ANtiquis illis ac venerandis patribus qui futuro vniuerſsalis ecclesiæ ſstatui nedum claritate, ac ſsanctimonia vitæ ſsuæ, ſsed piis ſsanctionibus conſsuluerunt, non minus fuit curæ delinquẽtium delinquentium pœnas decernere, quàm eorum futuræ emendæ prouidere, non ſsatis ſsuo animarum zelo mirabili eſs ſse cenſsentes, ſsi facinoroſsis inflicta pœna (quæ aliis ſsimilia perpetrandi metum ingeſssit) ipſsiſsmet admiſs ſsa deplorandi non præ ſstaret oportunitatem. Ac ideo poſst depoſsitionis pœ nam ſstatutam vt depoſsiti ad agendam pœnitentiam in monaſsterium aliquod detruderentur, ordinarunt: | vt ſsic eos monachorum integritas ac venuſstas confunderent, & vitæ auſsteritas ad amplectendam voluntariè pro ſsuis exceſssibus pœnitentiam ſsuaderet, ac charitas (quæ dum verior eſst, in vitiis prolapſsos magis ſsubleuat quàm improperat) ad agnitionẽ agnitionem culpæ, & ſpẽ spem veniæ cõmoneret commoneret . Vnde regulare eſst quòd epiſscopus debet aſssignare clerico, quẽ quem deponit, monaſteriũ monasterium , vbi peccata lugeat, & illa vlterius nõ non committat, vt in c. Sacerdos. lxxxj. diſst. Sed hoc vt videmus receſssit ab vſsu: quod forſsan euenit ex eo ꝙ quod iudices eccleſsiaſstici adeò ſsegniter laborãt laborant crimina punire, vt rariſssimè videamus eos delinquẽtibus delinquentibus depo ſsitionis pœnã pœnam inferre. Item & ex alio capite, quia omnia monaſsteria iam ſsunt ab epiſscoporum iuriſsdictione exẽpta exempta : & ideo nõ non ſsic iudicibus datur facultas aſssignandi monaſteriũ monasterium . vnde Alex. tertius reputans hanc detruſionẽ detrusionem non ita facilem dum illam fieri præcipit in c. Sicut dignum. in §. Clericos. de homi. addit conditionẽ conditionem , ſsi fieri poteſst, forſsan de poſssibilitate dubitãs dubitans , non tam propter penuriã penuriam monaſsteriorum, quàm propter voluntatẽ voluntatem recipiẽdi recipiendi detrudẽdos detrudendos in eis. Aduerte tamen ꝙ quod Præpoſs. in c. Si euangelica. lv. diſst. notat ex text. ibi, ꝙ quod clericus qui non eſst ſsufficienter punitus pro grauitate delicti cũ cum ſsola depoſsitione poteſst detrudi in monaſteriũ monasterium : ex quo videtur, ꝙ quod nõ non indifferẽter indifferenter poſst depoſitionẽ depositionem debet ſsuccedere incluſsio. {quomodo autẽ autem alimenta miniſtrãda ministranda ſsunt iis, qui in monaſsterio ad pœnitentiã pœnitentiam deputãtur deputantur , vide bonũ bonum text. Greg. in c. de lapſsis, xvj. q. vj. vbi vide Archid. dicentẽ dicentem ꝙ quod pauperes clerici ponendi ſsunt in monaſsteriis à diuitibus, aut alendi ab Epiſscopo.} & de materia huius cap. vide quod ſscribitur in ſsequen.