Ego exi
ſstimo Baldum
deceptũdeceptum fui
ſsſse, & rectius hoc animaduerti
ſsſse glo
ſsſsam in l. 1. C. de tutorib. & curato. qui
non
ſsatis dederunt, quam omnes ibi
ſsequuntur, quæ mota ex principio in
ſsti. de Attilia. tuto. ob
ſseruat, iam hodiè
tutorem
datiuũdatiuum teneri
ſsatisdare, quod
ſsi datiuus tenetur, à fortiori
legitimꝰlegitimus,
quòd
ſsi datiuus minoris, qui ab ip
ſsa le
ge con
ſstituitur, datiuus etiam, qui ab
ip
ſsa lege bonis datur, & ita etiam Cynus
ſsimili errore depręhenditur, & ita
procedunt. d. d. §. §. quibus adiungendus e
ſst textus in l. 2. ff. de tutoribus &
curato. datis ab his, vbi o
ſstẽditur adeò
nece
ſsſsariam e
ſsſse
ſsatis dationem, vt remoueri quis po
ſssit,
ſsi non præ
ſstetur, &
admonet Angelus in §. 1. in
ſsti. de legitima agnatorum tutella & rur
ſsus cõ
ſs.
103. debere e
ſsſse cautos tabelliones, &
aduertere ad. d. §. defen
ſsionem. Vt apponi debeat, quòd talis admini
ſstrator
promi
ſserit,
atq́;atque iurauerit, nec
ſsufficit,
ſsi dicatur in in
ſstrumento generaliter,
omnem
ſsolennitatem feci
ſsſse, ac inter
po
ſsui
ſsſse, quod ante eum notauit Bar.
l.
ſsi prætor. in princ. ff. de noui operis
nuntiã. ob
ſseruans, quòd
quãdoquando requiritur, quod apponatur aliquid expre
ſsſsim, non
ſsufficiunt verba generalia, &
ita reprobandus erit idem Baldus d. l.
legitimos, & approbandus Petrus de
Ancharra. qui in c. vt circa de electione in 6. motus ex glo
ſsſsa ibi. dixit, quod
cum iurare quis debeat, ca
ſsu, quo iura
mentum requiritur, tactis
ſsacro
ſsanctis
Euangelijs, non
ſsufficit, vt iuramentũ
habeatur
ſsolenne, dicere tabellionem
quod Ticius iurauit, ni
ſsi etiam apponat iuramẽti formam. Quod quidem
iuris rigore verum e
ſst, quanuis (quod
attinet (ad hoc) vt obligatus remaneat
iurans,
quocumq́;quocumque modo iuramentum
interponatur, eius virtute, quo ad deũ
in cõ
ſsciẽtiæ foro obligatus remaneat,
vt Gregorius Lopez aduertit ad l. 19.
tit. 11. part. 3. Vnde
ſsi
ſecũdumsecundum patriæ
|
con
ſsuetudinem, vel regionis, vbi iura
mentum debet interponere curator
bonorum, certa forma iurandi prę
ſscri
pta foret, etiam
ſsi hæc non ob
ſseruata
e
ſsſset, nihilominus obligatus remaneret curator, ad quod reducendum e
ſst,
quod Panormitanus
ſscribit in c. lauda
bilem, extra de frigidis & maleficia.
Vbi quod quando pro forma requiritur, quod iuret quis, tactis
ſsacro
ſsanctis
Euangelijs, iuramento non videtur
ſsatisfactum,
ſsi ea forma non
ſseruetur, illo enim non procedit, attento iure po
li, quo dubio procul quis tenetur,
ſsed
attento foro exteriori,
ſecũdumsecundum quod
deficiente forma adinuenta ad iuri
ſsiurandi interpo
ſsitionem, non videtur
ſsatisfactum, aduertendum tamen e
ſst,
grauius peccare, qui iuramenti fidem
rupit, vbi fuit
ſseruata forma, quàm qui
ſsimplex iuramentum violauit,
cũcum quę
libet cęremonia in iuramento interueniẽs,
ſsuam
ſsignificationem habeat,
atq́; virtutem, vt optime colligitur ex
Ioan. Imola c. cum contingat de iure
iuran. & ex alijs, que ob
ſseruat Anto.
Ma
ſsſsa. ad cameralẽ oblig. q. fi. ad. 16.
parti. nu. 11. qui agit de corporali iura
mẽto. De varijs autem iurandi formu
lis tam apud ethnicos, quam orthodo
xos, plurima
obſeruarũtobſeruarunt Ioannes Corra
ſsius in præludijs ad l. admonendi ff.
de iureiuran. Iacobus Cuyacius lib. ob
ſseruatio. 1. c. 21. po
ſst Alex. Neapolitanum lib. genialiuɯ dierum. 5. c. 10. Robertum Marantam de ordine iudicio
rum parte. 6. princ. actio. 9. nu. 27. multa elegantia adducit Gabriel Prateolus. 2. libro de calamitate no
ſstrorum
temporum.