Castillo Sot...: Opera omnia, sive...

 Legal

CAPVT XV.

CAPVT XV.

Subſstitutio Pupillaris quære introducta? curioſsa magis in Scholis, quàm in praxi neceſsſsaria quæſstio; nunc tamen breuiter, & dilucidè magis, quàm anteà fuerat, explicata.

SVMMARIVM.

  • 1 Subſstitutio Pupillaris quære introducta? & ibidem plures rationes adductæ, remiſsſsiuè.
  • 2 Subſstitutionis Pupillaris introductionem ſsumma niti ratione, atque æquitate, & filij impuberis, pro quo teſstatur pater, maximum fauorem continere, & commodum; patris etiam, cui pro filiis ac de bonis eorum teſstari lex permiſsit, cùm anteà ſsibi ipſsi tantummodò teſstari poſsſset, vt ad finem capitis dicitur, vbi eiuſsdem patris fauor in alio conſsideratur.
  • 3 Subſstitutionem Pupillarem ex ſsententia communi omnium scribentium, ideò introduci neceſsſsarium fuiſsſse, quod filius intra pupillarem ætatem testari non poſsſset.
  • 4 Idcircò adueniente pubertate extingui, quoniam in ea ætate iam filius teſstari poteſst.
  • 5 Subſstitutionis Pupillaris, introductionis potiſsſsima ratio adducta.
  • 6 Subſstitutionis Pupillaris introductionis rationem inquirentes Doctores, omnes fere in vnum finem, eandèmque rationem tendere, ignominiæ dumtaxat rationem à Recentioribus expreſsſsam.
REſsolutioni traditæ ſsuprà, cap. præcedenti, proxima eſst huius Capitis dubitatio, & reſsolutio, quære ſscilicet Pupillaris ſsubſstitutio ſsit introducta? Et pro vera,
1
* diſstinctaque explicatione conſstituo, Guil. Benedict. in cap. Rainuntius, de teſstamentis, verbo, ſsi abſsque liberis, de pupillari, num. 2. rationem vnam tradidiſsſse, aliam Bolognetum in rubrica, ff. de vulg. & pup. ſsubſstitut. n. 7. & 8. nonnullas MenchacãMenchacam de ſsucceſsſsionum progreſsſsu, lib. 2. §. 14. n. 35. & 39. & n. 54. Politum in tractatu de ſsubſstitutionibus, de pupillari, num. 7. in fine. Franciſscum Connanum. commentariorum iuris ciuilis, lib. 10. cap. 8. n. 1. Petrum Gregorium in ſsyntagmate iuris, lib. 42. cap. 23. ex num. 4. cum ſseqq. Caldam Pereiram referendum ſstatim, & Ioannem Oinotom. in princ. Inſstit. de pup. ſsubſstitut. num. 3.
Deinde, præfatos Authores & alios plures relatos ab eis, quos ideò ſsilentio duxi prætermittendos, nonnullos etiam Recentiores referendos infrà, conuenire in hoc,
2
* videlicet ſsubſstitutionis Pupillaris introductionẽintroductionem ſsumma niti ratione, atque æquitate, & filij impuberis, pro quo teſstatur pater, maximum fauorem continere, & commodum; patris etiam, cui pro filiis, ac de bonis eorum teſstari lex permiſsit, cùm anteà ſsibi ipſsi tantummodò teſstari poſsſset, vt etiam notauit Caldas de nominat. emphyt. quæſst. 8. num. 29.
Prætereà, conuenire etiam in alio; ideò Pupillarem
3
* ſsubſstitutionem introduci neceſsſsarium fuiſsſse, aut ideò introductam, quòd filius, propter ætatis imbecillitatẽimbecillitatem teſstari non poſsſset: idcircò adueniente pubertate extingui,
4
* quoniam in ea ætate iam filius teſstari poteſst, l. quæ ætate, cum vulgatis, ff. de teſstamentis.
Denique ſsubſstitutionis Pupillaris introductionis po
5
*tiſsſsimam rationem, conſsideratam ab Alexandro Trentacinquio de ſsubſstit. 2. part. cap. 3. num. 1. qui tacuit Paulum Leonium ſsic ante ipſsum dicentem in tractatu de ſsubſstitut. de pupillari, num. 34. & 35. Menchacam de ſsucceſsſsionum progreſsſsu, lib. 2. §. 14. n. 4. conſsideratam |
p. 77
etiam per Doctorem Spino in ſspeculo teſstamentorum, gloſs. 22. num. 4. in princ. Antonium Pichardum ad rubricam, Inſstitut. de pupillari ſsubſstitut. num. 14. qui etiam Leonium, Menchacam, Trentacinquium, & relatos ſsuprà, in initio, tacuerunt, hoc eſst, honeſstum olim, ac honorificum, & vtile viſsum fuiſsſse cum hærede decedere, l. & quia, ff. de interrogatoriis actionibus, l. ſsi pupillus, 42. ff. de acquirenda hæreditate, & è contra, ignominioſsum, propter rationem textus in. §. Inſstitut. quibus ex cauſsis manumittere licet, vel non, §. 1. Inſstitut. de hæredum qualitate, & differentia, vbi Viglius num. 2. adnotauit: latiùs Ioannes Oinotom. ex num. 7. cum ſseqq. Connanus etiam commentariorum iuris ciuilis, lib. 10. cap. 5. num. 2. dicens, ideò moribus receptum fuiſsſse, vt pater pro filiis impuberibus teſstaretur, ne pupillus ſsine hærede decederet, qui propter defectum ætatis, ſsibi hæredem ſscribere non poterat; idque intra pupillarem dumtaxat ætatem, in quæ pupillus teſstari non valet, vt dicit textus in l. 2. ff. de vulg. & pup. ſsubſstit. in princ. Inſstitut. de pupillari ſsubſstitutione, l. 5. tit. 5. partita 6. Et ſsic ſsuccurſsum eſst per ſsubſstitutionem Pupillarem abſsurdo, aut inconuenienti prædicto, ex eiſsdem Authoribus, qui in effe
6
*ctu ſsubſstitutionis pupillaris introductionis rationem reddentes, omnes ferè in vnum finem, eandémque rationem tendunt, ignominiæ dumtaxat verbum, aut rationem Recentiores noſstri adicerunt; ac denique rectè percipit Bolognetus in rubrica, ff. de vulg. & pup. ſsubſstitut. num. 8. vbi etiam optimè expendit fauorem patris in hoc, cùm introducta pupillari ſsubſstitutione, poteſstatem accipiat à lege teſstandi, non ſsolùm ſsibi ipſsi, ſsed etiam filio; & quamuis aliàs decedente pupillo intra pupillarem ætatem, neceſsſsario ſsucceſsſsuri eſsſsent venientes ab inteſstato, data eſst poteſstas ipſsi patri excludendi illos, & perſsonas magis dilectas ſsubſstituendi, vt capite ſsuperiori dicebam, & probat textus in l. Papinianus, §. ſsed nee impuberis, ff. de inofficioſso teſstamento, cum aliis vulgatis.
Loading...