ſsolent cõmunitercommuniter, tacet tamen inter alios, tres Authores, qui ante ipſsum hac de re latiſsſsimè, atque ex profeſsſso ſscripſserunt, & qui ſsuperiori diffinitione defenſsa, contrariæ partis rationibus ex propoſsito ſsatisfaciunt: horum occaſsione in propoſsito nolui ampliùs inſsiſstere, ſsed commendare Alexandrum Trentacinquium de ſsubſstitut. in præfatione, ex num. 2. vſsque ad num. 12. Paulum Leonium in eodem tractatu, in princ. 1. part. ex num. 2. vſsque ad num. 35. Sfortiam in præludiis, tractat. Compendioſsæ, part. 1. quæst. 1. per totam: ipſsi enim omnia adducunt, quæ contra eandem diffinitionem ponderantur ab aliis, & illis diſstinctâ, atque abſsolutâ manu reſspondent; & vide Caldam de nominat. emphyt. dict. quæſst. 8. ex num. 14. cum ſseq. Poteſst etiam probari (in idem enim tendit, exactior tamen eſst) Thobiæ
9
* Nonij diffinitio, vt ſsubſstitutio ſsit, in ſsecundo, vel vlteriori gradu facta inſstitutio, provt defendi poſsſse aduertit, & latiùs declarat Trentacinquius vbi ſsuprà, num. 12. & ſsibi tribuens, prædictóſsque non referens, Antonius Pichardus in rubrica, Inſstitut. de vulgari ſsubstitut. num. 9. Defendi etiam poteſst Pauli Leonij diffinitio de ſsubſstit. in princ. 1. part. n. 52. Subſstitutionis enim naturæ conuenit, nec in ſse continet aliquid, quod otiosè, aut ſsuperfluè dictum appareat.
Tertiò & principaliter conſstituendum eſst, (quod ad
10
* 5. & 6. Aſsſsertionem pertinet) Subſstitutionis vulgaris etymologiam ſsic tradi communiter, vt ideò dictam vulgarem ſsubſstitutionem exiſstimauerint Doctores, quia vulgo à quolibet inter teſstandum fieret, & à quolibet de vulgo, ideſst de populo, & cuilibet de vulgo, id eſst de populo hæredi inſstituto fieri poſsſset; ſsic ſscripſsit Bartolus, in l. 1. num. 5. ff. de vulg. & pup. ſsubſstit. quem ibidem ſsequuntur Aretinus n. 7. Iaſson n. 13. & Alciat. n. 9. Theophilus in princ. Inſstitut. de pup. ſsubſstitut. Viglius in rubrica, Institut. de Vulgari, num. 6. Connanus commentariorum iuris ciuilis, lib. 10. cap. 7. num. 2. Guil. Bened. in cap. Raynuntius, de teſstamentis, verbo, ſsi abſsque liberis, in tractatu, de vulgari, num. 7. verſs. Primo reſspectu. Sfortia in præludiis Compendioſsæ, part 2. quæſst. 1. Couar. in dict. cap. Raynuntius. §. 4. num. 3. vbi in id expendit l. 1. tit 5. partita 6. Cagnolus in l. precibus, num. 3. C. de impuberum. D. Spino in ſspeculo gloſs. 22. num. 2. in fine. Anton. Gouean. lib. 1. variar. lect. cap. 28. Cuiacius lib. 7. obſseruationum. cap. 20. Baldus de Vbaldis in tractatu, de ſsubſstitut. vulgari, num. 1. Bartol. de Hucio in eodem tractat. cap. 1. num. 1. & Antonius Fumeus ibidem, in princ. Lancelotus Politus de vulgari ſsubſstitut num 1. Vdalricus Zaſsius ibidem, num. 1. & Paulus Leonius ex num. 2. Petrus Gregorius in ſsyntagmate iuris lib. 42. cap. 12. in principio. Et his non relatis, Antonius Pichardus in princ. de vulgari ſsubſstit. num. 8.
Dicitur autem Vulgaris ex aliis etiam rationibus, quas cumulauit Bartolus in dict. l. 1. ff. de vulg. & pup. ſsubſstit. num. 5. vbi proſsequuntur omnes Doctores communiter: plenè Bald, de Vbaldis, Bart, de Hucio, Guil. Bened. & Petrus Gregorius vbi ſsuprà, qui exponunt quinque modis eam ſsubſstitutionem rectè dici Vulgarem, vt ibi videri poterit.
Deinde, ſsubſstitutiones vulgares ideò introductas
11
* exiſstimarunt nonnulli, quòd olim ſsine hærede decedere maximum dedecus fuiſsſset, §. licet, Institut. quibus ex cauſsis manumittere licet, vel non: idcircò ſsine iniuria creditorum, ſseruum neceſsſsarium hæredem inſstituere, & conſsequenter libertatem ei relinquere permiſsſsum fuiſsſse, conſstat ex textu in l. poteſst. 36. ff. de vulg. & pup. ſsubſstit. cum aliis multis: cùm ergo ſsæpe euenire poſsſset, vt primo loco inſstitutus hæres, vel nollet, vel non poſsſset hæreditatem adire, sícque defuncti teſstatoris bona ex defectu hæredis inſstituti primi, aut alterius legitimi ex lege Papia, caduca efficerentur, & ad fiſscum deferrentur, l. vnica, in princ. C. de caducis tollendis, optimo conſsilio ſsubſstitutiones introductæ ſsunt, vt quemadmodum poteſst quis pluies hæredes inſstituere, §. & vnum Inſstit. de hæredibus inſstituendis; ſsic & plures gradus hæredum facere, per text. in dict. l. poteſst, 36. ff. de vulgari & pup. ſsubſstit. &. in principio, Inſstitut. eodem tit. vt ſsic voluntas teſstatoris effectum ſsortiri poſsſsit, ipſsèque ſsine hærede minimè decedat: quod elegantiſsſsimè aduertit Petrus Gregorius, quem nullus in propoſsito refert, in ſsyntagmate iuris, lib. 42. cap. 12. in princ. vbi dicit, Iureconſsultos hanc teſstatorum prouidentiam facilè probaſsſse; cùm enim conceſsſsiſsſsent, vt vti quiſq;quisque legaſsſset ſsuper familia, pecuniáve ſsua, ita ius eſsſset l. verb. legis ff. de verb. ſsignific. neceſsſsariò permitti oportuit, vt quibus permiſsſsa erat hæredis inſstitutio, permitteretur & cautio, ne ſsine hærede decederent, deficiente primo, vel ante mortẽmortem teſstatoris, vel ante aditam hæreditatem, vel eo repudiante; & idem in effectu, licèt non ita eleganter, animaduertunt Paulus Leonius de ſsubſstitut. cap. 1. n. 38. & tribus ſseqq. Sfortia Oddi in præludiis Compendioſsæ, part. 1. quæſst. 4. Ioannes Bolognetus in rubr. ff. de vulg. & pup. ſsubſstitut. num. 6. & nullum ex his referens Antonius Pichardus in rubrica, Inſstitution. de vulgari ſsubſstitutione, num. 66. 67. & 68.
Quartò & vltimò conſstituendum eſst, Subſstitutionis
12
* Vulgaris infinitas diffinitiones traditas per Doctores in mille locis, maximè in ordinariis, ad quos Lectorem remitto. Imola in l. 1. ff. de vulg. & pup. ſsubſstitut. col. 2. verſs. extra Gloſsſsam, ſsic diffinit, quòd Subſstitutio Vulgaris, eſst Subſstitutio directa, quæ à quolibet & cuilibet fieri poteſst, nihil ſspecialitatis habens: ſsed hanc diffinitionem damnare ſsolent Doctores communiter, & meritò quidem, quamuis nonnullis obſstaculis reſspondere conetur Paulus Leonius de ſsubſstitut. cap. 1. ex num. 2. vſsque ad num. 7. inter alios tamen, concludentes rationes contra Imolam conſsiderat Lancelotus Politus in eodem tractatu, de vulgari ſsubſstitut. in princ. Aliam diffinitionem adducit Paulus Leonius vbi ſsuprà, num. 7. & 8. Aliam Politus vbi ſsuprà, quem ſsequitur Zaſsius de ſsubſstitut. cap. 1. num. 1. ſsed impugnat Leonius loco relato ſsuprà, num. 9. 10. & 11. vbi num. 14. 18. & 19. alias tres diffinitiones adducit, & conuincit eas, & num. 14. nouam diffinitionem tradit quam eſsſse bonam, atque ex genere & differentiis conſstare, n. ſseqq. contendit: tres alias diffinitiones refert Alexander Trentacinquius de ſsubſstitut. cap. 1. n. 1. per totum, vbi ipſse nouam diffinitionem tradit: duas Bolognetus in rubrica, ff. de vulg. & pup. ſsubſst. num. 49. vnam Ioan. Oinotom. in rubr. Inſstit. de vulg. ſsubſst. num. 8. Mihi magis placet diffinitio com
13
*munis cum adiectione verbi cuiuſsdam, vt ſscilicet ſsubſstitutio vulgaris ſsit ſsecunda inſstitutio, quæ à quolibet & cuilibet fieri poteſst, & in caſsum non aditæ haereditatis concipitur. Bartolus in l. 1. num. 5. ff. de vulg. & pup. ſsubſstit. vbi latiùs Iaſson num. 13. & ſseqq. Guil. Bened. in cap. Rainuntius, de teſstam. verbo, ſsi abſsque liberis, de ſsubſstit. vulg. num. 7. & ibidem couar. §. 4. num. 3. Sfortia in præludiis Compendioſsæ, 2. part. quæſst. 1. Cagnolus in l. precibus, num. 3. C. de impuberum, Michaël Graſsſsus receptarum ſsententiarum, §. ſsubſstitutio, quæſst. 6. D. Spino in ſspeculo, gloſs. 22. num. 1. qui decipitur in allegatione Fumei,
14
* & Politi: ipſse enim allegat eos, tanquam huius communis diffinitionis ſsequaces, & tamen Fumeus expreſssè improbat eam, Politus verò non probat, ſsed aliter & nouè diffiniendum exiſstimat. Antonius Pichardus in
15
* rubr. Inſstitut. de vulg. ſsubſstit. num. 73. & in princ. eiuſsdem tit. num. 9. vbi communi huic diffinitioni addit verbum |
p. 60
quoddam, ſscilicet ſsecunda, vel vlterior, quod neceſsſsarium non eſst, vt infrà dicetur, nec ſsupplet verbum illud, & in caſsum non aditæ hæreditatis concipitur.
Superior autem diffinitio ex genere conſstat, & diffe
16
*rentiis, vt Iaſson, & ſsuperiores oſstendunt. Inter alia tamen prætermittendum non erit, rectè dictum; Secunda inſstitutio, ſsiue ſsecunda, ſsiue tertia, aut quarta, & deinceps; nam teſstator plures gradus inſstitutionis facere poteſst, & ille omnis dicetur ſsubſstitutus, qui habet ante ſse inſtitutũinſtitutum, ſsiue ſsit primus inſstitutus, aut ſsecundus primo ſsubſstitutus, per text. in §. 1. Inſstit. de vulgari ſsubſstitutione: ideò dixi neceſsſsarium non eſsſse verbum, Siue vlterior, quod per Pichardum adjicitur, aut ſsuppletur, & conſsequenter (quod alius hucuſsque non animaduertit) ceſsſsare præcipuam rationem, quam contra communem
17
* diffinitionem conſsiderauit Leonius de ſsubstitut. cap. 1. de vulgari, num. 13. deinde rectè adiecta illa verba, Et in caſsum non aditæ hæreditatis concipitur: Quoniam ſsubſstitutiones omnes vulgares ſstatim adita hæreditate ex
18
*ſspirant, l. poſst aditam, l. precibus, C. de impuberum: quod in ſsimili non malè animaduertit Antonius Fumeus dict. tractatu vulg. ſsubſstit. num. 9. Item etiam in caſsum non aditæ hæreditatis rectè dictum, vt comprehendantur omnes caſsus, in quibus ſsubſstitutio vulgaris verificari poteſst, vt quia inſstitutus nolit, repudiando; vel quia adire non poſsſsit, morte præuentus, vel aliter quocunque modo, vt in alterius diffinitionis explicatione cum iudicio animaduertit Leonius capite 1. de vulgari, numer. 17.
Elegans etiam eſst, & facilè defendi poteſst alia diffi
19
*nitio, quam Petrus Gregorius Tholoſsanus in ſsyntagmate iuris, lib. 42. cap. 12. in princ. non malè conſsiderauit, dicens, quòd, Vulgaris, eſst ſsubſstitutio directa, ſsine aliquo ſspeciali, facta in locum & ſsubſsidium inſstituti. Et verba illa ſsine aliquo ſspeciali, vtrumque demonſstrare, hoc eſst, quòd à quolibet & cuilibet fieri poſsſsit, & ab idoneis tantùm fieri poſsſse, ſseparántque à pupillari, exemplari, & militari, vbi ſspecialia inueniuntur, in prima pupilli, l. 2. ff. de vulg. & pup. ſsubſstit. in ſsecunda furioſsi, l. humanitatis, C. de impuberum, in tertia milites l. milites etiam, ff. de militari teſstamento. Et hactenus de hoc capite:
20
* quod, & nonnulla etiam quæ ad Aſsſsertiones libri primi pertinent, ideò hoc libro ſscribenda duxi, infinitis aliis prætermiſsſsis, vt qui Aſsſsertiones eaſsdem iam prælegerit, ſsibi certus ſsit, m ipſsarum explicatione & compoſsitione, non mediocriter me inſsudaſsſse, omniáque ad eas pertinentia, ſsic ex propoſsito euoluiſsſse, vt infinitis vtriuſsque iuris Authoribus originaliter, & maturè anteà prælectis, facilè, vt ibi dixi, quamplures libros ſscribere potuiſsſsem, ſsi ea attingere non contemnerem, in quibus alij ex profeſsſso ſscripſserunt, ſsi etiam in aliorum explicatione impeditus non exiſsterem, quæ non ita vulgaria ſsunt, ſsed extraordinaria, nec ab aliis ſsic dilucidè enucleata.
Loading...