AEginetæ putabant ſse ex ſsomicis homines factos, 1.9.23.
AEgypti regio olim occubatur mari Mediterraneo, & qualiter detecta? 1.4.20.
AEgyptij fuerunt idololatriæ magiſstri: & de multis ridendis, & contemnendis rebus,
quas adorabant, 2.14.98.
AEgyptij nautas alloqui non dignabantur, 1.16.14.
AEliani optimus locus exponitur, ubi
Novum OrbẽOrbem depingere videtur, 1.12.50.
Sed reijcitur, num 56.
AElius pertinax Imperator quidquid in Italia, aut alibi incultum, & deſsertum erat,
occupantibus conceſssit, 2.6.94.
AEmiliani expeditio in Indiarum OriẽtalemOrientalem parum proficua, 1.3.12.
AEmilij Probi elegans locus pro retentione Indiarum expenditur, 3.5.32.
AEquum eſst ut ſsi habes bonum propter
me, ut & ego habeam propter te, 3.4.27.
AEthiopem de albare adagium, & alia de Æthiopibus remiſssivè 1.10.53.
AEthiopes, & Indi, & eorum liberi nunquam mutant colorem, etſsi ad frigidas regiones transferantur, 1.10.46.
AEthiopes ſservos qui emunt, quando in
conſscientia ſsecuri ſsint, 3.7.109.
AEthiopes ſsi quis gregatim mercatus ſsit, & dubitet de iuſsta captivitate aliquorum & qui illi ſsint, diſstinguere nequeat, omnes
liberos dimittere debet, 3.7.63.
AEthiopum, qui à Luſsitanis adſportãturadſportanturſservitus multis alijs bonis compenſsantur,
quæ eâ mediante accipiunt, 2.7.69.
AEthiopũAEthiopum captivitas qua ratione ab aliquibus defendatur, 3.7.24. & 27. & 108.
Alexand. VI. non ſsolùm adminiſstrationem, ſsed etiam plenum dominium Novi
Orbis Regibus Catholicis indulſsit, cum onere, ut Indorum converſsionem curarent,
2.24.19.
Alexand. VI. ex ſsententia Epiſscopi ChiapẽſisChiapenſis, Acoſstæ, Caietani, Soti, Victoriæ, CordubęCordubæ, Bellarmin. Bañez, Valenciæ, Molinæ, & aliorum, quorum dicta ſspecialiter põderanturponderantur, ſsolùm conceſssit Regibus Catholicis curam converſsionis, & protectionem
Indorum Novi Orbis, 2.23.5.
Alexan. VI ſsequutus fuit opinionem eorum, qui Pontifici tribuunt temporalem dominationem in Regnis, & bonis infideliũinfidelium,
2.24.21.
Alexandri VI. donatio à calumnijs invidorum defenditur, 2.25.1.
Alexand. VI. conceſssio neceſsſsariò cum
omnimoda iuriſsdictione, & dominatione
intelligi debuit, 3.1.26.
Alexan. VI. R. P. Bulla conceſssionis Indiarum, earundem debellationem, & cõquiſitionemconquiſitionem permittit, ad meliorem, Fidei prædicationem, & propagationem 2.16.44.
Alexan. VI. bulla etſsi non faciat mentionem conſsultationis Cardinalium, credendum tamen eſst, eam interveniſsſse, 2.24.
99.
Alexan. VI. Bullam, & cõceſsionemconceſsionem erroris notâ ſsuggillat Gregorius de ValẽciaValencia,
2.23.6.
Alexan. VI. ingens gaudium ob detectionem Novi Orbis accepit, & qualiter primis, & ſsecundis litteris eius conquiſitionẽconquiſitionem Regibus Catholicis conceſsserit, 2.24.15.
Alexan. VI. donationem hæreticus quidam umbratilem appellat, 2.23.12.
Alexan. VI. vitia, ſsi qua habuit, ingenti
bono & dono detectionis Indiarum Novi
Orbis penſsantur, 2.24.24.
Alexander Magnus quouſsque Indiarum
Orientalium pervenit, 1.2.19.
Alexan. Magnus lætatus eſst audiens, de ſse loqui Danielis Prophetiam de everſsione
Imperij Perſsarum, 1.15.65.
Alexander Magnus plorabat, audiẽsaudiens, plures mundos eſsſse, quòd ne unum quidem ſsubegiſsſset, 1.4.44.
Alexandri Magni bella, magna latrocinia
vocantur a D. Auguſstino, 2.6.56.
Alienatio, vel infeudatio quorumlibet bonorum, etiam Eccleſsiaſsticorum, à Regibus,
Principibus, vel Prelatis iuxta conſsuetudinem facta, impediri non debet, 2.24.91.
Alienatio à minore nulliter facta confirmatur, ſsi poſst legitimam ętatemætatem eam ratãratam habuerit, 3.4.46.
Alienumſsi quis bona fide accepit à non
domino, illud tenetur vero domino reſstituere, ſsi poſsteà ſsciat, alienum eſsſse, 3.2.49.
B. Aloyſsius Beltranus prædicavit, & multa fecit miracula in Novo Regno Granatæ, 1.6.41.
B. Aloyſsius Bertrandus, Martinus â Valencia & alij Novi Orbis prædicatores habuerunt donum linguarum, 2.5.9.
B. Fr. Aloyſsij Bertrandi miraculum in
cuiuſsdam dæmonis expulſsione, 2.4.92.
Alphonſsus Aragonum Rex cur de manu
Pontificis Romani Regni coronam accipere noluerit? 3.1.83.
Alphonſsus AragonięAragoniæ Rex Barbaros non
homines, ſsed homones cum Ennio appellabat, 2.7.15.
Alphonſs. Aragon. Regis dictum notabile, 2.8.115.
Alphonſsus X. Caſstellæ, & Legionis Rex â Deo punitus dicitur, quod eius opera reprehenderit, 1.8.58.
Alphonſsus Luſsitaniæ Rex quid in AfricęAfricæ & Indiæ conquiſsitione præſstiterit, 1.3.23.
Americæ nomen ſsalsò impoſsitum fuit
Orbi Novo, â Columbo reperto, 1.4. 5
Americæ SeptẽtrionalisSeptentrionalis provinciæ Eſstotilandia, Terra Laboratoris, & Norumberga, 1.6.19.
Americæ hiſstoriæ libri novem voluminibus comprehenſsi, & ab hæreticis publicati,
cum cautione legendi ſsunt, 1.5.48.
Americanos à Carthaginenſsibus procedere aliqui putant, & quare? 1.12.49.
Americus ob rei nauticæ peritiãperitiam à Regibus Caſstellæ, & Luſsitaniæ invitatur, 1.4.12.
Americus Veſsputius quis, & qua arte ſsibi Novi Orbis detectionem adrogaverit? 1.4.6.
Americi fraus & impoſstura à Columbo
coram Regio Senatu convincitur, 1.4.8.
Americi ſsraudem plures Auctores aperiunt, 1.4.10.
Amicus nemo invitus fieri debet, 2.17.
21.
Ammiani Marcellini elegans locus expenditur, 3.7.38.
Ammonitis, & Moabitis templo Domini
interdictum fuit, quia Dei populum fatigatum itinere non foverunt, 2.20.61.
Amorrhæi, & cæteri Palæſstini graviſssima
peccata cõmittebantcommittebant: ob quæ tamen citra
præceptum Domini debellari non poſssent,
2.14.57.
Ammorrhæorum iniquitates quando cõpletæcompletæ dicantur in Scriptura, 2.13.65.
Amorrhæorum & Chananæorum templa & idola cur Deus ab Iſsraelitis ſsubverti pręceperitpræceperit, 2.14.115.
Amorrhæos, & Chananæos Deus timidiſssimos reddidit, ut terram eorum Iſsraelitæ faciliùs occupare poſsſsent, 2.4.70.
Anacharſsis Apophthegma, 2.8.25.
Anaſstaſsij Germonij verba expenduntur,
circa modum, quo Pontifices uti ſsolent poteſstate temporali, 2.24.7.
Anaſstaſsij Germonij & Franc. Vargas notabilia verba referuntur circa magnam PõtificisPontificis poteſstatem in concedendis quibuslibet infidelium provincias, 2.23.137.
Andreæ de Iſsernia, de Siciliæ Regno loquentis, doctrina diſscutitur, 3.1.67.
Animalia durante ſstatu innocentiæ linguãlinguamHebræãHebræam quodammodo intellexiſsſse, imò & locuta fuiſsſse, quidam fabulãturfabulantur, 1.9.52.
Animalia domeſstica, & fera qualiter poſst
diluvium ad inſsulas longinquas tranſsierint,
anceps eſst quæſstio, 1.9.50.
Animalibus perfectis non minus quàm
hominibus, via in Novum Orbem quærenda eſst, quia etiam diluvio perierũtperierunt, 1.9.49.
Animalium Novi Orbis mira fœcunditas, 1.7.34.
Animalium quadrupedum tria tantùm,
vel quinque genera erant in Hiſspaniola ante Hiſspanorum adventum, eaq́ue minutiſsſsima, nunc plurimis, & magnis ſscatet, 1.7.
35.
Animantia omnia qualiter adducta fuerint coram Adam, ut eis nomina imponeret, & coram Noë, ut ea in arcam includeret, 1.9.51.
Antiliæ inſsulæ quæ, & ubi? Et qui Antiliani? 1.4.2. & 9.
Antiochus tentavit expeditionem in Indiam Orientalem, 1.2.23.
Antipodes eſsſse qui olim ridebant, hodie
magis ridendi ſsunt, 1.11.27.
Antipodes negavit D. Auguſst. & alij Eccleſsiæ Patres, quia ad eas regiones tranſsijſsſse per Oceanum Adami poſsteros impoſssibile iudicarunt, 1.11.48.
Antipodes Hiſspanis, & alijs Europeis ſsunt plures regions Novi Orbis remiſssivè, 1.11.26.
Antipodes, ſsive Antictones eſsſse, multi
Auctores cõſtantiſsimèconſtantiſsimè negarunt, & de horum nominum etymologia, 1.11.25.
Antipodes eſsſse plures ex antiquis affirmarunt, 1.11.33.
Antipodes eſsſse, licèt aliqui ex antiquis
agnoverint: ignorabant tamen regiones
eorum, & alterius generis mortalium eſsſse
putabant, 1.12.70.
Antipodes eſsſse, qui olim agnoverunt, putabant, alterius generis eſsſse, & aditum ad
eos non dari propter calorem Torridæ Zonæ, 1.11.34.
Antipodum, & Novi Orbis inventio inſstar omnium inventorum valet, 1.12.17.
Antonius Poſsſsevinus apertè ſsentit, hodie inter Indos conſsideratâ eorum feritate, varietate, & diſstantiâ, Apoſstolicum
prædicandi modum ſservari non poſsſse, 2.
18.9.
Antonij Poſsſsevini graviſssima, & elegantiſssima verba expenduntur, quibus probat,
in inquiſsitione, & acquiſsitione Novi Orbis divinum impulſsum adfuiſsſse, 2.3.19. & 20.
F. Antonij à Corduba notabilia verba
expenduntur, de caſsibus tractantia, in quibus adverſsus Indos pugnari legitimè poteſst, 3.4.14.
Antonij Cordubenſsis ſsententia de modo
converſsionis Indorum, 2.18.10.
Dom. D. Ant. Pichardus Vinueſsa Primarius Salmant. & Pincianus Senator laudatur. 2.25.65.
Anton. Monarcius circa obtẽtionemobtentionem, & retentionem Regni Navarræ multa con|
Aragoniæ quidam Reges feudum olim
Eccleſsiæ pietatis ergò promiſserunt, & qualiter illud ſsublatum fuerit, 3.1.82.
Araucanorum exercitus, qui Hiſspanos
in Vrbe Imperiali Regni Chilenſsis Occidere tentabat, ad conſspectum B. Virginis retroceſssit, 2.4.54.
Arbores, quæ ex una parte uno ſsemeſstri,
ex alia alio virent, & fructus producunt, & huius rei ratio, 1.7.42.
Arbores, & ſserpentes cur olim pro Dijs
ab aliquibus gentibus colerẽturcolerentur, 2.14.106.
Arborum, & arundinum Novi Orbis ingens magnitudo: & quædam in peru, quæ Venetem domat, 1.7.31. & 33.
Architectus qualiter ſse habeat in domus
diſspoſsitione, & conſstructione 2.16.57.
Arcticoſsub Polo ſsunt plures Regiones
habitatæ: & ſsub Antarctico alias reperiẽdasreperiendas
eſsſse, veriſsimile eſst, 1.10.27.
Arequipæ urbis Peruanæ deſscriptio, 1.6.
52.
Argentea urbs, ſsive de los Charcas, ò la
Plata, & eius Cancellariæ diſstrictus deſscribitur, 1.6.55.
Argentei fluminis in Regione, origuara
prænuntiavit incolis adventum Hiſspanorum, & novęnovæ Religionis prędicationemprædicationem, 2.
2.62.
Argonautarum fabulam qui tractaverint,
1.12.84.
Argumenumſsumi non poteſst de iuribus
conceſssionis Regni Siciliæ ad conceſsionẽconceſsionem Novi Orbis, 3.1. 70
ArgumentũArgumentum à ſsolitis, cõſuetisconſuetis fieri tũctunc
efficacius eſst, cùm antiquioribus & gravioribus exemplaribus nititur, 2.24. 82
Argumentum à contrario ſsenſsu non valet, quando ex eo reſsultat abſsonus intellectus, vel aliorũaliorum iurium correctio, 2.19.38.
ArgumẽtumArgumentum ab uſsu, & obſservatione Eccleſsiæ validiſssimum eſst, 2.24.78.
ArgumẽtumArgumentum quod ſsumitur ex auctoritatibus & exemplis Chriſsti, vel Apoſstolorum,
aut ex antiquo Eccleſsiæ uſsu, & traditione
urgentiſssimum eſst, 2.17.56.
Arica urbs, & eius portus pertinet ad
Cancellariam Limenſsem, nõnon ad ArgenteãArgenteam,
ut tradit Herrera, 1.6.54.
Arietis machinam invenit Carthago, & poſsteà eius oblita, ſstupuit contra ſse per Romanos admotam, 1.12.7.
Ariſstoteles, dum dixit homines Barbaros & ſservos venari poſsſse, forſsitan Alexandro
Magno aſsſsentari voluit, 2.8.124.
Ariſstotelis ad infernum damnati doctrina legibus, & moribus Chriſstianis prævalêre non debet, 2.8.123.
Ariſstotelis ſsententia de Barbaris natura ſservis, quo pacto in Indis ſsecundæ claſssis
practicari debeat, 2.9.23. & qualiter in tertiæ, num. 25.
Ariſstotelis elegans doctrina de cognoſscendis divinis impulſsibus, & inſspirationibus, 2.3.46.
Ariſstotelis locus de inſsulis â Carthaginenſsibus detectis, â multis accipitur pro
Novo Orbe, 1.12.48. qui reijcitur, num.
53.
Ariſstotelis, ſsive Theophraſsti liber de mirabilibus auditionibus fabuloſsus eſst, 1.12.
54.
Arma non ſservant modum ex Seneca, 3.
5.45.
Arma quibus Chriſstiani milites & prædicatores in converſsione Indorum uti debent, qualia fint, 2.19.19.
Armis non debet ſsapiens uti, niſsi cùm
alia remedia non proficiunt, 2.16. 5
Armis, & bellis tunc rectè uti poſsſsumus, & debemus, ubi aliter iuſstitia, nec ſsecuritas conſsequi poteſst, cum Caſssiodoro, Polybio, Chryſsoſst. & alijs 34.16.
Arnaldi de Villanova hæretica opinio,
qui hominem dixit, & tentavit fieri poſsſse
per artem Alchimiæ, & Magiam naturalẽnaturalem,
1.9.41.
Arnobij elegans locus de ſsuavitate legis
Chriſsti, & pace per illam in Orbem allata
perpenditur, 2.17.86.
Atlanticæ appellatio non benè convenit
Orbi Novo, 1.4.28.
AtlantemLybicũLybicumprimũprimum naves fabricaſsſse
teſstatur Clemens Alexandrinus, 1.11.71.
Atlanticus mons, & Atlantidis inſsula
ubi, & unde dicantur, 1.4.35.
Atlas Rex Africæ antiquiſssimus, & fabulæ de eo, 1.4.36.
Auctor cur in primo libro Hiſstoricum, & Coſsmographum egerit, 2.1.1.
Auctor cur non vereatur Hiſspaniæ gloriam extollere, 1.16.3.
Auctor ſsperat, ſse aliquid in titulis acquiſsitionis Novi Orbis congerendis, & illuſtrãdisilluſtrandis præſstiturum, 2.1.46.
Auctor nunquam intẽditintendit aliorum ſscriptorum dicta ſsupprimere, aut pro ſsuis venditare, 2.1.11.
Auctor quid in hoc opera ultra alios
præſstiterit, eruditorum iudicio relinquit,
3.6.1.
Auctor non intendit abſsolutè excuſsare
exceſsſsus, & turbines bellorum olim Indis
illatorum, 3.6.25.
Auctor dolet, quòd per quatuordecim
annos in Limenſsi Senatu tam longè a Curia Regia inſservire iuſsſsus fuerit: & quare
hoc opus ſscribere cœperit, 1.6.48.
Auctor cur laboraverit in congerendis & exponendis prophetijs, quæ Novi Orbis poſsſseſssionem, & converſsionem Hiſspanis prænuntiant, 1.15.63.
Auctor in dubio ſservitutis Indorum Orient. conſsuluit Domin. D. Anton. à Morga Præſsidem Quitenſsem. Et quid ille reſsponderit, 3.7.115.
Auctor pictæ Poëſsis qualiter exponat ſsymbolum Caroli V. Plus ultra, 1.4.45.
Auctor libri, cui titulus: Mare liberum, latè & liberè in Alexan. VI. donationem
debacchatur: & quàm iuſstè idem liber prohibitus ſsit, 2.23.13.
Auctor tractum gubernationis Indiarum quinque libris diviſsum habet, & quid
in illis agere intendat, breviter aperit, 3.
8.4.
Auctoris Paræneſsis, ſsive admonitio pro
Indis diligenter in Fide inſstruendis, & humaniter pertractandis, 3.8.5.
Auctoris tractatio in libro ſecũdoſecundo circa
quid verſsari debeat, & qualiter inſstituenda,
2.1.4. & 50.
Auctores recenſsentur, qui expendunt, & extollunt potentiam, latitudinem, & divitias Regni Hiſspani, 1.16.44.
Auctores recẽſenturrecenſentur qui agunt de regione Ophira, & eãeam Indiæ Orientali tribuunt,
1.13.30.
Auctores referuntur, qui Orbis Novi
detectionem & converſsionem in ſsacris
Scripturis inſsinuari tradunt, 1.15.2.
Auctores, qui laudant, & extollunt Novi Orbis ad Fidem converſsionem, 1.16.
72.
Auctores plures congeruntur, qui de natura, & diffinitione hominis agunt, 2.7.18.
Auctores plurimi reſerũturreferuntur, qui bellum
permittunt contra Indos, & alios infideles Prædicatores recipere, & Fidem audire nolentes, & maximè ubi eam impediũtimpediunt,
2.20.3.
Auctores recẽſenturrecenſentur, qui ſsummè laudant
Hiſspanos ob detectionem, & converſionẽconverſionem Novi Orbis, 1.16.8.
Auctores plures referuntur, qui exempla adducunt Regnorum ambitiosè, & per
bella captorum, 2.6.45.
Auctores Philoſsophi, Theologi, & Iuriſsperiti qui tractant de gentium, imperiorum, & dominiorum diſstinctione, 2.6.
74.
Auctores recenſsentur, qui generaliter
tractant de dominio infidelium: & an ab
illis auferri poſssit, 2.1.19.
Auctores plurimi referuntur, qui agunt
de exceſsſsu dæmonum, & defectu Oraculorum in Novo Orbe poſst adventum Hiſspanorum, 2.4.86.
Auctores recenſsentur, qui agunt de materia tituli C. de omni agro deſserto, lib.
11.2.6. 107
Auctores recenſsentur, qui narrant, & extollunt miraculoſsum incremẽtumincrementum Chriſstianitatis Novi Orbis, 2.4.25.
Auctores citantur, qui hunc titulum barbariſsmi, & feritatis Indorum probare vidẽturvidentur, 2.7.2.
Auctores, qui agunt de linea, quęquæ ducta
fuit iuſsſsu Alex. VI ad aſssignandos limites
Luſsitanis, Caſstellanis, 1.6.73.
Auctores plurimi recenſsentur, qui Novum Orbem veteribus cognitunt dicunt,
1.12.2.
Auctores, qui tenent Orbis Novi nullãnullam antiquis notitiam fuiſsſse, latè recenſsentur,
1.11.2.
Auctores plurimi recenſsentur, qui de Zonis Orbis ſscribunt, 1.11.38.
Auctores plurimi referuntur, qui diſsputant, an & quando liceat Tyrannum privata auctoritate interficere, 2.14.50.
Auctores recenſsentur, qui Indos Occidentales terriſtriterreſtri itinere ad eas regiones
perveniſsſse dicunt, 1.10.5.
Auctores plurimi recenſsentur, qui agunt
de cruentis ſsacrificijs Indorum, 2.12.55.
Auctores plurimi recenſsentur qui de iuſstitia punitionis, & debellationis hæreticorum latiſssimè diſsputant, 2.19.51.
Auctores, qui nullam omnino vim, nec
armorum terrorem in converſsione infidelium admittunt, ſsecuriorem opinionem ſsequuntur, & qualiter argumentis contrarięcontrariæ reſspondeant, 2.19.5.
Auctores plures citantur, qui temporalem iuriſsdictionem Pontifici negant in terris Imperij, vel aliorum Principum ſsæcularium, 2.22.10.
Auctores multi citantur, qui agunt de
varijs valdè feris ac fœdis variorum gentiũgentium moribus, & ritibus, 2.14.69.
Auctores plurimi recenſsentur, qui de idololatria diverſsarum nationum latisſssimè agunt, 2.14.109.
Auctores enumerantur, qui agunt de miraculis Sanctæ Crucis in Novo Orbe, 2.5.
15.
Auctores plurimi referuntur, qui ridiculum eſsſse probant, aſsſserere, Imperatorem
totius Orbis Dominum fuiſsſse aut eſsſse, 2.
21.45.
Auctores innumeri adducuntur, qui idololatriæ crimen exaggerant, 2.12.111.
Auctores plures citantur, qui de vitijs
Indorum latiſssimè tractant, 2.12.24.
Auctores plurimi recẽſenturrecenſentur, qui ſspecialiter de Indis agentes, eos ob idololatriam, & crimina contra naturam debellari poſsſse
docuerunt, 2.12.3.
Auctores plurimi referũturreferuntur, qui cum Innocent. tenent, ob ſsolam infidelitatem ſsuis
bonis privari non poſsſse, 2.10.40.
Auctores plurimi recenſsentur, qui generaliter affirmant, licitè debellari poſsſse infideles non ſservantes legem naturæ, 2.12.2.
Auctores plures adducũturadducuntur, qui negant,
infidelibus ob ſsolam barbariem bellum inferri poſsſse, 2.8.2.
Auctores plurimi recenſsentur, qui agunt
de naturali ſservitute Barbarorum ab Ariſstotele conſsiderata, 2.8.121.
Auctores plures citantur, qui temporale
dominium, ſsaltem excellenter, & habitualiter in Chriſsto concedunt, 2.23.94.
Auctores, qui, ad Fidem introducendãintroducendam,
vim aliquam permittũtpermittunt, qualiter ſsunt accipiendi, & defendendi, 2.19.1.
Auctores plurimi recenſsentur, qui varias
hiſstorias congerunt Regum à Romanis PõtificibusPontificibus temporaliter punitorum, & depoſsitorum, 2.22.56.
Auctores plurimi referuntur, & expenduntur, qui Papæ dominium, & iuriſsdictionem etiam in provincijs, & Regnis infidelium agnoſscunt, 2.23.53.
Auctores plurimi ex Theologis, & Iuriſstis recenſsentur, qui indiſstinctè tenent, filios parvulos infidelium invitis parentibus
baptizari non debere, 2.17.24.
Auctores plurimi referuntur, qui titulum
debellationis Indorum, ob tyrannidem,
idololatriam, & peccata contra naturam
admittere nolunt, 2.14.3.
Auctores plurimi referuntur, qui Regum
Hiſspaniæ ab imperio omnimodam exẽptionemexemptionem defendunt, 2.21.71.
Auctores plurimi referuntur, qui ex profeſsſso, vel etiam obiter agunt de hiſstoria Indiarum Occidentalium, 1.5.47.
Auctores plurimi citantur, qui agunt de
varijs idolis Indorum, 2.12.103.
Auctores recenſsentur, qui plura miracula in Novo Orbe facta commemorant, 2.
5.5.
Auctores antiqui, qui de India Orientali ſscripſserunt, in multis fallunt, 1.2.8.
Auctores plurimi recenſsentur, qui de rebus & hiſstorijs Indæ Orientalis ſscripſserunt, 1.3.47.
Auctores recenſsentur, qui plura exempla & teſstimonia adducunt de proſsperitate bellorum, & auxilijs cœleſstibus à Deo
Catholicis datis, 2.4.38.
Auctorum operoſsa nomẽclaturanomenclatura proponitur, qui de iuſstitia acquiſsitionis Novi Orbis ex profeſssò, vel perfunctoriè tractarunt,
2.1.20. & 39.
Auctorum verba peculiariter recenſsentur, qui ob defenſsionem Innocentium, infideles debellari poſsſse concedunt, 2.15.5.
Auctorum ſsententiæ recenſsentur, & expenduntur, qui Indos omnino barbaros, & feros debellari, & ſsuis imperijs ſspoliari poſsſse concedunt, 2.9.26.
Auctorum nomina, & verba recenſsentur
qui Indis ſsecundæ claſssis ſsemel ad Fidem
converſsis Regum Catholicorum ſsupremam ſsaltem dominationem concedunt, 2.
9.20.
Auctoritas D. Pauli 1. Corinth. 5: De
his qui foris ſsunt, multis ſsolutionibus, & expoſsitionibus illuſstratur, 2.15.46.
D. Auguſstinus miram potentiam Pontificis Romani eleganter exaggerat, 2.23.
81.
D. Auguſstinus eleganti paraphraſsi oſstendit, Regnum Chriſsti non eſsſse de hoc mundo, 2.23.41.
D. Auguſstinus ſscribit, ſse hominibus mõſtroſismonſtroſis, oculos in pectore habentibus, prædicaſsſse, 2.8.84.
D. Auguſstin. putavit Auſstrales regiones
non habitari, & quare, 1.9.20.
D. Auguſstini locus expenditur, 1.11.
23.
D. Auguſstini elegantiſssima verba ſsermone 6. de verb. Domini referuntur, & perpenduntur, 2.14.28.
D. Auguſstini locus in ſserm. 6. de puero
Centurionis exponitur, 2.15.50.
Bap. Fulgoſsij verba expenduntur de PõtificumPontificum in Reges & Imp. poteſstate & auctoritate, 2.22.64.
Baptiſsmus à parvulis Iudæorum, vel aliorum infidelium inter ſse invicem factus,
validus erit, etiam ſsi per ludum fiat, cum intentione tamen baptizandi, 2.18.57.
Baptiſsmum ſsi quis omnino invitus, & coactus recipiat, an ſsi poſsteâ metu ceſsſsante per longum tempus non contradicat, verè Chriſstianus, & baptizatus cẽſericenſeri debeat,
2.18.59.
Baptiſsmi Character non imprimatur, ubi
quis ad illum recipiendum per vim, & metum abſsolutè compellitur, 2.17.4.
Baptiſsmi Sacramentum homines liberos fortius in ſsua libertate confirmat, 3.7.
93.
Baptiſsmi & aliorum SacramẽtorumSacramentorumſsuſsceptio plura miracula in Novo Orbe cauſsavit, & Auctores qui de eis agunt, 2.5.36.
Barbaria Provincia, quæ hodie dicitur Berberia, unde ſsic dicta, remiſssivè, 2.7.4.
Barbaries & feritas Indorum, abſolutẽabſolutem conſsiderata, non præbet iuſstum, & ſsufficientem titulum ad eos debellandos, & ſspoliandos, 2.8.1.
Barbariem, & feritatem Indorum iuſstum
titulum præbere videri, ut bello domari, & ſsuis imperijs privari poſssint, 2.7.1.
Barbarus ita nemo eſst ut quaſsdam evidẽtesevidentes de Fide credenda perſsuaſsiones percipere nequeat, 2.18.70.
Barbarus nominis etymologia, 2.7.6.
Barbarus nomen varias habet ſsignificationes, 2.7.3.
Barbari homines ex ſsententia Ariſstotelis, & aliorum ſservi ſsunt, & ad ſserviendum
nati, & cogi poſsſsunt, ut prudẽtibusprudentibuspareãtpareant,
2.7.52.
Barbari nominis commune diffinitionem non ineptè notat Ioan. Boterus, 2.8.
23.
Barbari ab AlexãdroAlexandro victi beatiores fuerunt ſsecundùm Plutarchum, quàm qui eum
effugerunt, 2.7.68.
Barbari ad hiſstorias retinendas parum
idonei ſsunt, 1.14.93.
Barbari propriè dicuntur, qui ingenio
nimis obtuſso, & fero ſsunt, & à naturalis rationis regulis deviant, 2.7.5.
Barbari, ut bruta, furioſso impetu ducuntur ad ea, quæ appetunt, 2.7.7.
Barbaris ex ſsententia Alphonſsi à Caſstro
iuſstè bellum infertur, ſsi ſsufficienter moniti, ſsuos errores non deponant, 2.16.4.
Barbaris natura neceſssitas ineſst, ut à ſsapientioribus regantur; qui tamen Barbarorum commodis magis quàm ſsuis proſspicere debent, 2.8.119.
Barbaris cum veri homines ſsint, ius gentium ſservari debet, & dominiorum diſstinctio eo introducta, 2.8.9.
Barbaros quoſsdam, qui ex conſsuetudine
homines immolabant, impunitos reliquerunt Romani ex Plutarcho, 2.14.73.
Barbaros poſsſse ut feras venari, & occidi,
quomodo, & quando intelligendum ſsit? 2.
8.122.
Barbaros ſservos effici eorum, a quibus
excoluntur, aliqui putant, 3.7.23.
Barbaricarijdicebãturdicebantur qui veſstibus Phrygio more, aut pictis, & auratis utebantur, 2.
8.39.
Barbas, & pilos non ſsolùm Indi, ſsed plures aliæ nationes expilant, 2.8.109.
D. Bartholomæus Evangelium Matthæi
in Indiam tulit, & Indicè tranſstulit, 1.2.
31.
D. Bartholomæus prędicavitprædicavit in India Citeriori, 1.1.52.
Bartholomæus de las Caſsas in ſsæculo manens, & poſsteà Ordinem PrędicatorũPrædicatorum profeſsſsus & Epiſscopus creatus, pro Indorum
libertate, & utilitate anxiè laboravit, 2.1.
22. & 26. & alia de eo, verbo Chiapenſsis, & verb. Epiſscop. Chiapenſsis.
Bartoli doctrina refertur, & probatur,
qui Pontifici tribuit facultatem concedendi terras, & inſsulas infidelium, 2.23.52.
Fr. Baſsilius Pontius Legionenſsis qualiter tractet argumentum de Prophetis annuntiantibus converſsionem Novi Orbis? 1.15.56.
Batavi, qui hodie Hollandi dicuntur, olim nimis truces, & agreſstes reputabantur,
2.8.32.
BatavorũBatavorumſsex militares naves anno 1615.
fretum Magallanicum tranſsierunt, & cum
noſstris bis navale certamen ineuntes, primò victices, ſsecundò victęvictæ perierunt, 1.8.
41.
Batuecorum Hiſspaniæ notabilis hiſstoria,
1.9.36.
Bavariæ Duces Religioſsiſssimi, & Sedis
Apoſstolicæ devotiſssimi ſsunt, 2.22.29.
Bellarminus Cardinalis illuſstriſssimus ſseipſsum retractare videtur, & in inſspectâ Bullâ Alex. VI. plenum dominium Novi Orbis
conceſsſsum eſsſse agnoſscit, 2.24.22.
Bellarminus, & alij graviſssimi Theologi, quibs terminis explicent iuriſdictionẽiuriſdictionem temporalem, quam Rom. Pontifex in ſsæculares Principes habet? 2.22.47.
Belluæ pro catulis ſsuis defendendis uſsque ad mortem pugnant, 2.12.78.
Bellum non requirit præviam monitionem, ubi infertur Turcis, Hæreticis, & alijs Fidei hoſstibus, 2.1.5.18.
Bellum nunquam poteſst eſsſse iuſstum, ubi
nulla præceſssit iniuria, 3.7.74.
Bellum licèt non verè probabiliter tamen ex utraque parte iuſstum eſsſse poteſst,
3.7.76.
Bellum ut legitimum ſsit, non ſsolùm iuſstitiam cauſsæ, ſsed etiam Principis licentiãlicentiam, & auctoritatem requirit, 3.7.77.
Bellum quacunque ex cauſsa, & pia præſsertim illatum, regulariter monitio præcedere debet, 2.15.16.
Bellum, quod ſsuſscipitur pro defendendis
innocentibus, & tollendis humanis ſsacrificijs, monitio præcedere debet, 2.15.12.
Bellum ubi infertur pro defenſsione Innocentium, & immolandorum, mitiſssimè quantũquantum fieri poteſst, exercendũexercendum eſst, 2.15.19.
Bellum iuſstè moveri poteſst contra eos,
qui ſsuis Principibus non obediunt, & multo magis contra rebelles Deo, 2.16.25.
Bellum ſsuſscipientes pro defendendis innocentibus, quid ab illis recipere, aut exigere poſssint ex opinione Pat. Molinæ 2.
15.23.
Bellum iuſstum nõnonſsolũm infertur pro defenſsione propria, ſsed etiam pro liberandis
innocentibus etiam auxilium noſstrum non
poſstulantibus, 2.1.5.9.
Bellum, & armorum terrorem inter Indos Fidem introduxiſsſse, qualiter intelligendum ſsit, 2.18.24.
Bella per Hiſspanos Indis illata ut plurimum legitima fuerunt, 218.20.
Bella per Conſstantinum, & alios Chriſstianos Principes adverſsus infideles non ob
id ſsolum geſsta fuerũtfuerunt, ut Fidem reciperent, ſsed ex alijs cauſsis, quæ referuntur, 2.19.
70.
Bella ab Alexan. Magno, & Romanis
ampliandi Imperij cupiditate innocentibus illata non laudantur nec laudari potuerunt à D. Auguſstino, & alijs, 2.8.125.
Bella apud Romanos quibus cæremonijs denuntiarentur, remiſssivè, 3.7.86.
Bella iniuſsta, & per ſsolam violentiam iſslata nullo iure probantur, neque legitimum
dominium præſstant, & Auctores, qui de
hoc agunt, 2.6.51.
Belli iuſsti, & legitimi indicti ſsi quis ordines excedat, ad reſstitutionem tenetur,
3.7.82.
Belli in ipſso conflictu quæ capiũturcapiuntur, qualiter dividantur, 2.6.38.
Belli propoſsitum quod eſsſse debeat? 2.
15.21.
Belli contra infideles ſsuſscipiendi auctoritas maximè penes Pontificem reſsidet, 2.
23.55.
Belli cauſsa ubi iuſsta eſst, pugnæ exitus malus eſsſse non poteſst, 3.2.23.
Bellis iuſstis, & ad Dei vocationem, & exaltationem ſsuſsceptis, ſsemper ipſse exitus
fœlices concedit, 2.4.40.
Cap. ſsolitæ de maiorit. & obed. exornatur, 2.11.30.
Cap. ſsolitæ de maioritate, & obed., & Lucæ 22: Ecce duo gladij, expenduntur, 2.21.
16. & 40.
Cap. ſsolitæ de maiorit. & obed. explicatur, 2.23.117.
Cap. ſsolitæ de maior. & obed. cap. per venerabilem, cap. cauſsam quæ, qui filij ſsint legit. cap. novit de iudic. & cap. tuam de ordin. cognit. cap. ſsi duobus, §. denique de appellat. perpenduntur, 2.23.45.
Cap. per venerabilem, qui filij ſsint legit.
ponderatur, & illuſstratur, 2.23.118.
Cap. per venerabilem, verſs. Quod autem, qui filij ſsint legit. expenditur, & illuſstratur,
2.24.73.
Cap. offerebatur, 32. q. 7. exponitut, 2.
20.40.
Cap. ſsi Eccleſsia, cap. duo iſsta, 23. q. 4. & cap. quod ſsicut de elect. explicantur, 2.16.
29.
Cap. 1.1. diſst. explicatur, 2.20.71. & 75.
Cap. maiores de baptiſsm. ponderatur, & illuſstratur, 2.19.59.
Cap. ult. 23. q. 2. exornatur, 2.20.59.
Cap. Epiſscopus nullum de cõſecratconſecrat. diſst.
1. illuſstratur, 2.20.6.
Chilenſsis Regni deſscriptio, & Cancellaria, & incolarum robur, & ſsuperbia, 1.6.
60.
Chilenſses Indos iuſstè hodie bello comprimi, & ſservos fieri poſsſse, multi opinantur, & quid circa hoc diverſsis temporibus ordinatum fuerit? 3.4.8. & 12.
Chilenſses quo pacto potuerint effigiare
aquilas bicipites? 1.12.102.
Chriſstiana profeſssio non ideo bona, & divina eſsſse deſsinit, quod aliqui inter Chriſstianos vitioſsi, & peccatores exiſstant, 2.
3.58.
Chriſstiani Scriptores non deberent opinionem Hoſstienſsis veneno afficere, 2.
11.3.
Chriſstiani quomodo ſservos poſssidere,
eiſsq́ue uti debeant, ex Divo Auguſstino, 3.
7.45.
Chriſstiani à Chriſstianis in bellis quantumvis iuſstis capti ex generali conſsuetudine ſservi non fiunt, 3.7.51.
Chriſstiani labores, & iniurias, quæ Indis
inferuntur, potiùs in ſse ſsuſscipere, quàm in
illis permittere deberent, 3.8.17.
Chriſstiani nullum peccatum committunt, infideles in bello iuſsto adiuvando,
3.4.24.
Chriſstiani ſsancti Thomæ in India quales? 1.2.43.
Chriſstiani, præcipuè Pontifices, & Reges debent Dei honorem tueri, 2.13.43.
Chriſstiani etiam cùm iuſstis bellis operam navant, mites, & temperati eſsſse debent, 3.6.23.
Chriſstianorum fœx quod facit, non eſst ſspectandum, ſsed quod boni Chriſstiani, ex
Divo Auguſst. 3.6.104.
Chriſstianos quoſsdam accuſsat D. Paulus
quòd ſsimul cum Chriſsto idola colerent, 2.
14.108.
Chriſstophorus Columbus & ſsocij quot, & quantos labores ope Divinâ ſsuperaverint in detectione Novi Orbis, 2.3.24.
Chriſstophorus Columbus, ut inſsulas, ſsic
etiam continentem Novi Orbis primus aperuit, 1.47.
Chriſstophorus Columbus habuit in ſsomno mirandam viſsionem de brevi conſspectu
terræ Novi Orbis, 2.3.25.
Chriſstophorus Columbus ubi primum
detexit inſsulam Hiſspaniolam, Ophiram ſse reperiſsſse iactabat, 1.13.5.
Chriſstophori Columbi pia oratio, & proteſstatio, ubi primam Novi Orbis inſsulam detexit, 1.16.101.
Chriſstophori Columbi cum Fr. Builo Catelano contentio, ſsuper modo, quo Indos
adigi conveniebat, 3.6.59.
Chriſstophori Columbi conſstantia in
proponenda, & exequenda navigatione, & detectione Novi Orbis, miraculum ingens à plurimis iudicatur, 2.4.
30.
Chriſstophoro Columbo quid primum
Reges Catholici circa Indorum curam dederint in mandatis? 3.4.28.
Chriſstophorum Columbum ad detegendum Novum Orbem Divinam ſspem, & impulſsum ſsive inſspirationem habuiſsſse ex teſstimonijs Bozij, & aliorum latè probatur; & quod fuit ad hoc afflatus, & electus à Deo, 2.3.23. & 31.
Chriſstoph. Columbus Vide alia infrà verbo Columbus.
Chriſstus Dominus plurimos ſsuâ trium
annorum prædicatione convertit, 1.14.5.
Chriſstus Dominus, D. Paulus, & alij ſuãſuam miſssionem, & prædicationem ex miraculis comprobabant, 2.3.38.
Chriſstus Dominus, Apoſstoli, & D. Vincent. Ferrer. unâ linguâ loquentes à varijs diverſsarum linguarum populis intelligebantur: & idem accidit aliquibus CõcionatoribusConcionatoribus Novi Orbis, 2.5.10.
Chriſstum in quantum hominem temporale dominium habuiſsſse, verius eſst, quamvis eo uti noluerit, 2.23.146.
Chriſstum etiam in quantum hominem
totius Orbis temporale dominium habuiſsſse, plurimi ex Sanctis Patribus generaliter & magis communiter docent, 2.
23.89.
Chriſsti lex, & Fides in manſsuetudine, & ſsuavitate prędicationisprædicationis differt à lege Mahometi, 2.17.74. & verba Divi Vincentij
circa hoc, num. 78.
Chriſsti, & Eccleſsiæ idem eſst Regnum, 2.
23.105.
Chriſsti præceptum de Fide vbique prædicanda quomodo implendum ſsit? 2.16.
12.
Chriſsti Domini fœliciſssimus adventus
plurima bona mundo attulit, & Sibyllæ carmina de hoc, 1.11.46.
Chriſsti poſst adventum idololatriam ceſsſsaturam, omnes ferè Prophetæ prænuntiarunt, quorum plura loca expenduntur, 2.
13.35.
Chriſsti poſst adventum omnis Principatus & iuriſsdictio ad fideles transferri cœpit, 2.10.13.
Chriſsti dominatio temporalis non ſsolùm
creationis, verùm & redemptionis titulo
nititur, 2.23.103.
Chriſsti legem annuntiantes charitate niti debent, 2.17.68.
Chriſsti omnis actio noſstra eſst inſstitutio,
2.17.45.
Chriſsti Fidem in Novo Orbe iam olim
prædicatam plures affirmant, 1.14.1. & 3.
Chriſsti promiſssiones Apoſstolis factæ etiam in eorum ſsucceſsſsoribus verificari poſsſsunt ſsecundùm Auguſstin. 1.14.89.
Chriſsti mortem doluiſsſse, & ſsub Panis nomine dæmones Gentibus annuntiaſsſse, ex
notabili hiſstoria Plutarchi, & aliorum, 1.14.
42.
Chriſsti vaticinium de conſsummatione
ventura poſst univerſsalem Evangelij prædicationem, plurimi exponunt de excidio & conſsummatione materialis Ieruſsalem,
1.14.12.
Chriſsto omnia ſsubiecit Pater, præter ſse ipſsum, ex D. Paulo 1. Corinth. 5.2.23.
99.
Chriſsto ut homini excellens quoddam
dominium temporale quidam ex dono, ſsive virtute unionis attribuunt, 2.23.
34.
D. Chryſsoſstomi verba expenduntur, quibus ſsuper omnia curandam eſsſse infidelium
converſsionem, enixè ſsuadet, 2.16.34. & 36.
D. Chryſsoſstomi elegantia verba circa
immunitatem legatorum expenduntur, 2.
20.28.
D. Chryſsoſstomus ſsibi contrarius videtur in tempore, quo univerſsalis Evangelij
prædicatio implenda eſst, 1.14.72.
D. Chryſsoſst. locus de ſsignis boni Prædicatoris, 2.17.98.
Chuquiabo urbs, alio nomine la Paz, deſscribitur, 1.6.57.
Chus apud Hebræos, quas regiones comprehendat? 1.15.55.
Chus filius primogenitus Cham fuit nigerrimus, & Æthiopum auctor, 1.10.48.
Cicadæſsemper manent in loco ubi natæ ſsunt, & de adagio: Cicadis operti, quid ſsignificet, 1.9.26.
Ciceronis, Ovidij, Virgilij, & Pauli Oroſsij elegantiſssima loca expenduntur, littorum commune refugium, & hoſspitalitatatis officium iuri naturali tribuentia, 2.
20.37.
Coloris hominum cauſsas non pendere ex temperie ſsoli, aut cœli, ſsed ex habitudine aut ſsimilitudine parentum, multi opinantur, & quibus rationibus, 1.10.45.
Coloſsſsus Rhodius Chriſsti adventu diſssipatus fuit, 2.13.37.
Columbus cum primitijs inſsularum, quas
detegit, ad Reges Catholicos, redijt, 1.5.
21.
Columbus à Regibus Catholicis honoratur, & remuneratur, 1.5.22.
Columbus putavit Paradiſsum voluptatis in Novo Orbe inveniri, 1.7.7.
Columbus graviter reprehenſsus fuit à Regibus Catholicis, quòd Indos quoſsdam tanquam ſservos in Hiſspaniam miſsit,
3.7.57.
Concilij Trident. ſseſsſs. 6. de iuſstific. canon. 7. exponitur, 2.11.51.
Concilij Arauſsicani locus expenditur, 2.
10.34.
Concilium Toletanum 17. cap. 8. agens
de baptiſsmo parvulorum, ex noſstris, ſservis, vel ancillis natorum, expenditur, 2.17.
35.
Concilium Toletanum, quod induxit iuramentum de Iudæis expellendis, à multis
laudatur, 2.16.115.
Concilio Toletano IV. factum Siſsebuti circa converſsionem IudęorumIudæorum reprobanti, ipſsum Siſsebutum interſsuiſsſse, docet
Epiſscopus PalẽtinusPalentinus qui reprobatur, 2.19.
82.
Concionatores Indorum eis aperire debent prophetias, quæ eorum converſsionem
ab antiquo prędixeruntprædixerunt, 1.15.64.
Conquiſsitores Novi Orbis ſsemper pacti ſsunt, provincias à ſse detectas & ſsubiugatas Ragum Hiſspaniæ Imperio, veluti
eorum procuratores, acquiſsituros, 2.6.
30.
Conſsenſsusſsuperveniens purgat metum,
aut tyrannidem præcedentem, 3.4.35.
Conſsequens qui vult, vult & antecedens,
2.20.13.
Conſsequentia hæc non ſsemper valet: Hoc
potuit Chriſstus in quantum homo, ergo & eius Vicarius, 2.23.36.
Conſsequenti conceſsſso tam in ſspiritualibus, quàm in temporalibus actionibus ea
omnia conceſsſsa videntur, ſsine quibus ad illud perveniri non poteſst, 2.16.53.
Conſsilia, & Conſsiliarij Regum Hiſspaniæ alia totius Orbis excedunt, 3.2.7.
Conſsilia, & Conſsliarij Principum, & plura de eorum neceſssitate, utilitate, dignitate & qualitate remiſssivè, 3.5.
Conſsuetudo non excuſsat ab implemento
pręceptorumpræceptorum naturalium, & eò eſst peior,
quò diuturnior, 2.13.74.
Conſsuetudinis, & obſservantiæ auctoritas etiam in alienationis materia plurimũplurimum operatur, 2.24.90.
Conſsuetum fieri, non dicitur arbitrariũarbitrarium, ſsed neceſsſsarium, 2.24.80.
Conſsummatio, de qua Chriſstus apud
Matth. de extrema mundi deſstructione accipienda eſst, 1.14.70.
Continuatio, & conſservatio alicuius rei
eſst magis naturalis, quàm nova acquiſsitio,
3.1.9.
Contumelia, & Impudentia pro Deabus
ab Athenienſsibus colebantur, 2.14.103.
Converſsio Novi Orbis, ubi in antiquo
hæreſsis dominabatur, carminibus celebrata, 1.16.87.
Converſsio coacta D. Pauli humanis regulis metiri non debet, 2.19.60.
Converſsio ad Fidem, ſseu Fidei receptio,
per aliquam vim indirectam, vel cauſativãcauſativam elicita, non eſst reprobanda, 2.16.103.
Converſsio infidelium per vim cauſsativam facta, magnum fructum ſsaltem in eorum filijs, & poſsteris operabitur, qui voluntariè Fidem recipient, 2.16.107.
Converſsionis Indorum curſsus, & progreſsſsus ſsemper Regibus Catholicis maximè in votis fuit, 2.4.24.
Converſsioni Indorum Novi Orbis, divitiæ, quæ apud illos reperiuntur, illecebras præbent: & loca Scripturæ, quæ hoc
indicare videntur, 1.15.40. & 58.
Converſsionem Indorum, & Fidei exaltationem, & dilatationem, ut ante omnia
curarent Duces ad Novum Orbem miſssi, ſsemper in mandatis habuerunt, 1.16.102.
& 100.
Converſsionem Indorum arte, & interdum vi aliquâ adiuvandam videtur oſstendi in cap. 8. Cantic. 1.15.39.
David, ob deriſsos legatos, intulit bellum
Ammonitis, 2.20.29.
David Pſsal. 64. prænuntiaſsſse videtur miracula, quæ in converſsione Novi Orbis facienda erant, 2.5.4.
Deiparæimaginẽimaginem ex altari, ubi eam Corteſsius collocaverat, Indi nullo modo deturbare potuerunt, & conantes, cœleſstibus ſsupplicijs puniti ſsunt, 2.5.35.
Delicta in Deum, & homines commiſsſsa,
etiam in hoc ſsæculo ab hominibus puniri
debent, 2.15.43.
Delictum dat iuriſsdictionem ei, qui aliàs
eam non haberet, 2.15.39.
Deſscriptiones, & relationes rerum, & locorum Novi Orbis ſsemper fieri iuſsęiuſsæſsunt,
1.7.16.
Deſsertarum inſsularum, & regionum habitatio, & cultura eſst unum ex ſsignis, ſsive
argumentis excellentiæ Chriſstianæ Religionis ſsecundùm Thom. Bozium, 2.6.84.
Deus licèt poſssit quoslibet impios, & infideles punire: homines tamen ob hanc ſsolam cauſsam eos debellare, & deprædari
non proſsſsunt, 2.11.49.
Deus ſsemper ubi Fidem ſsuam propagari voluit, media, & tempora pacifica elegit, 2.17.79.
Deus occulto ſsuo iudicio Indos varijs
calamitatibus affligere ſsolet, 3.6.66.
Deus ſsemper occaſsiones idololatriæ vitare curavit, 2.12.121.
Deus non lætatur, ſsed potius offenditur
humanis victimis, & quibus gaudeat ex D.
Clemente, & Catone, 2.12.71.
Deus peccata, & iniurias contra ſse factas
facilè, ſsi vult, vindicare poteſst, prout ſsæpiſssimè fecit, 2.14.19.
Deus non indiget mendacijs hominum
ex Iob, & D. Paulo, 2.18.72.
Deus res, quas condidit, ſsuos curſsus agere ſsinit, 2.19.61.
Deus ſsemper vult, ut infidelium converſsio ſsuæ divinæ diſspoſsitioni, & non humanis medijs tribuatur, 2.19.44.
Deus ſsæpiſssimè facultatem debellandi & puniendi idololatras conceſssiſsſse comperitur, 2.13.23.
Deus animas hominum multis modis invitat, etiam ſstupefaciendo, ex D. Thom.
2.19. 63
Dei ſsumma providentia intervenit in Novi Orbis converſsione Regibus Hiſspaniæ, potiùs quàm alijs concedenda, & quare? 2.25.12.
Dei imago eſst homo benefaciens, 2.13.
87.
Dei iudicia pro virili ſsequi, & imitari
debemus, 2.13.50.
Dei facta nobis exemplaria eſsſse debent,
2.13.4.
Dei auctoritate quæ fiunt, omni ſscrupulo, & virio carent, 2.11.43.
Dei veri cognitio res maxima, & obſscuriſssima eſst, 2.15.31.
Dei vindicta lenta, ſsed certa, 2.13.61.
Dei Providentià, & diſspoſsitione etiam ſsi
aliqui puniantur, & ſsuis Regnis ſspolientur: non tamen ob id â culpa excuſsantur punientes, vel ſspoliantes, 2.6.2.
Dei gratiâ ſse regnare dicunt aliqui Reges, & Duces, ut oſstendant, ſse nullum aliũaliumſsuperiorem in terris agnoſscere, & plurimi
Auctores qui de hoc tractant, 2.2.6.
Deo proximus ille habetur, qui eius maieſstatem vindicat, 2.16.27.
Deo non placent ſservitia coacta, & hilarem datorem diligit, 2.19.46.
Deo vocanti, & impellenti reluctari periculoſsum eſst, 2.3.45.
Deo actore, & ductore quæ fiunt, iniuſsta cenſseri non poſsſsunt, 2.2.25.
Deum auctor precatur, ut nobis miſsertus, Hiſspanorum, & Indorum Rempublicam iuvet, & ſsociet, 3.8.41.
Deum tentare, vel miracula expectare
nemo debet, dum humanâ, & rationabili viâ incedere poteſst, 2.18.4.
Deum in doctrinis, & in inſsulis maris
glorificat, qui Fidem per varias, & remotas Orbis plagas extendit, 2.16.33.
Deum fuiſsſse mutatum, aut aliam nunc
formam prædicationis quâm olim exerceri velle, credendum non eſst, 2.17.58.
Deum aliquem eſsſse, cuius providentiâ regatur hoc omne quod cernimus, nemo
ignorare poteſst: & Auctores plurimi, qui
de hoc argumento tractant, 2.13.76.
Dij, ſsive idola diverſsarum nationum qualia, 2.14.100.
Deorum in numerum relati fuerunt plures apud antiquos ob aliqua commoda, & beneficia, quæ invenerunt, 1.16.36.
Deuteronomij 2. verſs. 25. verba expenduntur, 2.4.71.
Deuteron. locus, cap. 28. pro Indorum
querimonijs expenditur, 3.8.10.
Divitiæ Orbis Novi maximæ ſsunt, & cur à Deo ibîdem ſservatæ videantur? 1.15.
58.
Divitias Novi Orbis nimis extollit Maiolus, 3.6.11.
Divitijs & theſsauris Salomonis qui alios aliorum Regum æquare volunt, ſstultitiæ notantur, 1.13.66.
Doctrina moralis vocatur in l. 13. tit. 2.
lib. 3. ordinam. ſsapientiorum gubernatio, & dominatio, 2.9.36.
Doctrina Dei, Verbum Divinum, & Evangelium appellatur, quia ex annuntiatione, & auditione dependet, 2.20.12.
Doli præſsumptionem contra ſse habet iudex, qui utitur remedijs duris, ubi blanda ſsufficerent, 2.15.15.
Domicianiſsuperbia in titulis Dei, & Domini affectandis, 2.21.54.
Dominatioſsuprema Regis Catholici reſspectu Indorum, qui noviter ad Fidem Catholicam converſsi ſsunt, qualis eſsſse debeat? 2.9.21.
Dominatio quæ conceditur Principibus
Chriſstianis in Barbaros infideles ob Fidei
receptionem à coacta, & vili ſsubiectione,
ac ſservitute aliena eſsſse debet, 3.7.34.
Dominatio unius hominis ſsuper alterum
non fuit ex iure naturali, 2.11.5.
Dominicus â Soto quid ſscripſserit, & ſscribere promiſsit de iuribus acquiſsitionis Indiarum, & de ratione promulgandi Evangelij? 2.1.34.
Dominia rerum à naturali poſsſseſssionè cœperunt, 2.6.12.
Dominia temporalia cùm Papa mutat,
vel aufert, ea ad Dominum dominorum reducit, & ius gentium potius conſservare ſstudet, quàm frangere, 2.24.10.
Dominia, & imperia licèt infideles habere poſssint, ea tamen illis Romanus Pontifex adimere poteſst, 2.11.6.
Dominia rerum, & provinciarum inſspecto naturali, & gentium iure infidelibus æquè ac fidelibus competunt, 2.10.48. & à 58 & etiam iure Divino ibidem num. 66. & 67.
Dominium plenum Indiarum virtute cõceſsionisconceſsionis Alexandri VI. ſsemper ſsibi Hiſspaniæ Reges tribui cenſsuerunt, 3.1.20.
Dominium verum rerum ſsuarum habent
infantes, pupilli, & furioſsi, 2.8.118.
Eccleſsia ius habet ubique prædicandi, & impedientes removendi, & puniendi, 2.
20.4.
Eccleſsia Monarchiam propriam conſstituit, quæ dicitur Regnum Apoſstolorum, 2.
23.169.
Eccleſsia nunquam reperitur, infideles nolentes per vim ſsibi ſsubieciſsſse, vel ad Fidem
coëgiſsſse, 2.17.57.
Eccleſsia, licèt hodie maiorem auctoritatem, & poteſstatem habeat, quàm anteà, nõnon tamen eâ utitur adverſsus ſsimplices infideles, quietè, & pacificè degentes, 2.19.42.
Eccleſsia poteſst licitè bellum indicere cõtracontra eos, qui ei tranſsitum impedierint ad recuperationem Terræ ſsanctæ, 2.20.62.
Eccleſsia nunquam videtur conceſssiſsſse fidelibus poteſstatem cogendi infideles ad
Fidem, aut eos propter Fidem debellandi,
2.17.43.
Eccleſsia, & eius alumni poſsſsunt, & debent, Fidem per totum Orbem diſsſseminare, 2.16.11.
Eccleſsia hodie cùm maiorem poteſtatẽpoteſtatem, & auctoritatem habeat, quâm olim, maiori etiam vi contra infideles procedere poteſst, 2.16.81. & 90.
Eccleſsia ſsicut poteſst cogere infideles ſsibi ſsubditos ad audiendam, Fidem, ita & nõnonſsubditos, 2.20.19.
Eccleſsia ſsancta Dei SpõſaSponſa eſst, 2.23.106.
Eccleſsia cur ſsæpius uſsa non fuerit iuriſsdictione, quam habet in infideles, 2.15.51.
Eccleſsia hodie, quia maiores vires habet, non tolerat ritus infidelium, quos olim
tolerabat, 2.16.87.
Eccleſsiam poſsſse diſspenſsare cum Monachis in voto caſstitatis, ut matrimonium cõtrahantcontrahant, ex eo quòd id pluries fecit, probãtprobant
Caietanus, & alij, 2.24.75.
Eccleſsiæ, & Fidei Chriſstianæ veritas probari ſsolet ex fœlicitate bellorum, quæ pro
eius defenſsione, ant extenſsione ſsuſscepta ſsunt, & auxilijs de cœlo per miraculũmiraculum miſsſsis, 2.4.36.
Effigies antiquiſssimæ hominum, habitum
Apoſstolorum referentium, in Novo Orbe
inveniuntur, 1.14.59.
Electio Romani Pontificis, & aliorum
Prælatorum, quæ per inſspirationem fit, unde deſscendat? 2.3.8.
Eliachim fuit typus Romani Pontificis,
2.23.124.
Eliſsabetha Angliæ Regina Regis Catholicci Philippi II. inter omnes Chriſstianos
Principes præſstantiam agnovit, 1.16.30.
Eliſsabetha Regina Catholica, Indis alioqui pijſssima, vehementer in illos excandeſscebat, qui humanibus carnibus veſscebantur, 2.12.52.
Eliſsij Campi, & Beatorum Sedes in HiſpanięHiſpaniæ finibus eſsſse putabantur, ſsecundùm
Homerum, & alios, 1.11.65.
Emanuel Rex globum SphęricumSphæricumſsuis inſsignibus addidit, 1.3.55.
Emanuel Rex Luſsitaniæ plures claſsſses
in Indiam Orientalem miſsit, 1.3.29.
Emanuel Rex Luſsitanorum ſscripſsit hiſstoriam Indiarum Occidentalium, 1.3.48.
Emanuelis Luſsitaniæ Regis cura converſsionis Indorum, & pia legatio ad Leonem
X. P. M. 1.3.60.
Enciſsus Bacchalarius aurum in provincia
Diarenis retibus piſscari publicavit, 3.6.9.
& 1.6.36.
Epigrama de Novo Orbe Hiſspaniæ Regibus à Deo meritiſssimè oblato, 1.16.113.
D. Epiphanius quibus verbis explicet
Regiam dignitatẽdignitatem in Eccleſsiam ſsimul cum
Sacerdotio translatam, 2.23.157.
Epiſscopi Chiapenſsis notabilia verba referuntur de viribus tituli, qui ex Pontificia
conceſssione deſscendit, 2.23.70.
Epiſscopi Chiapenſsis tractatus de iure Indiarum, & præcipuè confeſssionarium, cur
colligi iuſssi fuerunt? 2.1.24.
Epiſscopus Chiapenſsis quos libros, ſseu
tractatus de Indorum materijs ediderit? 2.
1.23. & 25.
Epiſscopus de Chiapa omnium primus de
iure acquiſsitionis Indiarum diſsputare cœpit, & plurima de eius vita, & virtutibus, & Auctores, qui de eis agunt, 2.1.21. & 27.
& alia de eo ſsup. verb. Bartholomæus, & verb. Chiapenſsis.
Tlaxcalenſsis ad Summum Pontificem Paulum III. pro Indorum defenſsione, piè & eleganter ſscripta, ad litteram ponitur, 2.
8.56.
Epitaphia antiqua, quæ Hiſspaniæ oras
terrarum ultimas faciunt, 1.11.61.
Equos & Hiſspanos eis inſsedentes Indi
unum corpus eſsſse putarunt; & qualiter hùc
errorem agnoverint? 2.7.43.
Erato una inter Muſsas à novis inventis
nomen accepit, 1.12.12.
Error in cognitione, & cultu veri Dei & Fidei invencibili ignorantiâ aliquando in
infideles excuſsatur, 2.15.29.
Eſsau idem ſsignificat quod ignorans, 2.
7.61.
Eſsdræ locus exponitur, 1.9.68.
Eſsdræ liber quartus ab Eccleſsia non eſst
receptus, licèt non ſsit reprobatus, 1.9.74.
Ethnici etiam, imperij fœlicitatem in
Religionis cura conſstituebant, 1.16.91.
Evangelicæ Fidei prædicatæ in Novo
Orbe aliqua teſstimonia, & veſstigia reperiri
videntur, 1.14.52. & 55.
Evangeliſstarum loca, de miſssione Apoſstolorum loquentia, cum D. Hierony. Ambroſsio, & alijs explicantur, 2.17.47.
Evangelium ipſsum ſsecundùm differenriam temporum varia præcepta dedit circa converſsionem infidelium, 2.16.94.
Evangelium ex præcepto Domini omnibus indiſstinctè gentibus, & nationibus
prædicari iubetur, 2.8.58.
Evangelij, & Eccleſsiæ per omnem Orbem dilatationem multi ex Prophetis annuntiarunt, 2.16.14.
Evangelij lex homines non ad bellum & ſsanguinis effuſsionem inflammat, ſsed potius ad pacem adducit, 2.17.85.
Evangelij propagatio inter Indos facienda, deſsiderabat, eos alicui Principi
Chriſstiano ſsubmitti, 2.24.12.
Evangelij progreſsſsum tempore Apoſstolorum Baronius & alij diligenter ſscribunt,
1.14.31.
Evangelij propagationem inter Gentiles faciendam, multis vaticinijs, & carminibus Sibyllarum, Deus prædixit, 2.2.48.
Evangelij per Apoſstolos prædicati apud
Indos Novi Orbis veſstigia, quæ quidam
commendant, alij vaniſssima eſsſse docent. 1.
14.90.
Evangelij prædicationem ante finẽfinem mundi non perficiendam Origenes, Auguſstin.
& alij plurimi docent, 1.14.71.
Evangelij prædicatio non fit per ſsolam famam, & rumorẽrumorem adventus & Fidei Chriſsti, ſsed per illuſstrationem, & ſsuaſsionem GẽtiliumGentilium, ad eam capeſsſsendam, 1.14.84.
Euchariſstia evolare èex manibus Sacerdotis, & in os devotæ cuiuſsdam Indæ ingredi viſsa eſst, 2.5. 40
Euchariſstiæ Sacramentum ubicunque in
Novo Orbe conſsecratum fuit, ſstatim dæmones fugavit, 2.4.87.
Eudoxij Gnidi ingens navigatio, 1.5.
10.
Eventus regulariter tribui ſsolet cauſsæ proximæ, immediatæ: & quando hoc
fallit, 3.6.78.
D. Eulogij teſstimonium de pietate bellorum contra impios, & infideles expenditur, 2.16.75.
Europa nihil eſsſse videtur comparatione
habitâ ad Indias Occidentales, 1.4.53.
Europam cæteris mundi partibus præponit Boterus, 1.7.20.
Europam inſsulam facere quidam Imperatores voluerunt: & cur ab incepto deſstiterint, 1.8.63.
Euthymenes Maſssilienſsis olim Atlanticum navigavit, 1.12.29.
Exceſsſsus punitur, etiam ſsi aliàs actus eſsſset permiſsſsus, 3.6.76.
Exceſsſsus, qui Indos fiunt, quibus potiſssimum debeant imputari, 3.8.26.
Exceſsſsus & abuſsus rerum earum utilitatem non tollit, 3.6.105.
Excommunicandus aliàs, excommunicari non debet, ſsi de ſscandalo timeatur, 2.17.
65.
Excommunicatio ut liget, neceſsſsarium
eſst, quod authẽticèauthenticè promulgata ſsit, & quòd
nõnon poſssit invincibiliter ignorari, 2.25.73.
Excommunicatio ut licitè, & validè ferri poſssit, quæ requirantur? 2.25.72.
Excommunicationis pœna contra extraneos tranſseuntes, vel navigantes ad Indias,
omnibus nota eſst, 2.25.74.
Excommunicationis cenſsura, quæ imponitur in Bulla Alexandri VI. tranſseuntibus ad Novum Orbem, vel eius maria navigantibus ſsine licentia Regum Catholicorum, iuſsta eſst, & legitima, 2.25.71.
Exemplaſsanctorum Patrum in iudicando ſsequi debemus, 2.24.68.
Fœnum abſsciſsſsum quintâ die ad cubitum
creſscit, 1.7.25.
Ferarum nomen cur impoſsitum ſsit brutis animantibus? 2.7.8.
Feræ, & piſsces licèt iure gentium capiẽtiumcapientium fiant: fallit tamen ubi capiuntur in loco ab alio præſscripto, vel legitimé poſsſseſsſso,
2.25.66.
§. Feræ, inſstit. de rer. diviſs. expenditur,
2.6.87.
P. Ferdinan. Rebellus in conquiſsitione
Indiarum Orientalium per Luſsitanos facta, multum probat titulum primæ occupationis, 2.6.11.
Ferdinan. V. Hiſspaniæ Rex cognomento Catholicus Tribunal Inquiſsitionis inſstituit, & ei ipſsos etiam Hiſspaniæ Reges ſsubiectos, eſsſse voluit, 3.1. 92
Ferdinan. Corteſsius in Mexicana provincia imbrem deſsideratiſssimum Indis oratione ad Crucem habitâ impetrat. 2.5.26.
Ferdinan. Corteſsius crudeliſssimus fuit
in Indos, quos humanis carnibus veſsci cõperiebatcomperiebat, 2.12.53.
Ferdinan. Corteſsius natus fuit eodem
anno & die, quo Mexici plusquàm octuaginta hominum millia immolata fuerunt, 2.
12. 100
Ferdinan. Corteſsius exiguâ valdé Hiſspanorum militum manu plurimas victorias
reportavit, Mothezumam cepit, & totius
Novæ Hiſspaniæ imperium adeptus eſst, 2.
4.46.
Ferdinan. Correſsius natus fuit eodem
anno quo Martin. Lutherus, 1.5.33.
Ferdinan. Corteſsij patria, & qualiter ſsortitus, & expertus fuit patrocinium D. Petri, 1.5.32.
Ferro abſscindenda ſsunt vulnera, quæ medicinæ fomentum non recipiunt, 3.4.17.
Feuda omnia remiſssivè narrantur, quæ Hiſspaniæ Reges, & alij totius Orbis Eccleſsiæ perſsolvunt, 3.1.79.
Feudalis cauſsæ cognitio, & iuriſsdictio,
feudi domino competit etiam contra perſsonas Eccleſsiaſsticas, 2.23.172.
Feudum quod perſsolvitur Eccleſsiæ pro
Regno Siciliæ, Neapolis, & Corſsicæ nihil
officit eorumdem Regnorum Monarchiæ, & ſsupremæ dominationi, 3.1.72.
Feudum non inducitur, ubi donationis, & conceſssionis principalis verba abſsoluta ſsunt, & illud non reſservant, 3.1.43.
Feudum qui ab altero habet, & recognoſscit, etiam ſsi ſsit ſsupremus Princeps, ab eo ſsuper feudalibus debet iudicari, & quare? 2.23.173.
Fidelis fœmina licitè convenit de matrimonio contrahendo cum infideli, eâ conditione, ſsi fiat Chriſstianus, 2.18.45.
Fidelis & ſsalvus ſsolâ naturâ nemo eſsſse
poteſst, niſsi ei Divini Verbi ſsplendor affulgeat, ex ſsententia D. Clementis Alexandrini, 2.10.80.
Fidelis cum infideli nulla poteſst eſsſse ſsocietas, 3.5.17.
Fideles Chriſsti ob perſecutionẽperſecutionem Iudæorum in varias Orbis partes diſsperſsi, eum
prædicarunt, 1.14.26.
Fides naturam ſsuperat, 2.4.10.
Fides, vel auctoritas Sacra ubi oſstendit,
quid agendum ſsit, non eſst recurrendum ad
dona. 2.6.7.
Fides, & Evangelium Chriſsti miraculosè, & per ipſsorum etiam Oraculorum prædictiones propagatum fuit, 1.14.38.
Fides non poteſst à Chriſstianis exrendiextendi,
nec ab infidelibus audiri, niſsi plures prædicatores ad hoc mittantur, ſsufficienti, auxilio muniti, 2.16.20.
Fides, & Religio Chriſstiana inter Indos
ob varias rationes ſsine aliquo militari apparatu, & terrore prædicari, & conſservari
potuiſsſse non videtur, 2.16.43.
Fides ſsuadenda eſst, non imperanda ex
D. Bernardo, Athanaſs. Ambroſsio, & Chryſsoſstomo, 21.7.14.
Fides eſst medium ſsimpliciter neceſſariũneceſſarium ad ſsalutem animarum, 2.16.18.
Fides ratione naturali non eſst demonſstrabilis, & requirit ſspontaneam voluntatẽvoluntatem divinitus per gratiam motam, 2.17.18.
Fides Catholica ſsolâ manſsuetudine, & veritatis energiâ vicit mundum, 2.17.75.
Fides ſsemper ſspontanea eſsſse debet, 2.
19.45.
Fides Chriſsti ſsicut neque per vim, ita
nec per mendacium, aut fallaciam introducenda, & ſsuadenda eſst, 2.18.71.
Fides noſstra quia in aliquibus Indiarum
partibus more Apoſstolico peædicata non
fuit, plura mala contigerunt, & Hiſspani ab
exteris notati ſsunt, 2.17.76.
Fides ſsolùm apud Chriſstianos pro Religione accipitur: proprié tamen ſsœdera, & dictorum, promiſsſsorumq́ue conſstantiam ſsignificat, 2.16.69.
Fidem ſsemel etiam minus religiosé, & voluntarié receptam, & profeſsſsam, deſserere non licet, 2.18.53.
Fidem per metum, & armorum terrorẽterrorem inducere, & propagare, quamvis licitum
eſsſset, adhuc tamen his medijs uti non expediret, 2.17.60.
Fidem inter Indos quantumvis barbaros, & remotos eſsſse dilatandam, multis vaticinijs prædictum fuit, 2.16. 16
Fidem audire qui cogitur, non ob hoc ad
eam credendam, & recipiendam compellitur, 2.20.18.
Fidem definiunt B. Baſsilius, & Clemens
Alexandr. ut ſsit aſsſsenſsio indubitata ad ea,
quæ audiuntur, 2.20.11.
Fidem qui impediunt, blaſsphemant, aut
deludunt, abſsque dubio puniri, aut debellari poſsſsunt, 2.20.81.
Fidem, & eius myſsteria levioribus & ſsutilibus argumẽtisargumentis etiam inter barbaros prædicare, & ſsuadêre non licet, alijs ſsolidioribus omiſssis, 2.18.69.
Fidem qui ſsimulant, cùm eam veré non
receperint, immane ſsacrilegium admittunt & qui eos ad id compellunt, 2.17.73.
Fidei doctrina ſsine auditu eſsſse non poteſst, ex D. Paulo ad Rom. 10.2.20. 10
Fidei ſsuſsceptione mediante, à quintuplici ſservitute liberamur, 3.7.44.
Fidei propagandæ cauſsâ infidelibus bellum indici poſsſse, multi opinnantur, quorum
dicta ſsigillatim expenduntur, 2.16. 1
Fidei ingens & indeſsinens propagatio,
eſst unum ex ſsignis veræ Eccleſsiæ Dei, 2.
16. 15
Fidei receptio volũtarièvoluntariè facta poſst bella quæ ad eam directò ordinata non ſsunt,
violenta appellari non poteſst, 2.18.21.
Fidei prædicationem, & propagationem
quamvis Chriſstiani curare teneantur, non
tamen debent hac cauſsà Apoſstolicos prædicandi canones tranſsilire, 2.19.6.
Fidei in negotio, inter Barbaros, & protervos levem aliquam compulſsionem, & ſseveritatem ſsalutarem admittit D. Auguſst. & alij, quorum verba referuntur, 2.
19. 4.
Fidei, & Religionis introducendæ negotium non ubique eodem modo tractãdumtractandum,
2.16.3.
Fidei Chriſstianæ Deus tribuit, ut montes transferre poſssit, 2.4.8.
Fidei prædicationem qui audire nolunt,
ei reſsiſstere videntur, 2.20.15.
Fidei myſsteria an, & quatenus evidenter credibilia ſsint? 2.4.14.
Fidei prædicatio continet etiam prædicationem pœnitentiæ, 2.14.35.
Fidei propagation in ſsuavitate, non in
atrocitate conſsiſstit, ut & patria poteſstas,
3.8.6.
Fideicommiſsſsa, commendationeſsq́ue morientium naturali iure, & pudore implemẽtumimplementum expoſstulant, 2.16.38.
Fieri multa prohibentur, quæ facta tenent, 3.1.2.
Filij parvuli Iudæorum, & aliorum infidelium, etiam nobis ſsubditorum, invitis parentibus baptizari non debent, & quare? 2.
17.23.
Filij parvuli Iudæorum, ubi parentes lõgèlongè ab eis abſsunt, poſsſsunt citra eorum voluntatem baptizari, 2.17.33.
Filij parvuli Hæreticorum, vel in extremo vitæ periculo cõſtituticonſtituti, benè poſsſsunt invitis parentibus baptizari, 2.17.39.
Filij familias ex lege duodecim Tab. ſsacra & religionem parentum ſsequi debent,
2.17.28.
Fortuna adverſsus imperia, & civitates
idem ius habet, quod adverſsus imperantes,
2.2.13.
Fortunæ caſsibus omnia mundi bona, & Regna etiam tunc cùm maximè florèt, ſsubiecta eſsſse, 2.2.69.
Forum alienum ſsortitur quis ratione delicti, 2.15.38.
Foſsſsam, quam ex Rubro mari ad Nilum
cœpit Seſsoſstris, poſsteà alij per fecerunt, & qualis ea fuerit? 1.8.70.
Foſsſsam magnam in Gallia ad navigandum ex Rhodano in Ararim, Moſsſsellam, & Rhenum uſsque ad Oceanum facere voluit
Lucius Verus, 1.8.72.
Franciſscus Primus Galliæ Rex, quid adiecerit ſsymbolo Caroli V. Plus ultra, 1.
4.46.
Franciſscum Primum Galliæ Regem multi reprehendunt, quòd Turcam in auxilium
vocaverit. 3.4.21.
Franciſs. Petrarchæ carmina expenduntur de laudibus Regis Syphacis, 1.16. 47
Franciſs. Vatablus in inſsula Hiſspaniola, & in Peru, & Mexico conſstituit Ophir,
1.13.6.
Fr. Franciſsc. â Victoria doctas relectiones ſscripſsit de Indis inſsulanis, ſsive de veris, & affecataris titulis dominationis eorum,
2.1.37.
Franciſsc. Valleſsius inſsignis Medicus, & Philoſsophus quid ſsenſserit de hominum
per univerſsum Orbem diſsſseminatinoe? 1.
10.16.
Franciſsc. Valleſsius ſsentit Orbis Novi
habitationem nullâ memoriâ vel hiſstoriâ ante Columbum, cognitam, 1.11.5.
Franciſs. à Vargas aliqua tradit pro tuenda acquiſsitione Novi Orbis, & refert ſse longiora commentaria de hac quæſstione edidiſsſse, quæ auctor non vidit, 2.1.33.
S. Franciſs. Xaverius qualiter, & quare
veſstem mutaverit in chriſstiana apud Indos
expeditione? 2.1.8. 66
S. Franciſs. Xaverius modo & fructu ſsuæ prædicationis utile, & recens dedit noſstris
temporibus Apoſstolicæ imitationis exemplar, 19.22.
S. Franciſs. Xaverius quam anxiè pro Fide propaganda, & animabus Indorum convertendis, laboraverit, & laborari ab omnibus debere cenſsuerit, 2.16.39.
S. Franciſs. Xaverius ſsolus plures homines ad Fidem cõvertitconvertit, & baptizavit, quàm
hęreticihæretici omnes ad ſsuas ſsectas perduxerũtperduxerunt,
2.4.23.
B. Franciſsc. Xaxerius habuit donum linguarum, 2.5.8.
B. Franciſsc. Xaverij in convertendis Orientalibus Indis labores, & in vita, & poſst
mortem miracula, & quàm iuſstè fuerit in
numerum Divorum relatus, 1.3.58.
P. Franciſsc. Coello ex quæſstorio Limenſsi Societatis Ieſsu Presbyter admodum religioſsus eruditus laudatur, 2.23.7.
P. Franciſsc. Suarez apertè affirmat, bellum indici poſsſse infidelibus ad tollenda hominum ſsacrificia, innocentes defendendos, 2.15.11.
P. Franciſsc. Suarez Prædicatores Indorum cum præſsidio, & exercitu ſsufficienti,
mitti poſsſse, reſsolvit, 2.18.14.
Franciſsc. Pizarrus miraculoſsas victorias
in Peruani Regni conquiſsitione habuit: & qualiter Atahualpam eius Tyrannum ſsuperavit? 2.4.47.
Franc. Pizarri laudes, hiſstoria in detectione, & ſsubactione Regni Peruani, 1.5.
43.
Franciſsc. Draque Angli ad Magallani cũcum fretum, & alias provincias Novi Orbis expeditiones, & eius obitus, 1.8.37.
Dom. Doctor. Franciſsc. Carraſscus del
Saz Senator Panamenſsis laudatur. 1.7.71.
Dom. D. Franciſs. Valverdi de Mercado Præſses, & Gubernator Panamenſsis laudatur, 1.6.38.
Dom. d. Franc. de Alfaro Senator Limenſsis meritiſssimus laudatur, 2.2.7.
Franci cum Alemanis bella ſsuſscepturi, Religionem Chriſstianam profiteri cœperunt, 2.18.30.
Franjas, & franjones, Hiſspanæ voces
unde orginem ducant? 2.8.42.
Fretum non eſsſse ad terram Magallanicam, ſsed mare apertum inſsulis disiunctum
multi opinantur, 1.8.43.
Fretum aliud, quo uterque Oceanus coniungatur, verſsus Polum Arcticum eſsſse, nonnulli opinantur, & in vaſstiſssima regione
Floridæ reperiendum, 1.8.46.
Fretum novum ultra Magallanicum,
anno 1619. â fratribus Nodalibus ſsupremi Indiarum Senatus iuſsſsu quæſsitum, & inventum fuit, & eius deſscriptio, 1.8.42.
Licent. Frias de Albornoz ſseripſsit tractatum parum conſstantem de converſsione, & debellatione Indorum, 2.1.30.
Fructus tres quot annis redduntur in
aliquibus provincijs Novi Orbis, & aliæ |
Henricus Luſsitaniæ Infans habuit expreſsſsam, & repetitam revelationem, ut
navigationem, & conquiſsitionem Indiarum Occidentalium proſsequeretur, 2.
3.17.
Henricus Portugalliæ Infans plures inſsulas adinvenit, 1.3.16.
Henricus Infans inſsulas à ſse detectas & detegendas Luſsitanis Regibus donavit, 1.
3.21.
Heraclij Imperatoris Conſstantinopolitani notabilis hiſstoria refertur, ob quam
omnes Iudæos ſsui imperij baptizari coëgit, & ut in Hiſspania, & Gallia cogerentur, curavit, 2.19.80.
Hiſspaniæ Reges olim peculiare iuramẽtumiuramentumpręſtabantpræſtabant, de Iudæis ſsuis Regnis
non permittendis, 2.16.114.
Hiſspaniæ Regibus, & nationi aliqui detrahunt, quod magis avaritiæ quàm Religionis zelo Novi Orbis detectioni, & converſsioni inſsudaverint, 1.16.95. & 36.5.
Hiſspani Duces, qui Novum Orbem detexerunt, laude digniſssimi ſsunt, 1.5.1.
Hiſspani Reges, & homines præ cæteris
zelo, puritate, & cultu Chriſstianæ Religionis flagrare noſscuntur, 2.25.13.
Hiſspani non potuerunt ſsine ope, & vocatione Divina ita facilè, & breviter Novum Orbem detegere, & convertere, 2.4.
18.
Hiſspani Mauroum invaſsionem per mare fugientes, tempore Regis Roderici, ad
provincias Novæ Hiſspaniæ appuliſsſse dicuntur, ubi Cruces poſsteà repertæ ſsunt, 1.9.
46.
Hiſspani dicuntur Salvati, & Savatores
apud Iſsaîam, & quare? 1.15.47.
Hiſspani cur ab Indis Peruanis dicti fuerint Viracochæ? 2.7.50. & 12.22.
Hiſspani ab Indis immortales habiti, & Solis filij reputati ſsunt, 2.7.49.
Hiſspani ab antiquo bellicoſsi, & navigationum, & rerum navalium ſstudioſsi fuerũtfuerunt,
1.16.11.
Hiſspani longè ſsuperant Romanos in bonis, quæ ſsubactis à ſse Indis, communicarunt, 2.7.76.
Hiſspani ſsuis navigationibus omnes alias antiquorum ſsuperarunt, 1.16.32.
Hiſspani olim Hiberi dicebantur, 1.9.
65.
Hiſspani vehementer commoti ſsunt, ubi
crudelia Indorum ſsacrificia conſspexerunt,
2.12.95.
Hiſspani Imperji encomia cum Virgilio & Claudiano, 1.16.60.
Hiſspani Divino beneficio, & quaſsi per
miraculum ea omnia in detegendo, & ſsubigendo Orbe Novo conſsecuti videntur,
quæ adulatoriè de ſsuo Traiano Plinius recenſset, 2.4.35.
Hiſspani ab aliquibus Indis contra alios ſsibi infectos in auxilium vocati, rectè militare, & belli ſspolijs potiri valuerunt, 3.
4.18.
Hiſspani ſsemper fuerunt hoſstibus perhumani, 2.20.45.
Hiſspani ad Novum orbem ſsine licentia tranſseuntes non incurrunt cenſsuram
Bullæ Alexandri VI. & quare? 2.25.
76.
Hiſspani â multis Auctoribus excuſsantur de crudelitatibus, quas olim in Indos
exercuiſsſse dicuntur, 3.6.57. & 2.16.46.
Hiſspani iniuſsté videntur alios navigatione maris Indici prohibere, 2.25.40. & 3.
3.70.
Hiſspanorum gloriæ nihil detrahitur ex
eo quòd plures Novi Orbis victorias cœleſsti auxilio, vel miraculosè partas dicamus, 2.4.77.
Hiſspanorum diligentia plures Chriſsto
nationes dedit, quàm omnes aliæ ſsimul, 1.
16.69.
Hiſspanorum cura effectum eſsſse, ut hodie omnibus horis, & locis Deo ſsacræ preces fundantur, piè conſsiderat, & evidenter
probat Thom. Bozius, 1.16.74.
Hiſspanos antiquos humanis victimis in ſsacrificijs uti ſsolitos plures ſscribunt, 2.14.
93.
Hiſspanos milites divitarum deſsiderio
in expeditionibus Indicis permoveri, mirandum non eſst, 3.6.16.
Hiſspanos ſsaltantes Indi vehementer mirabantur, 2.7.46.
Hiſspanos excuſsat Thom. Bozius, & Caliſstus Remirez, quòd aliquando in Indos ſsævierint, quoniam ob feritatem eorũeorum aliter ad Fidem, & meliorem vivendi normam reduci non poterant, 2.16. 46 & 49.
& 3.5.57.
Hiſspani vel Hiſspaniæ Reges Vide alia in
verbo Reges Hiſspaniæ.
Hiſstoria mirabilis, & peculiaris D. Iacobi pro Hiſspanis pugnantibus apud CintiãCintiam Novæ Hiſspaniæ oppidum, cùm ab Indis
maximopere premerentur, 2.4.50.
Hollandorum claſssis, quæ anno 1624. ad
oras Regni Peruani pervenit, quem exitum
habuerit? 2.25.85. & de altera anni 1615.
1.8.41.
Hollandorum, & aliorum hæreticorum
relationes de rebus à ſsuis in provincijs, & navigationibus Indiarum geſstis, cautè legẽdælegendæſsunt, & quare? 1.8.41. & 2.25.87.
Hollandi falsò ſse victores evaſsiſsſse in expeditione Limana & Braſsilienſsi cõfinguntconfingunt,
2.25.87.
Homerus cur in Hiſspania peregrinatus
fuerit? 1.16.23.
Homo dicitur parvus mundus, quia de
natura omnium creaturarum mundi participat, & quomodo? 2.17.17.
Homo ob excellentiam mentis, & rationis cæterorum animalium dominus à Deo
conſstitutus fuit, 2.7.55.
Homo cætera poteſst nollens, credere nõnon niſsi volens, proverbialis ſsententia Divi Auguſstini, 2.17.12.
Homo hominem vel ſsolâ humanitatis ratione iuvare debet, & ad bonum dirigere,
2.13.12. & 85.
Homo ille verè dicitur eſsſse humanus,
qui alios hoſspitio excipit, ex D. Auguſst. 2.
20 56.
Homo homini præſstat, 2.9.5.
Homo non poteſst generari per magiam
dæmoniacam, neque ex coitu cum aliquo
bruto animali: & hiſstoriæ, quæ contrarium
produnt, qualiter accipiendæ, remiſssivè, 1.
9.42.
Homini imputari non debet, quâ formâ,
regione, vel docilitate naſscatur, 2.8.11.
Hominis primi de ortu, & creatione variè Philoſsophi ſsentiebant, 1.9.1.
Homine ex uno, & eius coniuge quot liberi procreari poſssint ſspatio 210. annorũannorum? 1.10.11.
Homines multoties Dei cauſsam agunt,
dum ſsuam ſse agere putant, 2.3.63.
Homines quo pacto ad urbes, & ſsociabilem ac politicum vivendi modum reduci cœperint, cum Cicerone & alijs, 2.8.20.
Homines ad diſsſsentiendum & variè opinandum faciles ſsunt, 2.14.1. & 2.25.52.
Homines barbari, & ignorantes ſsemper
pueri ſsunt, & ut tales tractandi, 2.9.53.
Homines ex natura Soli vel Cœli, ſsub quo
naſscuntur, animi, & corporis temperiem
ut plurimum ſsumunt, 2.8.12.
Homines hominibus ex lege naturæ conſsulere debent, ex Cicerone, & alijs, 2.13.
85.
Homines initio mundi ſsylveſstrem vitãvitam egiſsſse, & ſsermonis uſsum non habuiſsſse, quidam falsò affirmarunt, 2.8.16.
Homines cur Deus voluerit toti Orbi
dominari? 2.10.51.
Homines licèt alicubi multum barbari, ſsylveſstres, & corpore deformes reperiantur, ſsi tamen habent aliquem intellectum
inter creatures rationales computari debent, 2.8.4. & 6.
Homines ſsumus quodammodo omnium
rerum ſsinis, 2.10.52.
Homines barbari, & indocti appellatione hominum digni non videntur, & lignis, ac lapidibus comparantur, 2.7.23.
& 25.
Humanitatis, & pietatis officium exigit,
ut proximis in periculo poſsitis etiam invitis auxilium feramus, 2.13.95.
Humanum genus ubi augeri cœpit, & in varias regiones dividi, multi homines ſsylveſstrem, & erraticam vitam egerunt, 2.
8.19.
Humanum genus imperijs regi debet, 2.
9. 66
Humanum genus ſsemper dilatationi, & propagationi ſstuduit, & qualiter paulatim
omnes Orbis Regiones, & inſsulas etiam
longè poſsitas occuparit, 1.10.13.
Hunni, & Gothi in alio veluti Orbe ignoto habitare dicebantur, 1.12.92.
Hyporborei, & Riphæi montes ubi ſsint? & unde dicantur? 1.12.60. & 62.
I
Iacobſsapientiæ meritò prælatus fuit fratri ſseniori, 2.7.60.
D. Iacobus Hiſspanorum Patronus multoties pro eis contra Mauros pugnare viſsus eſst 2.4. 48
D. Iacobus ſsæpiſssimè Hiſspanorum partes defendere viſsus eſst in bellis, quęquæ cum
Indis Novi Orbis, & etiam cum Orientalibus habuerunt, ideò in illis Regioni|
Idololatriæ ſscelus ſsemper Deo valdé in ſsenſsum, & multus ſsupplicijs punitum fuit: & plurima alia de eius nomine, differentijs & effectibus remiſssivé 2.12.109.
B. Ignatij à Loyola eximius zelus converſsionis Indorum Orientalium, & pijſssimæ litteræ, quas ſsuper hoc ad AbyſsinorũAbyſsinorum Regem ſscripſsit, 1.3.59.
B. Ignatium à Loyola, & eius Societatem videtur Deus contra Lutherum, & eius ſsequaces præparaſsſse, 1.16.84.
Ignorantia iuris dubij excuſsat, ubi diligens & ſstudiofa eius inquiſsitio præceſssit, 3.
2.47.
Ignorantia invincibilis non admittitur
in puris, ac primis præceptis naturalibus, & exempla eorum, 2.13.71.
Ignorantiâ non videntur excuſsari poſsſse
Indi, qui contra legem naturæ peccabant,
2.13.67.
Ignorantia aliqua invincibilis iuris naturalis dari poteſst, 2.14.34.
Ignorantia invincibilis an poſssit admitti in ijs, quæ fidei non ſsunt, 2.10.78.
Ignoto Deo Ara ab Athenienſsibus, & Romanis erecta, & quare? 1.14.41.
Imaginum Sacrarum uſsum improbant
Sectarij contra quos plurimi ex Catholicis ſscripſserunt, 1.14.65.
Imbrem, & alia bona miraculoſsè conſsequuntur aliqui Religioſsi viri in Nova Hiſspania per invocationem Sanctæ Crucis, 2.
5.27.
Imilcis uxor Annibalis qualiter queratur
de ſsacrificio filij ſsui apud Silium Italicum,
2.19.69.
Immunitate Eccleſsiaſsticâ gaudet, qui in
aëre ſsupra cœmeteriũcœmeterium ex feneſstra pendens,
apprehenſsus eſst, 3.3.44.
Imperatorſsecundùm Senecam omnia habet in Imperio, in patrimonio propria, 2.
21.67.
Imperatoriæ conceſssionis titulus ad iuſstificandam Indiarum cõquiſitionemconquiſitionem à quibuſsdam expenditur, 2.21.1.
Imperator Carolus V. fuit ſsimul Hiſspaniæ Rex, & qualiter Indiarum acquiſsitionem probaſsſse, & confirmaſsſse videatur? 2.
21.2.
Imperator qui Eccleſsiæ Romanæ non
præſstat auxilium, eſst periurus, & ſschiſsmaticus, 3.1.88.
Imperator non poteſst diſsponere de bonis ſsubditorum, niſsi ex magna cauſsa, & cum
congrua ſsatisfactione, 2.21.62.
Imperator Romanus ſsecundùm veriorem, & receptiorem ſsententiam de rebus, & Regnis infidelium diſsponere non poteſst,
2.21.38.
Imperator Romanus an habeat poteſstatem diſsponendi de bonis, & provincijs infidelium, 2.21.14.38. & 60.
Imperator Romanus in multis iuribus
totius mundi Dominus dicitur, 2.21.18.
Imperator Romanus nunquam fuit totius Orbis Dominus, & hoc multis ipſorũipſorum Imperatorum legibus comprobari, 2.21.
43.
Imperatoris poteſstatem circa terras & provincias infidelium concedendas Abbas, & alij pleniorem quàm Pontificis faciunt,
2.21.17.
Imperatoris Romani auctoritas, & iuriſsdictio, quamvis maxima ſsit, non extenditur ultra terras Imperij, 2.21.39.
Imperatorem Romanum de terris, & provincijs infidelium diſsponere poſsſse ex
quibus, & â quibus probetur, 2.21.32. & 34.
Imperatorem eſsſse mundi Dominum iura, & Auctores qui dicunt, qualiter intelligi debeant? 2.21.49.
Imperatorem eſsſse Dominum rerum ſsingularium ubilibet exiſstentium Hoſstienſs. & alij opinantur, 2.21.35.
Imperatorem Solem mundi, rerum omnium Dominum, caput, & fontem, & diſspenſsatorem omnium Regnorum, & dignitatum
quidam eſsſse dicunt, & quòd totum Orbem
habet pro territorio, 2.21.37.
Imperatorem non eſsſse Orbis Dominum
affirmare contra Evangelium, & forte hæreticum eſsſse Bart. & alij dixerunt, 2.21.31.
Imperatores coronantur à Romano PõtificePontifice, & ei peculiare iuramentum præſstare tenentur, 3.1.87.
Imperialis fortuna omnes alias ſsupereminet, 2.21.20.
Imperia, & Regna temporalia ab Eccleſsia non pendere plures affirmant, 2.22.7.
Imperia ad tyrannos, crudeles, & impios aliquando Deus transferre ſsolet, in punitionem peccatorum, 2.11.14. & 18.
Imperia, & Regna diverſsa commodius
per diverſsos Principes, quàm per unum gubernantur, 2.21.42.
Imperia, & Regna mundi ferè omnia
bello parta ſsunt, 2.6.43.
Imperia, & Regna etiam per viam aut tyrannidem parta, curſsu temporis & voluntario populorum conſsenſsu confirmantur,
3.5.36.
Imperia, & dominia illa tantùm legitima ſsunt, quęquæ à Deo dantur, vel ab Eccleſsia
confirmantur, 2.11.11.
Imperia non magis ſstare, vel augeri poſsſsunt fine Religione, quàm homines ſsine
uxorum conſsorcio, 1.16.92.
Imperij, & iuriſsdictionis propriæ terminos excedere etiam charitatis, aut pietatis ratione non licet, 2.14.13.
Imperij Hiſspani Monarchia verè pertingit terminus Solis Orientis, & Occidentis, & excedit diſstantiam, quæ eſst inter Cœlum & Terram, 1.16.56.
Imperium quandò licitè auferri poſssit
infidelibus ob defenſsionem innocentium
debellatis? 2.15.24.
Imperium poteſst Summus Pontifex, ſsi
velit, de Germanis ad Hiſspanos transferre, 2.22.21.
Imperium ut inter animalia valentioribus, & robuſstioribus ſsui generis datur, ita
etiam inter homines, victores & potentiores victis imperare debere, quidam docuerunt, 2.6.47.
Impoſssibile fuiſsſse oſstenditur, Hiſspanos
tot, ac tam fœlices victorias in Novo
Orbe habuiſsſse, niſsi Divinâ voluntate, & miraculoſsis auxilijs iuvarentur, 2.4.
60.
Impoſsturæ plures fiunt ſsub prætextu antiquitatis, 1.12.106.
Improbis, & Barbaris hominibus melius
eſst ſservire, quàm dominari, ex D. Auguſst. 2.
7.65.
Impulſsus inſspirationis Divinæ ſsive revelationis magna eſst via, & de plurimis auctoribus, qui hoc latiſssimè tractant, 2.3.2.
Inca Yupanqui, cur Chilenſses ſsubigere ſsuo imperio deſsierit, 2.8.106.
Incognitus auctor Maris liberi argumento Menchacæ nimis exſsultat, 3.3.12.
Incrementa regulariter habere non ſsolent, quæ illicitè incipiuutincipiunt, 3.4.99.
Inda quædam, quia peccata gravia in cõfeſsioneconfeſsione celaverat, graviter à dæmone vexata, & afflicta fuit, 2.5.44.
India quæ ab Abdia dicitur prima, eſst
eadem quæ citerior, & quid contineat? 1.
1.51.
India dicitur utraque Æthiopia Aſsiana, & Africana, 1.1.49.
India etiam vocatur Ægyptus ſsuperior, & cur? 1.1.48.
Indiam vocat Curtius omnem terram,
quam alluit mare Rubrum, 1.1.47.
India verſsus Ætiopiam eſst illa quæ citerior dici ſsolet, & quid comprehendat? 1.
1.45.
India Citerior dicitur, etiam fortunata & beata, & Æthiopiæ adhęrensadhærens, 1.1.53.
India quam Abdias Babylonius tertiam
vocat, eſst eadem, quæ alijs ulterior, ſsive extra Gangem dicitur, 1.1.60.
India ulterior eſst pars extrema mundi, & ideò dicitur finem facere, & Indico Oceano claudi, 1.1.62.
India ulterior cur dicatur Abdiæ tenebrarum regionem gerere, 1.1.65.
India iacet in Aſsia, & in ſsacris Litteris
dicitur Evilath, & cur? 1.1.27.
India dicitur Regio Orientalis Aſsiæ ab
Indo fluminæ, quod eam alluit, vel ab Indo atnepote Noë, 1.1.28.
India intra Gangem per Septentrionalem partem non multum diſstat à Medis, 1.
1.55.
India quæ Abdiæ dicitur ſsecunda, eſst illa
quæ alijs dicitur interior, ſsive intra Gangem, & eius ſsitus, 1.1.54.
Indiæ diviſsio tradita ab Abdia Babylonio defenditur, & late exponitur, 1.1.42.
Indiæ ulterioris ſsive extra Gangem Geographia, & quod ampliſssimum Sinarum
Regnum complectitur, 1.1.61.
Indiæ quæ dicuntur del Poniente quales,
1.6.62.
India Aſsiæ cur dicatur Orientalis? & de
eius ſsitu, & Geographia, 1.1.31.
India Orientalis tota dicitur ab aliquibus magna Ætiopia, & cur? 1.1.50.
India Orientalis eſst terrarium principiũprincipium, & dextera mundi manus, 1.2.6.
Indiam Orientalem fuiſsſse olim coniunctam Occidentali, Auctor quidam ſscribit,
1.10.32.
Indiæ Orientalis commercium, & negotiatio ſsemper fuit quæſstuoſsa, 1.3.52.
Indiæ Orientalis diviſsio à Paulo Veneto tradita reprobatur, 1.1.35.
Indiæ Orientalis magnitudo immenſsa
pluribus demonſstratur, 1.1.32.
Indiæ Orientalis divitiæ admirabiles, 1.
3.53.
Indiæ Orientales olim cognitæ, & à quibus luſstratæ, 1.2.16. & 29.
Indiæ Orientalis fœlicitas, & plura in
ea naturæ miracula ex Plinio, Iſsidoro & alijs, 1.2.4.
Indiæ Orientalis monſstra, quæ à Plinio & alijs recenſsentur, fabuloſsa ſsunt? 1.2.7.
Indiæ Orientales trahunt originem ab
Ophir, & Hevila, & ſsunt ditiſssimæ, 1.13.32.
Indiæ Orientales non ſsatis antiquis cognitæ, 1.3.1.
Indiæ Orientalis diviſsio varia reperitur
apud Auctores, 1.1.33.
Indiæ Orientalis titulum Regibus Luſsitaniæ ex Divina approbatione, & quaſsi cõceſsioneconceſsione competere docet Pater Rebellus, & idem procedit in Occidentalibus,
2.2.40.
Indiarum Orientalium divitiæ, & excellentiæ, & Auctores, qui de eis agunt, 1.
2.3.
Indiarum Orientalium navigatio à quibus olim tentata? 1.2.27.
India Occidentalis ſsecundùm Ortelium
potius debuit dici Amazonia, vel Orelania, 1.4.3.
Indiæ Occidentales cur ita dictæ? 1.4.1.
Indiæ Occidentales vocantur ab aliquibus Orbis Carolinus, & quare? 1.4.4.
Indiarum Occidentalium miſssio, detectio, & converſsio à Deo eſsſse probatur, ex
dęmonumdæmonum, & idolorum expulſsione & ruina, 2.4.82.
Indiarum Occidentalium acquiſsitionis
diſsputatio multis difficilis viſsa eſst, 2.1.5.
Indiarum OccidentaliũOccidentalium provincias Regno Caſstellæ, & Legionis annexas eſsſse debere, & ab eo nullo tempore ſseparandas pluribus ſschedulis, & proviſsionibus declaravit, & promiſsit Imperator Carolus V.
2.21.5.
Indias Occidentales vocavit Columbus
provincias à ſse repertas, ut earum divitias ſsignificaret, 1.4.4.
Indias Occidentales aliqui AthlanticãAthlanticam vocant, 1.4.13.
Indiarum Occidentalium Vide plura alia
in verbo Orbis novus, & verb. Novus Orbis, & verb. America.
Indicas mulieres aprinos dentes habêre, & centum vicibus parere quidam referunt,
1.2.9.
Indi Mexicani quibus picturis pro litteris uterentur? & plura de eorum artibus, & ingenio, 2.8.70.
Indi Occidentales à Tubali, & Hiſspanis originem ducunt, ſsecundùm Maluend.
1.9.57.
Indi in Novo Orbe reperti, unde originem ducant? difficilis quæſstio, 1.9.15. & 19.
Indi nil niſsi ſsomnia, & fabulas meras narrant de ſsua origine, & propagatione, & earum plures referuntur, 1.9.21.
Indi Novi Orbis maximè perterriti ſsunt
ad primum Hiſspanorum adventum, & Fidei inter eos p omulgationempromulgationem, 1.15.61.
Indi Orientales, & Occidentales ad Fidem converſsi Deo valdè grati, & multis
benedictionibus repleti ſsunt: 1.15.62.
Indi Orientales longævi, & de quodam
noſstri temporis, qui 335. annos exceſssit, 1.
2.10.
Indi Occidentales in omnibus ferè ſsimiles ſsunt Orientalibus, 1.10.33.
Indi Orientales poſsſsunt procedere ex
filijs Sem, aut Iaphet, & etiam ex filijs
Cham, ſsecundùm Torniellum, 1.10.34.
Indi cur non ſsint ita nigri, & criſspi ſsicut Æthiopes? 1.10.44.
Indi Orientales, & Occidentales quem
colorem communiter habeant? 1.10.37.
& 52.
dem, & Baptiſsmum receperunt Mexici, & in alijs Novi Orbis provincijs, 2.4.20.
Indi Occidentales nullas litteras habuerunt, & quibus modis, & nodis hiſstorias ſsuas conſservarent, & annos computarent? 1.9.31.
Indi Occidentales an ſservi capientium
effici poſsſsent? olim dubitatum fuit, 3.7.1.
Indi Occidentales, exceptis Mexicanis,
rarò ſservitute bello captorum utebantur,
3.7.96. & 103.
Indi barbas ſsibi expilabant, corpora pingebant, ægrotos deſserebant, & ab humanis, & politicis moribus abhorrebant, 2.
7.40.
Indi omnes Occidentales ut plurimùm
antropophagi erant, etiam Mexicani, Braſsilienſses, & Peruani, 2.12.38. & 39.
Indi rebelles, apoſstatæ, vel ſse ipſsos voluntariè vendentes ſservi fieri poſsſsunt, 3.7.
26. & 60.
Indi Rebelles, Caribes, Canibales, & alij nimis efferati, etſsi aliquando ſservi effici iuſssi fuerint, poſsteà tamen hoc abrogatum fuit, & quare? 3.7.59. & 61.
Indi inter alia duriſssima, quæ a ſsuis Regibus patiebantur ſservilibus ſsemper, & laborioſsis operibus exerceri ſsolebant, ne uſsquam requieſscere poſsſsent, 2.16.6.
Indi adeò erant dediti ſsodomiæ, ut pediconis imaginem pro amuleto geſstarent,
2.12.30.
Indi Peruani faſssi ſsunt ob tyrannidem
Atahualpæ ſse à Deo ſsub iugum Hiſspanorum miſsſsos, 2.12.21.
Indi omnes plurima, & fœdiſssima peccata contra legem naturalem committebãtcommittebant,
2.12.23.
Indi omnes nunquam aut rarò eâ intentione, aut iuſstificatione debellati ſsunt, ut ſservi effici potuerint, 3.7.72.
Indi rebelles quo pacto compeſscendi & puniendi ſsint? 3.7.73.
Indi etiam ob defenſsionem innocentũinnocentum,
quos in ſsacrificijs immolabant, debellari
poſsſse non videntur, & quare? 2.14.70.
Indi inſsulæ Hiſspaniolæ, & Cubæ, & alij
ob ruditatem, & memoriæ defectum nihil,
aut parum in diſsciplina Eccleſsiaſstica proficiebant, 2.7.36.
Indi qui nunc ſsunt, fortunatiores antiquis dici poſsſsunt, 2.7.67.
Indi ex doctrina Ioan. Maioris & aliorum, prius comprimendi ſsunt, ut fides inter eos ſseminari poſssit, 2.16.2.
Indi inſsulæ Hiſspaniolæ habuerunt notabile oraculum de Hiſspanorum adventu,
2.2.49.
Indi ex bellis ſsine licentia Principis illatis, non magis ſservi effici potuerunt, quàm ſsi à Pyratis vel latronibus caperentur, 3.7.
80.
Indi alieno Orbe reperti, non pertinent
ad Pomponij reſsponſsum, 3.7.88.
Indi, & Æthiopes quales, & quando ſservi effici potuerint? 3.7.94.
Indi etiam ſsi venditi dicantur ab alijs Indis, qui eos bello ceperunt, vel quia ipſsi ſse vendiderint, ſservi eſsſse nõnon poſsſsunt, 3.7.104.
Indi ad ſsuam converſsionem non tam indigent miraculis, quàm bonis, & prudentibus Prædicatoribus, 2.3.50.
Indi Novi Orbis, & reliqua animalia,
quæ in eo reperta ſsunt, ad eum pervenire
potuerunt terreſstri, vel brevi navali itinere, & quomodo? 1.10.3.
Indi Novi Orbis quo ſsenſsu dici potuerunt ab Iſsaîa, convulſsi, dilacerati, conculcati, terribiles, & expectantes, 1.15.27.
Indi Occidentales cur minores fructus
fecerint in Fide, quàm aliæ nationes, quibus olim annuntiatum fuit Evangelium? 1.
15.38.
Indi anteâ Barbari, & efferi, hodie Hiſspanorum curâ, Religione, & bonis moribus atque artibus admodum pollent, 2.7.
77.
Indi etiam ſsub proprijs Regibus conſstituti, ab illorum imperio eximi potuerunt,
2.7.84.
Indi ſsi poſst Chriſstianam Religionem ſsuſsceptam graviùs opprimantur, eius ſsuavitatem non credent, 3.8.9.
Indi qualiter humanas carnes condirẽtcondirent, & aſsſservarent, & mirabantur quòd eis non
veſsceremur, 2.12.37.
Indi videntur damnum pati ex eo quòd
alij præter Hiſspanos ad eos accedere prohibentur, 2.25.41.
Indi ſsi fortẽfortem inveniſsſsent, & occupaſsſsent
terras ab Hiſspanis anteà poſsſseſsſsas, earum
domini non efficerentur, 2.6.65.
Indi cuiuſsdam notabilis, & miraculoſsa
hiſstoria & converſsio, qui in faciẽfaciem Crucifixi
imaginis expuere auſsus fuit, 2.5.30.
Indi multò antè quàm Hiſspani provincias Novi Orbis invenerunt, & occuparũtoccuparunt,
ac per conſsequens veri illarum domini effecti videntur, 2.6.64.
Indi aliqui reperti ſsunt, qui ultra quinq;quinque numerare neſsciebant, 2.7.32.
Indi ante adventum Hiſspanorum omnino infideles erant, 2.10.1.
Indi plures ex fœlicitate, & proſsperitate Hiſspanorum in bellis, Deum verum
pro illis ſstare agnoverunt, 2.4.75.
Indi cuiuſsdam Mexicani Baptiſsmus, & qualiter eius ſsuſsceptione fuerit à dæmonis
unguibus liberatus? 2.5.39.
Indi rebelles, vel apoſstatæ efficiuntur
de dominio Papæ, aut Principis qui eorum converſsioni intendit, 3.4.3.
Indi ſsi, ut oportet, in fide inſstruantur,
fortè non minores fructus quàm Hiſspani
præſstabunt, 2.8.68.
Indi, & alij infideles an poſssint debellari
ob tyrannidem, idololatriam, & peccata
contra naturam? 2.12.1.
Indi qui hodie dicuntur Occidentales
quomodo olim appellarentur? 1.4.2.
Indi, & alij infideles non videntur iuſstè debellari poſsſse ob eſsum carnium humanarum, & alia peccata contra naturam, 2.
14.52.
Indi Novæ Hiſspaniæ exoſsum habuerunt
nomen Chriſstianorum propter damna, quæ ab aliquibus eorum acceperant, 2.17.71.
Indi nulli in Novo Orbe reperti ſsunt,
qui omnino lumine rationis careant, aut
monſstroſsas formas habeant, 2.9.2.
Indi iuvari, & à ſsuis miſserijs, & peccatis erui debuerunt, quamvis noſstrum auxilium non peterent, & ſsuâ forte contenti
viverent, 2.13.89. & 92.
Indi nullo modo belluarum numero haberi debent, 2.9.1.
Indi non potuerunt tyrannidi cruentis ſsacrificijs, alijs damnis, quæ olim patiebantur, conſsentire, 1.13.93.
Indi quamvis extranei & remoti ad cognitionem veri Dei, & obſservantiam legis
naturalis ab Hiſspanis perduci debuerunt,
2.13.80.
Indi non Solem tantùm, & Stellas, ſsed
viliſssima quæque & ſspurciſssima animalia, & dæmonem ſsub varijs, & horrendis formis ſsibi apparentem adorabant, 2.12.102.
Indi iam ferre non valebant cruenta ſsacrificia, quæ à ſsuis Regibus, & Sacerdotibus patrio more fiebant, & ideò fidem noſstram facilius receperunt, 2.12.94.
Indi omnino Barbari, efferati iuſstè coërceri, & imperio privari poſſũtpoſſunt, 2.9.64.
Indi in conſseſssionibus Sacramentalibus & alijs ad Dei cultum pertinentibus qualiter ſse habeant? 2.8.71.
Indi maiores, quò magis feri, & vitioſsi ſsunt, eò magis ad Fidem ſauderiſuaderi debent,
2.8.64.
Indi Mexicani, alij quàm faciles ſsint
ad Fidem audiendam, & recipiendam? 2.
8.75.
Indi non videntur iuſstè debellari poſsſse
ex cauſsa defenſsionis, vindicationis, aut punitionis, 2.14.5.
Indi Occidentales ad tres claſsſses optimè, ubi de eorum capacitate agitur, rediguntur a Ioſseph. Acoſsta, & alijs, 2.9.8.
Indi poſsſsunt dicere multis ex noſstris illud Iob, cap. 15: Ergo vos eſstis ſsoli homines, &c, 2.8.54.
Indi alij ab alijs in plurimis, & plurimũplurimum differunt, 2.9.4.
Indi navigia Hiſspanorum valde mirati ſsunt, 2.7.42.
Indi tertiæ claſssis illi vocantur, qui ſsylveſstrem & omnino feram, & barbaram vitam agabant, quorum plures nationes recenſsentur, 2.9.11.
Indi voluntate ſsuâ Regum Hiſspaniæ dominium admiſsiſsſse videntur, 3.4.33.
Indi etiam illi qui magis politici reperti ſsunt, noſstrorum comparatione eo tempore
barbari appellari potuerunt, 2.9.3.
Indi ſsecundæ claſssis vocari poſsſsunt Mexicani, Peruani, & alij ex provincijs Novæ Hiſspaniæ, 2.9.10.
Indi ſsemel converſsi, ſsuæ gubernationi
relinqui non debent, quare? 3.5.4.
Indi Zelani Simiæ dentem adorant, 2.
14.107.
Indi ſsi puniri poſsſsunt pro peccatis contra naturam commiſssis, pro omnibus puniri poſsſse videntur, 2.14.31.
Indis ipſsis multa & inſsignia commoda
attulit Novi Orbis detectio ab Hiſspanis
facta, 1.16.40.
Indis quantumvis barbaris non denegavit Deus lumen rationis naturalis, 2.13.
69.
Indis cum Chilenſsibus nihil per blanditiem profecit P. Ludovicus Valdivia, 3.
4.11.
Indis, quæ imputantur ſscelera, aliæ plures nationes commiſserunt, quæ tamen ob
ea debellatæ non leguntur, 2.14.53.
Indis tertiętertiæ claſssis, hoc eſst omnino Barbaris, & ſsylveſstribus, omnimoda coactio,
iuriſsdictio, & gubernatio Regibus Catholicis competit, 2.9.24.
Indis ob fidem recipiendam, vel ex alijs
cauſsis, quæ graviſssimæ, & urgentiſssimæ nõnon eſsſsent, nunquam Reges noſstri iniurias fieri
permiſserunt, 2.18.18.
Indis ſsuccenſseri non poteſst, quòd primo
adſspectu Hiſspanos, & eorum equos, navigia, litteras, & alia inventa mirati ſsunt, 2.
8.92.
Indis graviſssima damna inferunt, & intulerunt, qui eos eſsſse incapaces affirmant,
2.8.62.
Indis Novi Orbis nullatenus fuiſsſse annũtiatumannuntiatum Evangelium uſsque ad Hiſspanorum
adventum plurimi tradunt, quorum dicta
recenſsentur, 1.14.73.
Indis ſsi ob barbaram & ſsylveſstrem vitãvitam bellum inferre liceret, idem licuiſsſse dicendum eſsſset in alijs plurimis nationibus, quæ olim non minus barbaræ fuerunt, 2.8.15.
Indorum Orientalium ſservitus, aut libertas non ex Regni Caſstellæ, ſsed Luſsitaniæ legibus & ordinationibus iudicanda videtur, 3.7.114.
Indorum tyranni rarò in ſsuis imperijs
conſsenuerunt, 2.12.20.
Indorum omnium hiſstoriæ antiquæ parum fidei habêre poſsſsunt, 1.9.32.
Indorum, & aliorum infidelium converſsio, ſsi more, & modo Apoſstolico fieri poteſst, abſsque dubio utilior, & laudabilior
erit, 2.18.1.
Indorum Novi Orbis ita facilis, & brevis ad Fidem converſsio, vicem obtinet plurimorum miraculorum, ex Balthaſs. Chavaſsio, & alijs, 2.4.17.
Indorum de origine nihil certi affirmari poteſst, & quòd multis modis initium habêre potuerunt, 1.10.1.
Indorum eximiam, & inſuperabilẽinſuperabilem barbariem, ac feritatem, & alia plurima animi, & corportis vitia coram Imper. Carolo
V. Epiſscopus Darienis Fr. Thom. Ortizius, & alij vehementer exaggerarunt, 2
7.39.
Indorum mores, & proprietates, & in
quibus Iudæis ſsimiles ſsint, 1.9.69.
Indorum ſsimplicitas & barbaries multũmultum aliquando Hiſspanis profuit, 2.7.47.
Indorum barbarie, & feritate ſsuppoſsitâ, iuſstum, & ipſsis valde utile fuit, Hiſspanorum imperio gubernari, 2.7.66. & 79.
Indorum pro ſsalute, & conſservatione
quæ ſstatuuntur, eis plerumque nociva eſsſse ſsolent, quod eorũeorum peccatis aliqui tribuunt,
3.6.68.
Indorum ſsecundæ claſssis barbaries, & ſstatus exegit, ut plantatâ inter eos fide Reges noſstri ſsupremam eorum gubernationẽgubernationem acciperent, 2.9.19.
Indorum plurimi non ob ſsævitiam Hiſspanorum, ſsed peſstiferis morbis, & alijs varijs cauſsis perierunt, 3.6.63.
Indorum Sanctæ Crucis de la Sierra miraculoſsa converſsio, 2.5.24.
Indorum vitia, & ſscelera ſsummatim congeruntur, verbis Patris Ioſsephi Acoſstæ, 2.
13.1.
Indorum, & Hiſspanorum Reſspublica
hodie una eſst, & mutuò ſse iuvat, 3.5.
25.
Indorum Novi Orbis converſsio mediâ quadam viâ curanda fuit, 2.19.3.
Indorum ob maximas, & inveteratas
iniquitates, & ut via aperiretur Evangelio, Deus Hiſspanorum victorias, & dominationem diſspoſsuit, 2.13.66.
Indorum ſsacrificia eo crudeliora erant,
quòd etiam virgines, & infantes filios immolabant, 2.12.74.
Indorum, Mexicanorum, Peruanorum, & aliorum ſsimilium capacitas, & conditio
magnum fructum in Fide Catholica, & politicis moribus, ſsi benè inſstituantur, promittit, 2.9.18.
Indorum hebetudo, & ruſsticitas ex quo
proveniat? 3.8.87.
Indorum, & Hiſspanorum Reſspublica ubi iuncta eſsſse cœpit, eorũeorum gubernatio multis de cauſsis Regibus Hiſspanis concedi debuit, 2.9.30. & 42.
Indorum maior utilitas in externis
mercibus comparandis non eſst conſsiderabilis, reſspectu damnorum, quæ ex commercio extraneorum recipere poſsſsent, 2.25.
68.
Indorum proprij, & antiqui domini,
cùm hodie non extent, poſsſsunt Reges noſstri, extante præcipuè conceſssione Pontificis, eorum Regna poſssidere, 3.4.39.
Indorum Reges legitimè ſsuo more creati ob ſsolum tyrannidis vitium ſsuis imperijs
ab Hiſspanis privari potuiſsſse non videntur,
2.14.46. & 48.
Indorum vitia, religionis & doctrinæ inſsinuatione, magis quàm armorum terrore tollenda fuerunt, 2.14.39.
Indorum primò detectorum færitas effecit, ut illis, & reliquis, multa damna inferrentur, & de omnibus in ſsuſsceptione & progreſsſsu Fidei, & morum politicorum parum ſsperaretur, 2.8.51.
Indorum ruditas, & barbaries multis rationibus excuſsantur, 2.8.69.
Indorum, & aliorum Barbarorum converſsio, quia aliquâ coactione eget, refertur
ad tertiam legationem Parabolæ D. Lucæ 2.16.98. & 100.
Indorum omnium crudeliſssima, & cruentiſssima hominum, & infantium ſsacrificia ex relatione Ioſsephi Acoſstæ, 2.12.
58.
Indorum prædicatores non peccant, ſsi
veſstibus ornatioribus, & cibis lautioribus
utantur, ut eos pluris Barbari æſstiment, & ſsic meliùs ad Fidem alliciant, 1.18.65.
Indorum ſsalus deſsperanda non eſst, quos
iam Deus ad Evangelium vocare videtur,
2.19.23.
Indorum in Templis aſsſservabantur, qui
præpoſsterâ libidine uterentur, 2.12.29.
Infidelitatis tempore, quæ quis illicitè habuit, ea etiam Chriſstianus effectus reſstituere debet, 3.7.105.
Infidelis licèt peccet baptiſsmum ob
pretium ſsibi datum recipiens, non tamen peccat ille, qui eum invitat, 2.18.
46.
Infidelis, qui amore alicuius puellæ fidelis ductus, ſsimulatè ſse baptizari permiſsit, & cum ea matrimonium contraxit
in baptiſsmo, & matrimonio perſseverare
in foro contentioſso cogendus erit, 2.18.
56.
Infideles priùs quàm debellentur, de ſsuis erroribus admonendi ſsunt, 2.15.52.
Infideles ſsubditi vi indirectâ, & cauſsativâ benè poſsſsunt ad Fidem deduci, 2.
18.38.
Infideles poſsſsunt pecunijs, donis, & muneribus ad Fidem allici, 2.18.40.
Infideles degentes in terris Chriſstianorum licitè poſsſsunt ſsecundùm ſsententiam
aliquorum directè ad Fidem Chriſstianorum compelli: quæ tamen non probatur, 2.
18.37.
Infideles licèt expugnari nõnon poſssint, ut
credere compeliantur, expugnati tamen,
benè hortari poſsſsunt ad credendum, 2.18.
23.
Infideles ſsi fidelibus tranſsitum negent
ad alias Provincias, in quibus prædicare velint, licitè poſsſsunt debellari, 2.20.
57.
Infideles quamvis Eccleſsia non puniat,
benè tamen punire poteſst, & debet Hæreticos, Schiſsmaticos, & Apoſstatas, & quare? 2.19.48.
Infideles non ſsolùm habent dominia & imperia ex permiſssione Dei, ſsed etiam
ex eius conceſssione, & approbatione, 2.
11.39.
Infideles multa opera præſstare poſsſsunt,
quæ ſsint undecunque bona, 2.11.50.
Infideles non minus obligati ſsunt ad fidem ſsibi propoſsitam recipiendam, quàm fideles ad eam prædicandam, & extendendam, 2.16.17.
Infideles, hodie etiam, magis virtutibus
quàm ſsignis Prædicatorum movebuntur, & quare? cum D. Chryſsoſst. 2.19.28.
Infideles quamvis peccent non recipiendo fidem, non tamẽtamen poſsſsunt à fidelibus hoc
prætextu puniri, 2.19.10.
Infideles ſsubditi Principibus Chriſstianis, abſsque dubio compelli poſsſsunt ad deſserendam idololatriam, & alia vitia contra
naturam, 2.15.3.
Infideles, qui nihil de vera fide audierũtaudierunt,
qualiter excuſsentur? 2.16.22.
Infideles etiam ad Eccleſsiæ gubernationem ſspectant, 2.23.115. & 141.
Infideles, Iudæi, & Idololatræ non habent verum dominium, & eorum bona
pertinent ad Eccleſsiam, quæ ratione publicæ utilitatis poteſst illos privare iure ſsuo, quia illa habent ut peculium, 2.23.
54.
Infideles ob ſsolam infidelitatem, & idololatriam ad iudicium Eccleſsiæ pertinêre
plures tradunt, 2.23.139.
Infideles ſsunt hoſstes Chriſstianorum, & etiam in Eccleſsia capi poſsſsunt, 3.6.21. & 2.10.5.
Infideles, & Barbari ſsuis legibus tam in
pace, quàm in bello reguntur, & noſstrarum
laqueis non innodantur, 3.7.29.
Infideles ubi convertuntur ad Fidem
filij Dei, & liberi fiunt, unumq́ue in Eccleſsia, & in Chriſsto cum cæteris fidelibus corpus conſstituunt, ex D. Paul. & Clement.
Alexand. 3.7.41.
Infideles per Papam in quibus cauſsis puniri, & iudicari poſssint, ex ſsententia Covarruviæ, & aliorum, 2.23.3.
Infideles cùm extra ovile Chriſsti reperiantur, nullum legitimum dominium, neque iuriſsdictionem habere poſsſsunt, 2.10.
17.
Infideles ob ſsolam infidelitatẽinfidelitatemſsuis Regnis, & dominijs privari non poſsſse multis
rationibus, & auctoritatibus ſsuadetur, 2.
10.41.
Infideles quamvis cogi non poſssint ad
Fidem recipiendam, cogi tamen poſsſsunt ad
eam audiendam, & eius prædicationem, & propagationem non impediendam, 2.
20.1.
Infideles non debent habêre fideles ſsibi ſsubiectos hodie auctâ Eccleſsiæ poteſstate, ſsed potiùs èex converſso, 2.10.38. & 40.
Infideles debellari poſsſsunt ob immolationem, aut comeſstionem hominum, quamvis ij, qui immolantur, aut eduntur ſsint delinquentes, & aliàs ad mortem damnati, 2.
15.8.
Infideles idololatræ qualiter convincendi, ſsive expugnãdiexpugnandiſsint, iuxta gloſsſsam Interlinealem, 2.14.117.
Infideles, qui ipſsi baptizari nolunt, an ſsuaderi poſssint, ut filios ſsuos offerant baptizandos? 2.17.42.
Infideles non poſsſse debellari ob tyrannidem, idololatriam, & peccata contra naturam multi Doctores affirmant, 2.14.2.
Infideles omnes indiſstinctè debellari
poſsſsunt, ſsi tyrannidem exercent, & innocẽtesinnocentes opprimunt, vel ſsacrificant, aut edunt,
2.15.4.
Infideles nobis non ſsubiecti idololatriæ cauſsâ non videntur poſsſse puniri, aut debellari, 2.14.96.
Infideles corrigere tenemur, non ſsolùm
ut fidem recipiant, verùm ut à peccatis contra naturam deſsiſstant, 2.13.84.
Infideles ob ſsolum vitium infidelitatis
verum dominium ſsuarum rerum & provinciarum non habêre, & licitè eis ſspoliari
poſsſse Hoſstienſs. & alij plurimi, & graviſssimi Doctores ſscribunt, 2.10.2.
Infideles plures ab Hiſspanis in Novo
Orbe ad Fidem redacti ſsunt, quâm in Europa tota per hæreticos ab ea alienati, 2.
25.16.
Infideles ubi puniri, & debellari poſsſse
dicimus ob peccata contra naturam, intelligendum eſst de his quæ committunt poſstquàm moniti ſsunt, ut ab illis deſsiſstant, non
de præteritis, 2.15.53.
Infideles nobis non ſsubiecti dubium eſst
an propter ſsolam idololatriãidololatriam debellari poſsſsint? 2.15.2.
Infideles convertendi cura præcipua
tangit Romanum Pontificem, & Chriſstia|
Infideles licèt de præſsenti turbentur, vel
indignentur ob id quòd eos compellamus
ad obſservandam legem naturæ, perſseverandum tamen eſst propter ſspem boni futuri,
2.15.55.
Infideles ex ſsententia D. Auguſstini, & Clement. non videntur habere poſsſse verãveram Rempublicam, neque bona, 2.10.27.
InfideliũInfidelium Regna ad Fideles iuſsta ex cauſsa auctoritare Pontificis trãsferritransferri poſsſsunt,
2.11.7.
Infidelium provincias non ſsolùm ubi anteâ Chriſstianorum fuerunt, ſsed etiam noviter repertas, & nunquam à Catholicis occupatas Pontifex concedere poteſst ſsub ea cõditioneconditione, ſsi capiantur, 2.23.132.
Infidelium bona ſsine cauſsa Papa nõnon tollit, 2.4.5.
Infidelium omnia opera, qui peccata eſsſse dicunt, qualiter accipiendi ſsint? 2.11.
52.
Infidelium provincias à quovis Principe
Chriſstiano, etiam ſsine licentia Pontificis,
converti, & ſsubiugari poſsſse multi tradunt,
3.1.51.
Infidelium etiam nobis ſsubditorum ritus tolerandi ſsunt, ſsi Chriſstianæ Religioni
non adverſsentur, 2.14.30.
Infidelium opera omnia ideò peccata
eſsſse dicuntur, quia in Deum non referuntur, 2.10.33.
Infidelium, maximè Indorum, templa, & idola, an & quando liceat Chriſstianis Prædicatoribus, qui inter eos ambulant, deſstruere, & demoliri? 2.20.87. & 92.
Infidelium perſsonæ, & bona ex ſsententia multorum non ſsolùm in temporalibus,
verùm neque in ſspiritualibus Papæ ſsubduntur, 2.23.16.
Infidelium omnes actiones eſsſse peccata
concludere videtur D. Auguſst. & alij ſsancti Patres, & Gregor. Ariminenſs. 2.10.
32.
Ingenia hominum melius ſsuavi, & facili fræno reguntur, ex Seneca, 2.17.
89.
Ingenia hominum miſserijs, & calamitatibus ſstolida fiunt, 2.8.86.
Invitos etiam, ac nolentes ſservare pulcherrimum eſst opus ex Seneca, & Caſssiodoro, 2.13.99.
D. Ioannes Evangeliſsta Templum Dianæ Epheſsinæ ſsolâ oratione deſstruxit, 2.20.
96.
D. Ioannem in India Orientali prædicaſsſse aliqui tradunt, 1.2.37.
D. Ioan. locus: Paſsce oves meas, exponitur cum Innocen. Roffenſs. Leont. Bernar. Theophyl. & alijs, quorum verba citantur, 2.23.141. & 142.
B. Fr. Ioannes à Sancto Franciſsco, & Frat. Hieronymus de Mendieta linguam
Mexicanam repentè, & nullo ſstudio adhibito aſsſsecuti, & locuti ſsunt. 2.5.11.
B. Fr. Ioannis à Sancto Franciſsco notabilis hiſstoria circa cuiuſsdam dæmonis expulſsionem, 2.4.93.
Excellentiſssimus Dominus ac Domin.
Ioannes de Mendoça & Luna, Montium Clarorum Marchio laudatur, 3.1.
78.
Dom. Licentiat. Ioannes Ortizius Cervantes Regij Fiſsci Patronus meritiſssimus
in Cancellaria novi Regni Granatenſsis laudatur, 2.9.63.
Dom Licentiat. Ioannes Ortizius Cervantes in Conventu novi Regni Granatenſsis fiſsci Patronus librum peculiarem de ſsupremis Conſsilijs Regum Hiſspaniæ edere
parat, 3.2.9.
Dom. Ioannes â Sancta Cruce Senator
Panamenſsis laudatur, & eius infœlix mors,
1.7.48.
Pat. Ioannes Mariana laudatur, & à reprehenſsione Fr. Ioan. à Ponte defenditur,
2.8.49.
Pat. Ioannis Marianæ elegantiſssima verba de agreſstibus & feris moribus Hiſspanorum antiquorum, 2.8.48.
Pat. Ioannis Pinedæ iudicium de Regione Ophira, 1.13.17.
Pat. Ioannis de Salas ſsummarium in indice parum cautè ſscriptum notatur, 2.
23.8.
D. Ioannis 2.3. verba explicantur, 2.5.
47.
Ioan Baptiſsta Valençuela in explicatione loci Ciceronis de bello pro fide ſsuſscipiendo notatur, 2.16.68.
Ioannes Azorius, & alij qualiter diſstinguant in articulo debellationis Indorum, & infidelium ob peccata contra naturam,
2.15.28.
Ioannes Metellus deridet eos, qui volũtvolunt
inter Indos ſsine armis prædicare, & hiſstoriam circa hoc enarrat, 2.18.6.
Ioan. Baptiſsta Ramuſsius notatur, 1.5.2.
Ioannes del Caño Canonicus Salmant.
laudatur, 1.14.4.
Ioannes Boterus plura de Indorum Occidentalium barbarie, & incapacitate recenſset, 2.7.31.
Ioannes Boterus ob licentiam militum
in deſstruendis idolis Indorum eoſsdem Indos faciliùs ad noſstram Religionem adductos tradit, & quare? 2.20.98.
Ioannes Boterus quid ſsentiat de ingenio
Indorum, & de modo converſsionis eorũeorum? 2.16.48.
Ioannes Bodinus agnoſscit plenum dominium Indiarum Occidentalium ab Alexand. VI. Regibus Hiſspaniæ conceſsſsum,
3.1.39.
Ioannes Bodinus pluribus Regibus ſsine cauſsa ſsupremam dominationem negare ſsolet, 3.1.41. Vide alia ſsupr. verb. Bodinus.
Ioannes Matienzus quos libros ediderit, & qualiter referat ſse in uno eorum de
Indorum debellatione defendẽdadefendenda latè tractare? 2.1.35.
Ioannes Matienzus ſscripſsit librum Hiſspano ſsermone de moderatione Regni Peru, & quid de eo Auctor cenſseat? 2.1.36.
Ioannes Fernandez a Velaſsco Excellentiſssimus Caſstellæ Comeſstabilis laudatur,
1.14.35.
Ioannes II. Rex Luſsitaniæ mittit legatos in Indiam ad quærendum Præti. IannẽIannem,
1.3.28.
Ioannes II. Luſsitaniæ Rex mittit exploratores navigationis in Indiam, 1.3.
27.
Ioannes II. Rex Luſsitaniæ multum profecit in navigationibus Indiæ Orientalis
1.3.25.
Ioannis III. Luſsitaniæ Regis elegãtiſsi| p. [808]maelegantiſsima, & pijſssima epiſstola ad eius in India
proregem, 1.3.61.PRSS
Ioannes Lupus de Palacios Rubios fecit generalem quandam requiſsitionem, ſsive
proteſstationem, quâ Indis præcipuè intimabatur, ut Romani Pontificis obedientiãobedientiam, & poteſstatem agnoſscerent, 2.24.31.
Ioannes Lupus de Palacios Rubios peculiarem tractatum fecit de inſsulis maris
Oceani, 2.23.64.
Ioanni Sebaſstiano à Cano honores, & inſsignia à Cæſsare conceduntur, 1.5.41.
Ioannis Sebaſstiani à Cano, & ſsociorum
reditus in Hiſspaniam cum nave victoria
poſst univerſsum Orbem circumdatum, 1.5.
39.
Ioannis Hus error, affirmantis imperium
non pendere ab Eccleſsia, in Concilio Conſstantienſsi damnatur fuit, 2.22.27.
Ioannis Lerij Burgundi levis coniectura de origine Indorum Occidentalium, 1.
10.36.
Ioannis Gineſsij à Sepulveda vita, & ſscripta, præſsertim quęquæ de iuſstitia debellationis Indiarum vulgavit, 2.1.28.
Ioannis Voerthuſsij notanda verba de inventione Novi Orbis, 1.16.9.
Iob cap. 28. prænuntiaſsſse videtur detectionem, & converſsionem Novi Orbis, & proponitur eius brevis paraphraſsis, & expoſsitio, 1.15.62.
Iob locus cap. 34. de Regno Hypocritæ explicatur, 2.11.16.
Iob locus cap. 15. verſs. 19. explicatur, 2.
20.70.
Iob verba cap. 15. verſs. 10. explicantur,
2.12.15.
Iobab filius Iectan videtur incoluiſsſse Regionem Paria, 1.13.11.
Ioſsaphat conſsulto Domino pugnavit cõtracontra Regem Moab in auxilium Regis Ioram,
3.4.29.
Ioſseph qui fidelis erat, totam Ægyptum
Pharaoni infideli tributariam fecit, & in eo
non peccavit, 2.10.64.
Ioſseph Acoſsta quæ axilia, quaſsve militares expeditiones admittat, ut Fides tutò inter Barbaros prædicari poſssit? 2.18.12.
Ioſseph Acoſsta putat habitatores Novi
Orbis non eſsſse valdè antiquos, & ab hominibus ſsylveſstribus propagatos, & id qualiliter accipiendum? 1.10.17.
Ioſseph Acoſsta, Abraham Ortelius, Maluenda, & alij meritò mirantur hunc Novum Orbem adeò magnum, & divitem antiquos tot ſsæculis latuiſsſse, 1.11.3.
Ioſsephi Acoſstæ de Indorum Occidentalium ruditate, & feritate iudicium, 2.7.29.
Ioſsephi Acoſstæ elegans teſstimonium expenditur de cauſsis difficultatis, aut impoſsſsibilitatis prædicandi Apoſstolico modo inter Indos, 2.18.7.
Iſsaachar, & eius poſsteris, quæ pater Iacob prædixit, Indis omnino convenire videntur, 1.9.77.
Iſsaachar Tribus terram optimam CananęæCananææ poſsſsedit, & Aſsinum pro inſsigni ſsui vexilli portavit, 1.9.78.
Iſsabella Roderici ſsolo Crucis ſsigno plures Corteſsij milites ſsanavit, in Mexicano
bello graviter ſsaucios, 2.5.20.
Iſsaias Propheta vocatur Apoſstolus & Evangeliſsta, & eius ſscriptura multa continet Sacramenta, 1.15.18.
Iſsaîæ locus cap. 60. & aliaque loquuntur
de dominio Chriſsti, qualiter accipienda? 2.
11.38.
Iſsaîæ locus expenditur, & exornatur, 1.
8.82.
Iſsaîæ Vaticinium cap. 60. exponitur, & converſsionem Novi Orbis prænuntiaſsſse
probatur, 1.15.41.
Iſsaîæ locus cap. 16. verſs. 4. explicatur, 2.
12.17.
Iſsaîæ prophetiæ cap. 43. & 51. pro converſsione Novi Orbis conſsiderantur, 1.15.
10.
Iſsaîæ locus difficillimus ex cap. 18: Væ terræ cymbalo alarum, &c. latè explicatur, & elegans eius Paraphraſsis, 1.15.20.
& 25.
Iſsaîæ prophetia cap. 23.35. & 39. de locorum deſsertorum habitatione & cultura,
in Eccleſsia Novi Orbis impleta eſst, 2.6.86.
Iſsaîæ vaticinium ex cap. 66. expenditur.
& de converſsione Novi Orbis per Hiſspanos facienda explicatur, maximè ſsecundùm editionem Vulgatæ, 1.15.43. & 48.
D. Iſsidorus Hiſspalenſsis, qui floruit temporibus Siſsebuti, eius factum etiam tunc
prudentioribus non fuiſsſse probatum affirmat, 2.19.84.
D. Iſsidorus divinæ legi tribuere videtur
innoxij tranſsitus conceſssionem, 2.20.75.
D. Iſsidorus Antipodes fabuloſsos appellat. 1.11.30.
D. Iſsidorus, & Auguſstinus qualiter bellum iuſstum definiant? 2.6.54.
Lapides intra, multa miranda reſpertarepertaſsunt, & exempla remiſssivè, 1.12.106.
Lapidei globi admodum rotundi reperiuntur in inſsula Cuba, qui ad ænea tormenta proficiunt, 1.7.39.
Latini barbari, & Italia Barbaria dicitur à Plauto, 2.8.27.
Latro eſst qui a latronibus comparare ſsolet, 3.7.107.
Dom. D. Laurentius Ramirez de Prado
Regij Conſsilij Indiarum Senator laudatur,
1.10.21. & 3.2.6.
Legati cur Sancti dicerentur? 2.20.26.
Legatis iniuria facta, cenſsetur fieri Principibus, à quibus mittuntur, 2.20.30.
Legatos etiam ab hoſstibus miſsſsos audire, & benevolè tractare omnes gentes naturali iure tenentur, 2.20.25.
Legitimum dici non debet, niſsi quod de iure, & legibus venit, 2.6.48.
Lege veteri in dubijs cauſsis Summorum Sacerdotum iudicium exquirebatur,
3.2.25.
Leges, & præcepta Regum ubi longè abſsunt, facilè contemnuntur, & hoc in Indijs contigiſsſse ex Eman. Roder. Acoſst. & alijs, quorum verba referuntur, 3.6.40.
Leges inter arma non exaudiũturexaudiuntur, 3.44.
Leges quantumvis iuſstæ improborum temeritate violantur, 3.6.37.
Leges quibus Imperatores Romani Hæreticos, & infideles adigebant, B. Auguſstinus valdè commendat, 2.16. 109
Leges quas Conſstantinus, Theodoſsius, & alij Imperatores contra paganos, & eorum ſsacrificia tulerunt, de infidelibus eiſsdem Impp. ſsubditis accipiendæ ſsunt, 2.
19.72.
Leges ut quis in aliquo loco dare poſssit,
eius dominus eſsſse debet, 3.3.47.
Leges Rhodiæ, & aliæ de mari, & rebus
ad mare & navigationes pertinentes a diverſsis Principibus latæ, arguunt eos in ipſso mari imperium habere, 3.3.49.
Leges Imperatorum RomanorũRomanorum allegare, & ſsequi an & quatenus in Regnis Hiſspaniæ licitum ſsit? 2.21.77.
Leges & ſschedulæ Regiæ, quæ omnes
Indos ſstatim liberos iudicari iubent, & in
poſssidentes probandæ legitimæ ſservitutis
neceſssitatem tranſsmittunt, quâ ratione nitantur, 3.7.67.
Legis veteris exempla admiranda interdum potiùs quàm ſsequenda, 2.14.113.
Legem ferre Summus Pont. poteſst, & expedit, ut converſsi ad fidem ab omni humana ſservitute liberi fiant, 3.7.46.
Legis veteris auctoritates an, & quando à Chriſstianis poſssint allegari ad deciſionẽdeciſionem cauſsarum? 3.7.31.
Legis antiquæ præcepta de puniendis
idololatris poſst Chriſsti adventum magis ſstringunt, 2.13.33.
Legis antiquæ privata bella prohibentis
verba referuntur, 3.7.78.
Legum humanarum pœnas ſsi fortè effugiant ij, qui Indos affligunt, Dei oculum, & ſsupplicium non effugient, 3.8.32.
Leſstrigones Antropophagi erant, & ideò ſstriges eo nomine dictæ, 2.14.60.
Lex divina nullâ hominum conditione,
aut conſsuetudine abrogari poteſst, 2.20.
78.
Lex divina & naturalis omnibus hominibus intrinſsecùs à Deo communicata vi|
Litterarum uſsu non ſsolùm Indi Occidentales, verùm & Orientales, & aliæ nationes caruerunt, 2.8.95.
Lis, & controverſsia inter Reges Caſstellæ & Luſsitaniæ ſsuper terminis Indiarum
unde orta, & qualiter compoſsita? 1.6.68.
Lis inter Luſsitaniæ & Caſstellæ Reges
orta ſsuper terminis Indiarum à Romano
Pontifice ex eorum compromiſsſso ſsedata
fuit, 3.1.48.
Lites minui, & finiri maximè expedit
Reip. propter earum damna & diſspendia,
3.3.7.
Littora maris, quæ iure gentium communia ſsunt, quo reſspectu populi Romani eſsſse
dicantur, 2.21.69.
Littorum appulſsum, & ſsuarum provinciarum hoſspitium, qui peregrinis iniuſstè denegant, iniuriarum tenentur, & contra omnes leges humanitatis peccare cenſsentur,
2.20.35.
Loca deſserta, & inculta hodie etiam primò occupantium fiunt, 2.6.88.
Loca, quæ non conſstat per aliquem fuiſsſse occupata & culta, nullius in bonis cenſseri & occupantis fieri cenſsuit Aretinus,
etiam ſsi iaceant intra territorium alicuius
civitatis, vel Principis: ſsed contraria opinio
magis verior, & receptior eſst, 2 6.90.
Magallaniſsocij ad Moluccas perveniunt, & diverſso itinere in Hiſspaniam perveniunt, 1.5.38.
Magallanica terra vaſstiſssima, & necdum ſsatis detecta, 1.6.61.
Magallanicum fretum quando, & quomodo detectum? 1.5.36.
Magallanicum fretum quando, & qualiter ex parte maris del Sur, luſstraverint, & tranſsierint Ioannes Ladrillerus, Petrus Sarmientus, & Ferdinandus Lamerus, 1.8.
44.
Magallanus quid fecerit in inſsula Zebu, & qualiter occiſsus? 1.5.37.
Magallanus cur de aperiendo freto tractaverit? 1.6.71.
Magallanus aperuit fretum diu deſsideratum, quo uterque Oceanus adiri poſsſset, 1.
8.35.
Magi olim vocabantur Reges, ideſst ſsapientes, & quare? 2.9.33.
Magnates non excuſsantur â reſstitutione damnorum, quæ famuli inferunt eorum potentiâ confiſssi, 3.6.81.
Magnes lapis fortuitò repertus, 1.12.
20.
Magnes cur ſsemper Septentrionem requirat? remiſssivè, 1.11.81.
Magnetis proprietates mirandæ, & unde ei nomen? remiſssivè, 1.11.80.
Magnetis uſsum ſsunt qui veteribus tribuant, 1.12.31. & 42.
Magnetis novum, & mirum experimentum, 1.11.82.
Magnetica acus, & eius præciſsa neceſsſsitas ad navigationes per altum ineundas,
1.11.73.
Magneticâ acu multi etiam utuntur in
terreſstribus itineribus, & de mõtibusmontibus Magneticis, qui attrahunt ad ſse navigia, quibus
ferrum ineſst, 1.11.83.
Magneticæ acus uſsum veteribus omnino
fuiſsſse ignoratum probatur, 1.12.42.
Magneticæ acus inventum extollitur, & quòd priſscis ignoratum fuit, 1.11.77.
Magneticæ acus nullum extat nomen apud antiquos, 1.12.45.
Magneticæ acus invẽtorinventor quis, & de eius
commodis, & uſsibus remiſssivè ad plures
Auctores, 1.11.79.
Magneticæ pixidi Novi Orbis detectio debetur, 1.12.43.
Magnos in magnis occupari decet, 2.1.
45.
Maguei arbor Novi Orbis ad innumera
deſservit. 1.7.33.
Mahometani quando primùm ad IndiãIndiam Orientalem acceſsſserint? 1.3.3.
Maieſstatis læſsæ tenentur, qui ſsine licentia Principis bellum movent, & etiam in
hoſstes, & alienos graſsſsantur, 3.5.90. & iterum, 3.7.79.
Maioratus inſstitutio dubia ex conſsuetudine, & modo ſsuccedendi in eo recipit interpretationem, 3.1.24.
Maioratus poſsſseſsſsor, qui rem eius alienavit, de conſsilio ſsapientis excuſsatur, & an alienatio valeat? 3.2.33.
Maiorum actus, & mores pro lege accipiuntur, 2.24.69.
Maius nihil accidit à mundi conſstitutione, quàm Novi Orbis detectio ex ſsententia Fr. Luis Legionenſsis, 1.16.39.
Malabaricum bellum cum Calecuti regulo cur cœptum? 1 3.33.
Malaca Vrbs, & eius expugnatio, 1.3.
37.
Mala fides ſsupervenies poſst præſscriptionem legitimè completãcompletamnõnon nocet, 3.2.53.
Mancipia, quæ ex India Orientali adducuntur, quando verè ſservire debeant? 3.6.
111. & 116.
Mandans, vel permittens delictum fieri, illud facere videtur, etiam ſsi mãdatariusmandatarius
excedat, 3.6.77.
Mandatum qui habet ad quæcunque neceſsſsaria, ad utilia etiam habere videtur, 3.1.
35.
Mandati fines, aut limites non videur
excedere, qui ea facti, quæ dominus faceret, ſsi præſsens eſsſsent, 2.24.57.
Manilij Poëtæ elegantiſssima carmina
de Imperiorum mutatione, 2.2.15.
Manilij locus elegans de Orbis rotunditate, 1.11.17.
Manumiſssionis alapæ, & iniuriæ fœlices
vocantur à Claudiano, 2.7.71.
D. Marci locus exponitur cap. ultim. & quando ille ſsuam Evangelicam hiſstoriam ſscripſserit? 1.14.15.
Marcus Antonius Imper. qualiter conſsilia peteret, & admitteret ex Iulio Capitolino, 3.2.16.
Marcus Paulus Venetus totum pœnè Orbem iuſstravit, 1.3.2.
Mare ad Polum Antarticum maximè diffunditur, ſsed terræ tamen magna ſspatia
relinquit contra opinionem antiquorum
Philoſsophorum, 1.8.16.
Mare non fecit Deus ad navigandum ſsecundùm ſsententiam D. Ambroſsij, 1.16.
19.
Mare in univerſsum multò plus occupat
huius Globi inferioris, quàm terra, 1.8.
18.
Mare Septentrionale navigare non ita
mirum, ac Oceanum Occidentale, 1.12.
93.
Mare cur periculis plenum fecerit Deus? 1.16.20.
Mare ultra Groenlandiam unius diei curſsu fertur innavigabile, 1.12.94.
Mare dicitur Tharſsis, quaſsi egenum, & eiectum, 1.8.6.
Mare unum ſsi alij pronum ſsit, & interiacentis terræ impedimẽtumimpedimentum auferatur, in illud influet, 1.8.65.
Mare nihil bonum producit ſsecundùm
Plat. & Homer. & dicitur quaſsi amarum, & ab Ægyptijs pernicies vocatur, 1.8.5.
Mare, & aqua marina Regem, & Regias
opes ſsignificant, 1.8.13.
Mare liberum titulus eſst cuiuſsdam libri
ab hæreticis editi contra iura acquiſsitionis, & retentionis Indiarum, 2.1.48.
Mare Pamphylium portentoſso naturæ miraculo receſssiſsſse, & ſsiccum iter præbuiſsſse
dicitur, Alexandro Magno contra Perſsas
exercitum ducenti, 2.4.33.
Mare utrum connumarariconnumerari debeat inter
bona, vel inter mala, 1.8.4.
Mare del Sur,ſsive Auſstrale dicitur etiãetiam mare Pacificum, & quare? 1.8.29.
Mare del Sur cur adeò tranquillum ſsit & de maris fluxibus, & refluxibus, & eorũeorum cauſsis remiſssivè, 1.8.30.
Mare Gramineum reperit Columbus in
prima navigatione: & an id manſserit ex reliquijs Atlanticæ? 1.4.27.
Mare etiam in prono ultra littus non poteſst excurrere, 1.8.64.
Mare univerſsum non ſsolùm navigabile, ſsed de facto etiam antiquitus navigatum, 1.
12.26.
Mare an ſsit inferius, vel depreſssius terrâ? remiſssivè, 1.8.67.
Mare nullis a quis augetur, etiam ſsi aliud
mare in illud influat, 1.8.66.
Mare del Sur, noſstrorum primus detexit & conſspexit Balboa, & iter ad illud aperuit, 1.5.28.
Mare diverſsas appelationes habet pro
varietate provinciarum, quas alluit, ſsed
unum tamen eſst 1.8.31. & 3.3.38.
Mare Mediterraneum cur ita dicatur? & cur etiam magnum vocetur? cur Oceanus
maior & re verâ magnus, imò & maximus ſsit? 1.8.33.
Mare venit ſsub nomine territorij, 3.3.
E 7.
Mare ſsæpè ſsumit nomen à Terris finitimis, & oportet in eo delicta cohibêre, 3.
3.38.
Mare & maris littora hodie ex communi totius Orbis uſsu in dominio & iure Principum eſsſse videntur, 3.3.50.
Maria omnia innavigabilia olim Atlantica dicebantur, 1.11.68.
Maria omnia inter ſse mutuò perforata ſsunt, & cum Oceano varijs modis communicantur, & quid in Hyrcano, Caſspio, Mediterraneo, & Rubro, 1.8.32.
Mari ille imperare videtur, qui in continenti proxima imperium habet, 2.6.22.
& 3.3.35.
Maris plurima bona, & commoda recenſsentur, 1.8.8.
Maris, vel alterius loci publici poſsſseſssioni longo tempore præſscriptæ qui inſsiſstit, alterum eodem iure uti prohibet, 3.3.67.
Maris mentio in Scriptura ſsacra ponitur pro loco pleno theſsauris, & inter benedictiones habitare loca martima, & commercijs opportuna, 1.8.14.
Maris & littorum, uſsus, & navigatio cuilibet communis & libera eſsſse videtur, 3.3.
28. & 57.
Maris, ut terræ ius, cum prohibitione
navigationis exterorum, per Pontificem
noſstris Regibus concedi potuit, 3.3.31.
Maris, & littorum proprietas, licèt
in univerſsum à nemine occupari, vel acquiri poſssit, eorum tamen protectio pertinet ad Principes, quorum territorijs adiacent, 3.3.35.
Maris varios ſsinus vel tractus proprio
iure ſsibi privativè vendicant plures Principes & Reſsp. liberæ, qui referuntur, 3.
3.36.
Maris iuriſsdictio an etiam ad loca remota extendatur? 3.3.41.
Maris ſsicut & aridæ confines aſssignari poſsſsunt, & an proprius pertinentiæ vocentur? 3.3.42.
Maris dominium non pertinere ad Imperatorem ridiculum eſst, ſsecundùm Alciat.
3.3.48.
Maris imperium in Romanis agnoſscit
Virg. Claud. & alij, 3.3.51.
Maris primum dominum Minoëm facit
Strabo, & Diodorus Neptunum, & quare? 3.3.54.
Maria Magdalena cur unguento unxerit pedes Domini? 1.14.20.
Beatiſssima Virgo Maria Hiſspanis ſsæpè in Novo Orbe præliantibus opem tulit, & præſsertim cùm Mexici obſseſssi eſsſsent, 2.
4.51.
Beatiſssimæ Virginis Mariae imago, & devotio plura miracula in Novo Orbe fecit, 2.5.32.
Marinæi figmentum de numiſsmate Auguſsti Cæſsaris in mineralibus Novi Orbis reperto, à multis exploditur, & qualiter ibi eſsſse potuerit? 1.12.99.
Marius filias ſsuas dijs AverrũcanisAverruncanis immolavit, 2.14.84.
Doct. Marta piaculum eſsſse dicit dubitare de debellatione infidelium ob peccata
contra naturam, 2.15.27.
Doct. Marta ſscripſsit latè de dominio infidelium & Indorum, & Roman. Pontific.
poteſstate ſsuper eos, 2.1.42.
Doct. Marta graviter invehitur contra
negantes abſsolutam Papæ iuriſsdictionem
in temporalibus, & eorum argumentis reſspondet, 2.23.56.
Martialis epigram. 34. lib. 14. cui titulus: Falx ex enſse, explicatur, 2.17.84.
Martialis epigram. de Ceruleis Britannis agens, exponitur, 2.8.112.
Martinus V. Nicolaus V. & Caliſstus
III. & alij Romani Pontif. Luſsitaniæ Regibus, ut Regna infideliũinfidelium debellare, & occupare poſsſsent, conceſsſserunt, 2.24.28.
B. Fr. Martinus Valencia Franciſscanus, & ſsocij innumerabiles Indos converterunt & baptizarunt, 2.4.22.
Marquardus de Suſsanis ſspecialiter egit
de iurib. acquiſsitionis Novi Orbis, 2.1.32.
Marquardus de ſsuſsanis plenam dominationem Indiarum noſstris Regibus tribuit,
3.1.18.
Marquardus hæreſsim ſsapere inquit AlexãdriAlexandri VI. donationi cõtradicerecontradicere, 2.23.66.
Martyres plures fuiſsſse in Novo Orbe
probatur, 2.5.48.
Matrimonium inter Catholicam, & Hæreticum qualiter, & quare prohibitum ſsit? 3.5.14. & 16.
Matrimonium quod fieri tractabatur inter Sereniſssimam Mariam, Hiſspaniæ Infantem, & Carolum Regis Angliæ filium, quibus rationibus dilatum fuerit, 3.5.13.
Mauri,ſsive Moriſsci ultimò ab Hiſspania per Philippum III. expulſsi, quot fuerint? & hiſstoria huius expulſsionis, remiſssivè, 2.19.93.
Media omnia licita excogitare, & exequi oportet, per quæ Barbari facilius ad Fidem deveniant, 2.18.63.
Media, regio Aſsiæ, & eius Geographia,
1.1.40.
Media in ſsacra Pagina quas nationes cõprehendatcomprehendat? 1.1.59.
Medi ſsunt populi Thraciæ in finibus Europæ, 1.1.41.
Medi etiam à Parthis victi ipſsi nomẽnomen dederunt, 1.1.57.
Medorum Imperium Abdiæ Babylonij & Artabani tempore latiſssimum fuiſsſse, 1.
57.
Medorum nomine non tam illorum Provincia, quàm Imperium denotatur, 1.1.
56.
Mœcenatis notabile conſsilium ad Auguſstum Cæſsarem circa Religionem extendendam, & peregrinarum Religionum ſsectatores debellandos, 2.16.73.
D. Melchior de Valencia citatur & laudatur, 2.6.23.
Meletides toto ingenij captu vix ad quinque numerare potuit, 2.8.100.
Memoria eorum, qui pro Republica præclarum aliquod facinus geſsſserunt, ſsemper
commendari debet, & quare? 1.5.3.
Mendacium, quantumvis leve, dicere nõnon licet pro totius mundi conſservatione, 2.
14.15.
Menti humanæ totius animi Regnum à natura tribuitur, 2.9.44.
Mentis infirmitas ſsemper in iure ſsublevatur, 2.9.43.
Mentis languor damnum in bonis ſsolet
afferre, 2.9.45.
Milites Hiſspani, quibus rationibus ſsuam
adverſsus Indos ſsævitiam excuſsare ſolebãtſolebant,
3.6.60.
Milites Hiſspani duodecim in inſsula Hiſspaniola fugarunt duo millia incolarum, 2.
4.45.
Milites tredecim, qui cum Pizarro manſserunt in inſsula Gorgona, privilegijs honeſstantur, 1.5.44.
Militaris diſsciplina à Romanis maximè obſservabatur, 3.6.49.
Militari uſsu, etiam capti in iuſsto bello ut ſservi detinentur, 3.7.16.
Miniſstri Dei eſsſse ſsolent, etiam qui mali ſsunt, 3.6.101.
Miniſstri ſsi idonei fuerint, etiam hodie Apoſstolico more prædicando, multum inter
Barbaras nationes proficient, 2.19.20.
Miracula oſstendunt favorem, inclinationem, & vocationem Divinam, cum Lipſsio,
2.5.1.
Miracula plura, & ſspecialia Novi Orbis
congeruntur, & oſstenditur idem in eius cõverſioneconverſione contigiſsſse, quod in primitiva Eccleſsia, 2.5.2.
Miracula non defuerunt hoc ſsæculo prædicantibus inter Indos, 2.19.29.
Miracula vera, & proficua nũquamnunquam fiunt
ab Hæreticis, Magis, & Diabolis, neque
fient ab Anti-Chriſsto, ſsed quædam tantùm
illuſsiones, & præſstigia, 2.3.55.
Miracula plurima, quæ olim præceſſerũtpræceſſerunt
in Fidei prædicatione, efficiunt, ut hodie
plura paſssim fieri, neceſsſse non ſsit, 2.3.56.
Miracula ut plurimum Deus per viros
bonos, & ſsanctos operatur, 2.3.51.
Miracula rara eſsſse debent, & cur in Novi Orbis converſsione pauca intervenerunt? 2.3.49. & 52.
Miracula aliquando fiunt à malis, & flagitioſsis hominibus, & quare? 2.3.54.
Miracula plura operata in Novo Orbe
per varios omnium ordinum Religioſsos remiſssivè, & Auctores qui de illis ſscribunt,
2.5.45.
Miracula in Novi Orbis converſsione
Deum omiſsiſsſse, credibile non eſst, cùm illis ſsemper egeant tyrones in Fide, 2.4.11.
Miracula, & auxilia cœleſstia in bellis
nullibi magis frequentia fuerunt, quàm in
expeditionibus Hiſspanorum ad Novum
Orbem, 2.4.43.
Miracula nulla vel pauca in detectione, acquiſsitione, & converſsione Novi Orbis
interveniſsſse, Victoria, & alij putarunt, 2.
3.35.
Miracula multa, & maxima in detectione, converſsione, & acquiſsitione Orbis Novi interveniſsſse, latè probatur contra Victoriam & alios, 2.4.15.
Miracula Divina facilè ad exemplum humanarum actionum producenda non ſsunt,
2.6.8.
Miracula aperta, & repetita Eccleſsiæ qui negat, maius ipſse miraculum feciſsſse, dicetur, ex Auguſst. & alijs, 2.4.16.
Miracula tot, ac tanta cur Deus initio naſscentis Eccleſsiæ patraverit? ex Auguſst. & Gregor. 2.4.5.
Mundi æterna lex eſst, ut omnia in eo
morti, & mutationi ſsint ſsubiecta, 2.2.19.
Mundi nomen contractum ad inferiora
elementa dividitur communiter in tres
partes, Europam nempe, Aſsiam, & Africam. 1.1.23.
Mundi-climata, ſsive plagæ quæ, & quot? 1.1.15.
Mundi appellatio generaliter ſsumpta
quid contineat, 1.1.10.
Mundos plures eſsſse, qui affirmant, graviter errant, 1.12.75.
Mundus muliebris quid ſsignificet? 1.
1.14.
Mundus Græcè dicitur ϰοσμ, quod ſsignificat ornamentum, 1.1.12.
Mundum ex una tantùm parte cœlum, & terram habêre multi ex antiquis cum
Epicùro opinabantur, alij cum Stoicis, & Peripateticis contrarium ſsentiebant, 1.11.
9. & 11.
Mundus puncti rationem obtinet, 1.6.1.
Mundus an dicatur à movendo, vel à munditie? 1.1.11.
Mundus quodammodo videtur auctus
poſst Novi Orbis detectionem, licèt multa
detegenda ſsuperſsint. 1.6.3.
Mundus à Deo ex nihilo, ſsed pulcherrimus conditus, 1.1.9.
Nationes aliæ alijs ſsemper barbaræ viſsæ ſsunt, 2.8.24.
Nationes diverſędiverſæalięaliæ alijs oppoſsitæ ſsunt,
2.25.56.
Nationes plurimæ barbaræ etiam hodie
reperiuntur, quarum comparatione paucæ ſsunt quæ politicè vivunt, 2.8.22.
Natura varias quotidie formas edere
conatur, 2.7.20.
Natura, & ratio hominis, quæ eſst fundamentum dominij, etiam in peccatoribus reperitur, 2.10.59.
Naturale eſst, magis nova, quâm magna
mirari, 2.8.94.
Naturalis ratio non patitur, alterum cum
alterius iactura locupletari, 2.8.126.
Navarræ Regnum tum alijs cauſsis, tum
ratione tranſsitus denegati, iuſstè à Ferdinando Rege Catholico captum fuit, 2.
20.63.
Navarræ Regnum Iulius II. Ioanni ut ſschiſsmatico ademit, & Regibus Catholicis
occupandum conceſssit, 2.22.57.
Navarrenſsis Regni reſstitutionem quo argumento excuſset Navarrus? 3.5.28.
Doct. Navarrus teſstatur, ſse nunquãnunquamſscripſsiſsſse contra iuſstitiam obtentionem Regni
Navarræ, 2.20.66.
Naufragium horrendum, & miſerandũmiſerandum,
quod Indica claſssis circa HabanãHabanam paſsſsa eſst
quintâ die Septemb. ann. 1622: 1.7.52.
Navigandi peritia veterum cum noſstra
comparari nequit, 1.12.33. & 1.11.78.
Navigantes inſsanire, aut mori cupere,
aut mendicos eſsſse, aliqui dixerunt, 1.16.
17.
Navigantes nublio, aut procelloſso tempore ſsyderum obſservatione ſse iuvare non
poterant, 1.11.75.
Navigatio, & navis apud Oneirocriticos bona portendit, 1.8.12.
Navigatio quẽquem olim progreſsſsum habuerit, cum Claudiano, 1.12.30.
Navigatio maris Indici iuſstè à noſstris
Regibus prohiberi poteſst alijs nationibus,
3.3.70.
Navigationis in deteſstationem plura, remiſssivè, 1.16.18.
Novellæ Theodoſs. & Valent. notabilia
verba expenduntur, 2.16.61.
Novi Orbis temperies, & amœnitas
deſscribitur, & comparatur Tempe, aut
campis Eliſsijs ſsecundùm Acoſstam, 1.7.
11.
Novi Orbis ſscientiam habuiſsſse qui & Antipodum, 1.12.63. Et reſspondentur,
num. 70.
Novi Orbis incolas eoſsdem eſsſse, ac Hyperboreos tradit Goropius, 1.12.51. Sed
reijcitur num. 60.
Novi Orbis feracitas, & ubertas præfertur Aſsiæ, & Indiæ Oriental. ſsecundùm
Maiolum, 1.7.30.
Novi Orbis excellentias cur Auctor notare voluerit? 1.7.2.
Novi Orbis provinciæ, ut plurimum,
amœniſssimæ, & temperatiſssimæ ſsunt, 1.
7.3.
Novi Orbis arbores toto anno frondent, & virent, 1.7.29.
Novi Orbis ingens, & quæſstuoſsa detectio ex parvis initijs proceſssit, 1.5.16.
Novi Orbis regiones, & provinciæ non
erant vacuęvacuæ, & deſsertæ quando ab Hiſspanis detectæ ſsunt, 2.6.63.
Novi Orbis converſsio, per Hiſspanos
facta, verè, & propriè annuntiata videri
poteſst per Iſsaîam cap. 18. ut affirmant
plures, quamvis aliqui refragentur, 1.15.
23.
Novi Orbis acquiſsitionis, & retentionis tituli à præſstantiſssimis Hiſspaniæ I. C.
tractari debuiſsſsent, 2.1.44.
Novi Orbis mentionem, & notitiam in ſsacris Litteris reperiri aliqui tradũttradunt, 1.13.1.
Novi Orbis inventio, & cõverſioconverſio adumbrari debuit à Prophetis, cùm fuerit res ita
notabilis, & ad progreſsſsum Evangelicæ hiſstoriæ maximè pertinens, 1.15.4.
Novi Orbis plures regiones titulo iuſsti
belli Hiſspanorum Regum effectæ ſsunt, 2.
6.28.
Novi Orbis conquiſsitionem Divina providentia per HiſpanięHiſpaniæ Reges factãfactam agnoſscit
Benzonius: quoniam Indi aliter ad Evangelij doctrinam diſsponi nõnon poſsſsent, 2.16.50.
Novi Orbis ad Fidem Catholicam converſsio fieri cœpit, quando plures hæretici
ab ea diſscedebant, 1.16.79.
Novi Orbis in acquiſsitione multa multi ſsanctè, & religioſsè operati ſsunt, 3.6.99.
Novi Orbis imperium, & converſsionem
Hiſspanis Deus reſservare, & concedere voluiſsſse, multis prodigijs, & oſstentis prædictum fuit, 2.2.41. & 47.
Novi Orbis detectionem, & acquiſsitionem divinitus fuiſsſse operatam ex prævijs
diſspoſsitionibus viri graviſssimi coniecturantur, 2.3.26.
Novus Orbis ferè in omnibus antiquum
excellit, 1.7.14.
Novus Orbis à multis inſsula eſsſse dicitur, 1.8.21.
Novus Orbis aliquando antiquis cognitus, & poſsteà ignoratus, ac denuo à Columbo repertus, 1.12.5.
Novus Orbis intra breve ſspatium terræ habet varia temperamenta, 1.7.41.
Novus Orbis hodie excellẽtiorexcellentior eſst, cùm
ultra proprios fructus, & animalia, quibus
anteà abundabat, reliqua ab Hiſspanis allata
poſssideat, & uberrimè reddat, 1.7.22.
Novum Orbem agnoviſsſse videtur Lucian. Plutarch. & Avîtus, 1.12.64. & eis reſspondetur, num 71. & 72.
Novus Orbis. Vide alia verbo India, & verb. Orbis Novus, & America.
Novi Regni Granatenſsis deſscriptio, & Cancellaria, ac Metropolis, 1.6.40.
Novum nihil eſst hodie, quod antea non
præceſsſserit, 1.12.4. & 10.
Novum nihil ſsub Sole proverbium, qualiter accipiatur? 1.12.12.
Occultatoralienęalienæ laudis furi par eſst, 1.5.3.
Occupationis primæ alicuius rei titulus
omnibus alijs acquiſsitionis modis antiquior, & excellẽtiorexcellentior eſst ſsecundùm Ariſstot.
Cicer. & alios, 2.6.14.
Oceani navigatio ultra fretum HerculeũHerculeum olim minus periculoſsa, & quare? 1.11.67.
Oceani utriuſsque commerica hodie quâ viâ ineantur, 1.8.47.
Oceanus Atlanticus, ſsive del Norte, qualiter coëat cum Oceano Auſstrali, ſsive del
Sur. 1.8.34.
Oceanus veteribus inacceſsſsus poſst ColũbiColumbi ad Novum Orbem navigationes miraculo quodam mitis, facilis, & navigabilis redditus eſsſse videtur, 2.4.31.
Oceanus Atlanticus cur ita appelletur? 1.4.34.
Oceanus Auſstralis, ſsive del Sur quis, & unde dicatur? 1.8.27.
Oceanus in ſsacra Pagina ſsumi ſsolet pro
fine totius Orbis, 1.11.53.
Oceanus terram cingit, non terra Oceanum, 1.8.2.
Oceanus terram omnem quaſsi inſsulam
coronare, cingere, ambire, concludere, & circumfluere dicitur, 1.8.3.
Oceanus Atlanticus multis ſsæculis innavigabilis indicatus fuit, 1.4.26.
Oceanus Atlanticus quis & unde dicatur? & quare etiam Borealis, & del Norte dicatur? 1.8.25.
Oculi dum ſspectant læſsos, læduntur & ipſsi, ex Ovidio, 2.19.88.
Officia duo quando invicem coniunguntur, utrumque retinet iura ſsua, 2.21.11.
OliveriusVãdemortVandemort Battavus varijs fortunæ caſsibus iactatus, poſst traiectum fretũfretum Magallanicum, in Amſsterdamum redijt, & etiam Guilhelmus Schoaten. 1.8.40.
Oloberæ veſstes, ideſst Olobrizæ, in Rub.
& in l. temperent. C. de veſst. olobr. quæ? & aliæ emendantur, 1.13.35.
Omne quod non eſst ex Fide, peccatum
eſsſse, qualiter accipiatur? 2.10.30.
Omnia ſsuis conveniunt temporibus, 2.
11.24.
Omnibus quod naſscitur, induſstriæ præmium eſst, 2.6.16.
Omnipotentiæ Divinæ nihil occultum eſst
aut inacceſsſsum, 1.14.67.
Opera plurima ingentia, & laborioſsa hominum arte, & induſstriâ confecta remiſssivè, 1.8.76.
Opera Dei velle mutare, vel emendare
piaculum eſst, 1.8.57.
Operis huius inſtitutũinſtitutum proponitur, 1.1.1.
Operis deformitas non attenditur, quando fuit recta intentio, & finis operantis, 3.
6.96.
Ophira Regio ubinam eſsſset, varijs opinionibus decertatur, quæ breviter referuntur, 1.13.27.
Ophiram qui in Novo Orbe cõſtituuntconſtituunt,
leviſssimis coniecturis ducuntur, 1.13.43.
Ophiram regionem qui in Novo Orbe
conſtituũtconſtituunt, communiter à viris doctiſssimis
reprobantur, 1.13.16.
Ophir Regio nullatenus pertinet ad Novum Orbem, 1.13.23.
Ophir Regio propriè pertinet ad Indias
Orientales 1.13.29.
Ohir Regio ſsecundùm Montanum, & alios eſst eadem cum Mexicana, & Peruana
Novi Orbis, 1.13.4.
Opinio affirmativa, & negativa in articulo debellationis Indorum ob idololatriam, & vitia contra naturam, anceps, & problematica eſst, 2.15.1.
Papa maior eſst adminiſstratione Paulo, & contra eum rectè diſpẽſarediſpenſare poteſst in ijs,
quæ Fidei non ſsunt, 2.11.25.
Papæ auctoritas maior eſst, quàm Sanctorum, 2.24.70.
Papa quod aliquid inutiliter, aut fruſstratoriè faciat, aſsſserere, temerarium eſst, 2.24.
58.
Papa ex ſsententia D. Pauli etiam Angelos iudicabit, & hoc qualiter accipiatur? 2.
23.78.
Papa diverſso modo officio ſsuo uti debet
inter fideles, & inter infideles, 2.23.19.
Papa omnes mortales habet ſsubditos, & eſst omnia, & ſsuper omnia, 2.10.23.
Papa, & Collegium Cardinalium etiam
in ijs, quæ ad mores pertinent, errare poſsſse
non videntur, 3.2.36.
Papa appellatur Imperator, & Princeps
Principum, & culmen omnium dignitatu,
2.24.50.
Papa, vel quilibet alius Princeps ſsupremus non poſsſsunt auferre, nec mutare dominia iure gentium quæſsita, ſsine iuſsta cauſsa, 2.24.4.
Papa eſst iudex Principum nõnon recognoſscentium ſsuperiorem, maximè ratione peccati, 2.22.52.
Papa quod unus fecit, & multò magis,
quod plures facere conſsueverunt, probare
debemus, 2.24.70.
Papa non niſsi ex iuſsta, & gravi cauſsa exercêre ſsolet, & debet poteſstatem temporalem quam habet ſsuper Reges, & Principes etiam infideles, 2.24.2. & 6.
Papa eſst totius Orbis Monarcha, cauſsa
cauſsarum, omnia, & ſsuper omnia, 2.23.
74.
Papa quod approbat, vel reprobat, omnes ſsequi tenentur, 2.24.25.
Papa regulariter, etiam in temporalibus, habet auctoritatem, Imperatores verò, & Reges poteſstatem, & exercitium, 2.
23.167.
Papa poteſst pro arbitrio ſsuo diſsponere
modum, formam converſsionis infideliũinfidelium,
2.25.45.
Papa quod facit, videtur facere ut Deus,
2.23.76. & 24.64.
Papa recuſsari non poteſst, nec ab eius ſsententia appellari, 2.24.63.
Papa ubi gladio materiali uti opus eſst,
illum non ſsuâ ſsed aliorum Principum fidelium manu exercere debet, 2. 24 44.
Papa fecit, ergo potuit, valet conſsequentia, 3.3.32.
Papa eſst fons iuſstitæ, & in eo ineſst ſsumma perfectio, & ſsapientia, 2.24.42.
Papa, ſsi nolit, non tenetur de neceſssitate Cardinalium conſsilium petere, 2.24.
102.
Papa ex ſsententia D. Thomæ utriuſsque
poteſstatis apicem tenet, 2.23.122.
Papa ex opinione Scoti Vicarius eſst
Chriſsti etiam in quantum fuit Dominus
mundi, 2.23.109.
Papa poteſst Princeps apoſstatantes privare dominio, quod habent ſsupra fideles, 3.
5.21.
Papa tanquam Vicarius Chriſsti non ſsolùm terræ, ſsed maris etiam concedendi poteſstatem habet, 3.3.31.
Papa eſst præcipuus Cæſsar, & Princeps
Regum terræ, & ſsupra omnem iuriſsdictionem, 2.22.53.
Papa etiam ubi ſsolus aliquid ſstatuit in
genere morum pro univerſsa Eccleſsia, errare non poteſst, 3.2.37.
Papam non habêre iuriſsdictionem temporalem niſsi indirectè, & in ordine ad ſspiritualia, multi opinantur, 2.22.40.
Papam poſsſse temporalem dominationẽdominationem, & iuriſsdictionem in Regnis infideliũinfidelium exercêre, inde multi probant, quòd ſsæpius eâ uſsus ſsit, 2.24.76.
Papæ iuriſsdictionem temporalem in toto Orbe nullibi probari, plures affirmant,
2.23.15.
Papæ una ſsola ſsententia, & declaratio
generaliter prolata facit ius in ſsimilibus
cauſsis, 2.24.36.
Papæ poteſstarem non extendi ad infideles, qui nunquam de Eccleſsiæ gremio fuerunt, multi Doctores tenent, qui latiſssimè recenſsentur, 2.23.2.
Papæ nomen olim inferioribus etiãetiam Epiſscopis applicari ſsolitum, quando proprium
Pontificis Romani fieri cœperit? 2.23.86.
Papæ nullam omnino iuriſsdictionem tẽporalemtemporalem hæretici concedunt, qui damnantur, & convincuntur, 2.22.4.
Papæ ſsubeſsſse non minuit ius ſsuperioritatis, & ipſse omnem, quam habet Eccleſsia,
transfert in Regnis, quæ in feudum concedit, 3.1.73.
Papæ. Vidæ alia verb. Pontifex, & verb.
Romanus Pontifex.
Parabola Evangelij Lucæ 14. de patre
familias, non ſsolùm vocantis, ſsed etiam cõpellentiscompellentis deſsignat coactionem, quâ Eccleſsia hodie uti poteſst in converſsione infidelium, 2.16.95.
Parabola Patrisfamilias invitantis ad
nuptias & intrare compellentis, quos ultimo loco vocaverat, multifariè cum ſsanctis
Patribus explicatur, 2.19.54.
Paradiſsus voluptatis in Orientali India
poſsitus dicitur, 1.2.5.
Paradiſsus terrenalis creditur fuiſsſse in inſsula Zeilan, 1.3.40.
Paradiſsi locus ubi ſsit, incertum eſst, & Deus occultum eſsſse voluit, 1.7.10.
Paradiſsi locum ſsub æquatore poſsitum,
multi ſsenſserunt, 1.7.8.
Parvuli, & furioſsi nihil à ſservis differre videntur, iuxta ſsententiam D. Pauli, 2.
9.50.
Paſscere in ſsacra Scriptura ſsæpè idem ſsignificat, quod gubernare, 2.23.143.
Pater filio venerandum quoddam ſsimulacrum videri debet, 2.17.30.
Pater infidelis, ſsi velit occidere filium
parvulum, ne baptizetur, quilibet ei reſsiſstere poteſst, 2.13.14.
Pater infidelis ſsi moriatur, an poſssit eius
filius parvulus baptizari invitâ matre, vel
invitis tutoribus? & quid ſsi adſsit avus paternus? 2.17.32.
Patria propria unicuique præſstantior
alijs videtur, 1.16.1.
Patriæ amor quàm dulcis, & potens ſsit? 1.16.2.
Patriam interdum negligere expedit, ut ſsapientiam quis poſssit acquirere, cum Caſsſsiodoro, & Lipſsio, 1.16.28.
Paulini carmina de laude, & finibus
Regni Hiſspani propheticè ſscripta videntur, 1.16.61.
Paulus Oroſsius explicatur, dum infames eſscas humanæ carnis eſsum appellat. 2.
12.47.
P. Paulus Ioſseph ab Arriaga Societatis Ieſsu laudatur, & eius exitus refertur,
1.7.53.
Paulus III. Roman. Pontific. pijſssimam
conſstitutionem edidit pro capacitate, & libertate Indorum, cuius littera refertur,
2.8.77. & 79.
Pauli III. reſscriptum pro libertate Indorum expenditur, 3.7.54.
Pauli III. Bulla Indis quamvis infidelibus ſsua bona conſservanda eſsſse ſstatuit, 2.
10.47.
Pauli III. Motus proprius expenditur
circa bona, & tractationem Iudæorum, & infidelium, qui ad Fidem convertuntur, 2.
10.74.
Pauli Burgenſsis prædictio de converſsione Novi Orbis, 1.15.30.
D. Pauli ad Roman. 14. locus: Omne
quod non eſst ex Fide, &c. explicatur, 2.
11.53.
D. Pauli ad Roman. 14. locus expenditur, 2.14.17.
D. Paulus ad Roman. 1. dignos morte dicit eos, qui idololatriam non vindicant,
2.13.31.
D. Pauli locus ad Romanos 10: Quomodo credent, niſsi audiant? &c. exponitur,
2.10.79.
D. Pauli locus ad Roman, 10. expenditur, 2.16.21.
D. Paul. ad Roman. 28. & in alijs locis
de Divina inſspiratione tractantibus expenditur, 2.3.4.
D. Pauli locus ad Timot. & Ierem. 1.
24. de inſstantia prædicationis Fidei expenditur, 2.19.58.
D. Pauli ſseries, & paraphraſsis epiſst. 1.
ad Corinth. proponitur, 2.15.48.
D. Pauli locus 1. Corinth. cap. 6. explicatur, 2.10.39.
D. Pauli locus 1. Corinth. 5: De ijs qui
foris ſsunt, explicatur, 2.23.140.
D. Pauli locus 1. Corinth. 5: Quid enim
mihi de ijs, qui foris ſsunt, iudicare? de infidelibus exponitur a D. Hieronymo, Anſselmo, Athanaſs. Thoma, & alijs, 2.14.21.
23. & 27.
D. Paul. 1. Corinth. 5. & ad Theſsſsalon.
4: De ijs qui foris ſsunt, ideſst, infidelibus, iudicare vetat, 1.17.47.
D. Pauli, & alia Scripturæ loca, quæ Dominis & Principibus infidelibus obediendum eſsſse dicunt, qualiter accipiantur? 2.11.22.
D. Paul. ad Galat. 4. dum inquit, eos,
qui ad novam legem pertinent, filios liberæ eſsſse, qualiter accipiatur? 2.17.19.
D. Paulus ad Eccleſsiam Dei venire coactus eſst, & plus cæteris in ea profuit, 2.16.
101.
D. Paulus ad Hebræos 6. verſs. 7. qualiter
Chriſsti dominium inſsinuare videtur? 2.23.
96.
D. Paulus ad Philipp. 1. verſs. 18. quid ſsenſserit, dum ait, ſse gaudêre, ſsive per veritatem, ſsive per occaſsionem Chriſstus anuntietur. 2.18.36.
D. Paulus 1. Corinth. 5. nullam omnino
iuriſsdictionem Eccleſsiæ adverſsus infideles
concedere videtur, 2.23.20.
D. Paulus quo tempore ſscripſserit epiſstolas ad Roman. & Coloſsſsenſses? 1.14.9.
D. Paulus in Hiſspania prædicavit, & D.
Petrus, 1.14.37.
D. Paulus in multis Orbis partibus EvãgeliumEvangelium annuntiavit, 1.14.27.
D. Paulus multa in ſse paſsſsum dicit, pro
lege Dei promulganda, 3.7.21.
Nativitatis Chriſsti, & ad hoc prophetiæ aliquæ Oſseæ, Michææ, & Iſsaîæ expenduntur, 2.17.80.
Pax nõnon poteſst placêre ijs, quibus immodica cupiditas eſst, 3.6.20.
Pax citra ullum ſscandalum promittitur
diligentibus legem Dei, Pſsam. 118.3.8.20.
Pax, quæ erga Indos exercetur, nõnon debet
cum bello de crudelitate certare, 3.8.31.
Pax inter Principes, quantumvis pios & Chriſstianos, conſservari non poſsſset, ſsi promiſscuè in eandem converſsionem, & cõquiſitionemconquiſitionem intenderent, 2.25.47.
Pacis deſscriptio ab Iſsaîa tradita de gladijs, & lanceis in vomeres, & faices cõverſisconverſis elegantiſssima eſst, & alijs locis ſsimilibus
exornatur, 2.17.83.
Peccare quis poteſst faciendo bonâ intẽtioneintentione rem limitam, quæ ſsibi non competit,
aut in ea excedendo, 3.6.75.
Peccata & iniuriæ hominibus factæ non ſsolùm privatorum, verùm & multorũmultorum Regnorum cladem attulerunt, 3.8.38.
Peccata videntur clamorem habêre, quo
Deum ad punitionem vocant, 2.13.58.
Peccata numerantur, quæ Deus acerbiſsſsimè punire ſsolet, etiam ſsi ea uſsque ad certãcertam metam, vel periodum diſssimulaverit, cum
Benedicto Pererio, 2.13.64.
Peccata contra naturam qui extirpant,
Deo ſservire videntur, 2.13.9.
Peccata omnia legi, ſsive rationi naturali
repugnant, & ſsic contra naturam eſsſse vidẽturvidentur, 2.14.32.
Peccata, quæ in Dei iniuriam, & contemptum tendunt, non poſsſsumus impunita relinquere, 2.13.49.
Peccatum, ſsi quod fuit in primis ad Indos
expeditionibus, Regibus noſstris imputari
non debet, 3.6.26.
Peccatum quantumvis veniale quis committere non debet, etiam propter lucrandas omnes animas mundi, 2.19.13.
Pecuniæ obediunt omnia, 3.6.17.
Pedonis carmina elegantiſssima apud Senecam, Oceanum mundi finem eſsſse tradentis, 1.12.79.
Peguſssiani, & Sianitæ dicuntur à cane
quodam, cum muliere rem habente originẽoriginem ducere, 1.9.43.
Peguſsij dicuntur trahere originem à Iudæis, damnatis à Salomone ad Ophirinas
auri fodinas, 1.13.31.
Pœna tolerabilior eſst, vivere non poſsſse,
quàm ſscire, 2.7.24.
Pœna ſsine culpa eſsſse nõnon poteſst, 2.10.76.
Pœna omnis non tam ad delictum pertinet, quàm ad exemplum, 2.15.57.
Pœnarum, & ſsuppliciorum impoſsitio
quo fine & intentione fieri debeat? 2.15.
56.
Pepecornus Iudæus converſsus multa flagitia admiſsit, & carmina de eo Vlrichi ab
Huten, 2.19.95.
Peponum inſsulæ Hiſspaniolæ mira fertilitas, 1.7.24.
Peregrinationum utilitas maxima eſsſse ſsolet remiſssivè, 1.16.26.
Perfectum eſst, quod ex omnibus ſsuis partibus conſstat, 1.1.5.
Pericula undique hominibus imminent,
ut Deum timeant, 1.7.77.
Permittimus quod non approbamus,
aliudq́ue eſst præcipere, aliud permittere,
2.11.21.
Perſsarum Reges nihil ſsine conſsilio ſsapientum faciebant, 3.2.12.
Perſsarum Reges aquam, & terram ex
omnibus fluvijs, & provincijs ærario ſsuo
inferri iubebant, ut Imperij ſsui magnitudinem oſstenderent, 1.16.58.
Perſsecutio Chriſstianorum, Ieroſsolymis
facta, cauſsa fuit, ut faciliùs per totum Orbem Evangelium diffunderetur, 2.18.26.
Perſsona una, quæ habet duas, vel plures
dignitates diſstinctas, vices diverſsarum perſsonarum gerere poteſst, 2.21.7. Et exempla
huius doctrinæ, num. 9.
Perſsonæ duæ quando repræſsentantur in
eodem ſsubiecto, una poteſst iuvare alterãalteram,
2.21.12.
Peru, vel Piru nominis variæ cauſsæ, ſsive
etymologiæ referuntur, 1.13.47.49. 50.
51. & 52.
Peru, vel Piru nomen novum eſst in his
Regionibus Occidentalibus, & quas comprehendat? 1.13.46.
Peru in Regno plura nomina reperiuntur affinia nomini Ophir, 1.13.10.
Peru, vel Piru vox, multis videtur eadem
cum Ophir, aut certè maximè cum illa colludere, 1.13.7.
Peruana in Regione non reperiũturreperiuntur ea,
quęquæ ex Ophira ad Salomonem aſsportabantur, 1.13.24.
Peruani Indi, etiam poſst Incarum imperium utebantur ſsacrificijs hominum, virginum, & infantium, præſsertim in Regum
inauguratione, aut ſsepultura, 2.12.59.
rum dominationi ſsubiacêre velle, publicis
inſstrumentis teſstati ſsunt, 3.4.34.
Peruani Regni planities, vulſsò: Los llanos del Peru, olim erant mare, 1.4.21.
Peruani chordis verſsicoloribus multis
modis diſstinctis pro litteris utebantur, & Arithmeticam ſsuo modo peritiſssimè callebant, 2.8.97.
Peruano in Regno multa vaticinia, prodigia, & oſstenta, Hiſspanorum adventum, & dominationem prænuntiarunt, & quæ illa? 2.2.65.
Petitioſsola gratiæ, aut privilegij non
inducit proprij iuris renuntiationem, 3.
1.63.
Petrus Malferitus ſsecurè defendit Roman. Pontificem poſsſse pleno iure Chriſstianis concedere terram infidelium, 3.1.16.
Petrus Malferitus ſscripſsit reſsponſsum Apologeticum pro iuſstitia debellationis Indorum, 2.1.31.
Petrus Candia unus ex ſsocijs Franciſsci
Pizarri Crucis ſsigno Tumbecinorum inſsidias & ferociſssimum leonem, & tigrim ſsuperavit, 2.4.57.
Petrus Alvarez Capralis ingentem claſsſsem in Indiam ducit, 1.3.31.
Petrus Fernandez de Quiros ſscripſsit latiſssima commentaria de ſsuis navigationibus in inſsulas Salomonis, & alijs perigrinationibus, quęquæ Auctori communicavit eius
filius D. Franciſscus de Quiros inſsignis Mathematicus, & Coſsmographus, 1.6.67.
Lic. Petrus Ruiz Bejaranus Regius Senator in Argentina Cancellaria laudatur,
1.9.75.
Lic. Petrus Fernan. Navarrete Regius
Secretarius citatur, & laudatur, 2.19.93.
& alibi.
Petrus Gilkenius Menchacæ opinionem exprofeſsſso impugnat, & damnat. 3.
3.17.
B. Fr. Petrus à Corduba qualiter dæmonem apud Cumanenſses convicerit, & eiecerit? 2.4.91.
B. Fr. Petrus a Corduba, & eius ſsocius
miraculosè ab Indorum inſsidijs liberantur, & mare crucibus innixi traijciunt, 2.5.31.
Excellentiſss. Dom. D. Petrus â Toleto
Villæ-francęVillæ-francæ Marchio laudatur, & magnanimum eius factum, & dictum coram Rege
Galliæ ſsuper Navarræ obtentione, & defenſsione refertur, 2.20. 69
D. Petrus Chryſsolog. omnem Chriſsti poteſstatem & dominationem in Eccleſsiam
translatam fatetur, 2.23.110.
D. Petrus qualiter miſserit Martialem, & ſsocios ad prædicandum in Germaniam, & D. Gregorius Melitum, Auguſstinum, & Ioannem in Angliam? 2.17.54.
Plinij, & Boëtij gravis reprehenſsio adverſsus eos, qui pro huius exigui mundi occupatione laborant, 1.6.2.
Pluribus remedijs, defenſsionibus, aut
actionibus quando quis uti poſssit? 3.1.65.
Plutarchi, & Luciani narrationes, quibus videntur Orbem Novum denotare, fabuloſsæ ſsunt, 1.12.71.
Pluviæ nullæ in Planis Regni Perù, & quare? 1.7.43.
Pluit nunquam in montibus Hyrcaniæ, & in alijs Regionibus, 1.7.45.
Pontifex Romanus de omnibus Regnis,
etiam ab infidelibus poſsſseſssis, ex iuſsta cauſsa diſsponere poteſst, 2.23.51.
Pontifex Roman. habet poteſstatem in infideles peccantes contra naturam, 2.13.3.
Pontifex Roman. ex ſsententia D. Bernardi ſse in temporalibus Principum ſsæcularium negotijs immiſscere non debet, 2.
14.16.
Pontifex Roman. ſsupremam univerſalẽuniverſalem in ſspiritualibus & temporalibus iuriſsdictionem & dominationem habet ex multorum ſsententia, 2.22.17.
Pontificem Tertullianus Regem ſsæculi
appellat, & Eccleſsia omnia mundi regna ei
tradita canit, 2.23.79.
Pontificem Romanum eſsſse verum caput
univerſsalis Eccleſsiæ, ex eiuſsdem communi
obſservatione colligitur, 2.24.77.
Pontifices Romani ſsæpeſsæpius conceſsſsiſsſse reperiuntur terras infidelium Principibus Chriſstianis cum onere converſsionis,
2.24.25.
Pontifices Romani, olim ſsub Ethnicis
Imperatoribus conſstituti, poteſstate ſsuâ plenè non utebantur, 2.16.89.
Pontifices Summi ſsæpè gladio temporali adverſsus ſsæculares Principes uti reperiũturreperiuntur, 2.22.54.
Pontifices Summi qualiter olim iusiurãdumiusiurandum præſstarent, de petẽdopetendo in rebus arduis
Cardinalium conſsilio, 2.24.94.
Pontifices ipſsi ſspiritualem poteſstatem à temporali ſsæpè ſsecernunt, & illam tantùm ſsibi competere tradunt, 2.23.42.
Pontifices, & Prinicipes ſsuperiores omnia iura in ſscrinio pectoris habere dicũturdicuntur,
propter conſsilia peritorum, quos ſsemper ſsecum habere ſsolent, 2.24.97.
Pontifices, etſsi haberent temporalem
iuriſsdictionem, eâ uti non deberent, 2. 23
73.
Pontificis ſsacri apud omnes ferè gentes etiam temporalia gubernarunt, 2.23.
87.
Pontificum Romanorum dexteritatem, & certitudinem in declarandis rebus dubijs, multis probat, & extollit Thom. Bozius, 2.24.98.
Portugalliæ Regnum quo iure, & modo
conſsolidatum fuerit cum Regno Caſstellæ,
cuius feudum olim fuerat? 1.6.76.
PortugallięPortugalliæ Regnum Caſstellæ iungi maximè conveniens fuit, ut ceſsſsarent contentiones de terminis Indiarum, 1.6.74.
Poſsſseſssio vitioſsa non relevat quem ab onere probationis, 3.7.69.
Poſsſseſssio ſubſequẽsſubſequens eſst titulorum interpretativa, & declarat, quid venit in conceſssione, 3.1.23.
Poſsſseſssione ex antiqua alicuius territorij, vel caſstri quidquid intra illud eſst terrarum, vel locurum, ad caſstri dominum pertinêre videtur, 2.6.91.
Poſsſseſsſsor in dubio potiùs debet ſsibi ipſsi
favêre quàm diſsſsuadêre, 3.3.81.
Prædicandi per totum Orbem præceptum, quod Eccleſsiæ Chriſstus iniunxit, inutile eſsſset, ſsi non poſsſset ad audiendũaudiendum infideles compellere, 2.20.9.
Prædicatores, qui non procedunt more,
manſsuetudine, & humilitate Apoſstolorum,
qualiter reprehendat D. Chryſsoſst. & Ambroſs. 2.17.51.
Prædicatores ſsunt legati Chriſsti Domini, ex D. Paulo 2. Corinth. 5. & ad Epheſs.
5: 2.20.24.
Prædicatores noſstri temporis cur in virtutibus & miraculis non ſsint paris potentiæ cum antiquis, 2.16.83.
Prædicatores ut ſsint tuti inter Barbaros,
de quorum converſsione agunt, benè ſsecum
aliquos milites ducere, & arces munitas extruere poſsſsunt ex ſsententia Ioan. Maioris, & aliorum, 2.18.11.
Prædicatorum bona & exemplaris vita
plus movet infideles ad Fidem amplectendam, quàm vis, & metus armorum, 2.
17.94.
Prædicatoribus Fidei certiſssimum auxilium Deus Iſsaîæ 55. & Pſsal. 67. promittit,
2.19.24.
Præcepta naturalia primæ claſssis non admittunt ignorantiæ excuſsationem, 2.15.
33.
Præſsumendum eſst pro ijs, quæ diu in Eccleſsia Dei agitata ſsunt, 2.24.79.
Primò invenientes, & occupantes res aliquas mobiles, vel immobiles naturali iure
earum domini fiunt, 2.6.13.
Primum locum in ſscribendo qui aſsſsequi
non poteſst, non ideò intenti ſsui proventum
continêre debet, ex Cicer. 2.1.47.
Princeps nullus, etiam Papa & Imperator, in alienis Regnis temporalem iuriſsdictionem exercêre non poſsteſst, 2.14.7. & 18.
Princeps non poteſst in perpetumperpetuum alienare Regale ius ſsibi competens in bonis, quæ bello capiuntur, 2.6.42.
Princeps ſsupremus ultra immobilia debet habêre quintam partẽpartemmovẽtiummoventium prædarum, & ſsemoventium, quæ bello capiuntur, 2.6.40.
Princeps omnis poteſst, & debet ſsubditos ſsuos defendere, 3.4.4.
Princeps non punitur, ubi timetur de ſcãdaloſcandalo, 2.17.64.
Princeps rectus, & iuſstus magis ſsubditorum commodis, quàm proprijs ſstudet, & qualiter à tyranno differat? 2.12.11.
Princeps quilibet poteſstatem habet in
eos, qui ſsibi politicè ſsubſsunt, ut quæ ſsibi expedire videbitur, cuſstodiant, etiam ſsi diverſsæ Religionis ſsint, 2.19.73.
Princeps non peccat, qui ſsecutus conſsilium ſsapientum aliquid facit lege humanâ prohibitum, vel etiam iniuſstum, 2.3.
35.
Princeps infidelium etiam ſsibi ſsubditorum bono ſsine cauſsa auferre non poteſst, 2.
10.45.
Princeps graviter punire debet milites,
qui abſsque eius licentia bella, vel damna inferunt, 2.5.89.
Princeps fidelis reſspectu infidelis ſsibi nõnonſsubditi perinde ſse habet, ac privatus cum altero privato, 2.14.47.
Princeps quilibet Chriſstianus, datâ ſsibi
opportunitate, poteſst compellere infideles
ad ſservanda naturæ præcepta, 2.13.6.
Princeps conceſsſso caſstro, concedere videtur ius, quod habet in mari, & in aquis, ex
doctrina Innocentij, 3.3.40.
Principis omnia eſsſse, qualiter intelligendum ſsit? 2.21.65.
Principis auctoritate, qui contrahunt,
vel aliquid recipiunt, decipi non debent, 2.
24.47.
Principes, quia graviùs quàm ſsubditi
peccant, graviùs puniendi ſsunt, 3.5.23.
Principes omnes Chriſstiani curare debẽtdebent
Fidei propagationem, 2.25.37.
Prophetiæ procedunt ex inſspiratione Divina, & abſsque ea etiãetiam aperiri non poſsſsunt,
1.15.8.
Prophetarum vaticinia licèt ſsub magna
verborum obſscuritate, omnia includunt,
quæ ad futuræ Eccleſsiæ hiſstoriam pertinent, & antequam eveniant, à nobis intelligi nequeunt, 1.15.6.
Prorex Peruanus per plus mille leucas ſsuam gubernationem extendit, 1.6.47.
Proſsperi Aquitanici elegantiſssima carmina de cognitione Dei, 2.13.79.
Protectio in Regnibus ſsignificat, ſsive importat iuriſsdictionem, 3.1.38.
Proteſstatio facta à Columbo, & alijs
ubi primùm novas provincias occupabant,
2.6.31.
Proteſstatio, ſsue requiſsitio, quęquæ ordinata
fuit ad Indos ad Fidem ſsuadendos, & quòd
eius auctor fuit Doct. de Palacios Rubios,
2.16.10.
Proverb. locus 12.27. & 13.11. de divitijs
iniuſstè partis exponitur, 3.8.37.
Proverb. locus cap. 24: Erue eos, qui ducuntur ad mortem, &c. explicatur, 2.13.18.
Proverb. locus cap. 26. exponitur cum D.
Ambroſs. 2.9.69.
Proverb. locus cap. 8. ibi: Tyranni per me
tenent terram, explicatur, 2.11.19.
Proverb. locus de conſsilijs bellorum exponitur, 3.2.18.
Proverbium: Ad agnatos deducatur, unde originem ſsumpſserit, 2.9.52.
Provincia unaquæque abundat in ſsenſsu ſsuo, & habet pecuſsiares conditiones & affectiones, 2.25.54.
Provinciæ de Sancta Cruz de la Sierra,
Tucuman, & Paraguay deſscribuntur, 1.6.
58.
Regula de conceſssione antecedentis ad
poſsitionem conſsequentis fallit, quando hoc ſsine illo exerceri poteſst, 2.19.30.
Reguli cuiuſsdam inſsulæ Cubæ notabilis, & miraculoſsa hiſstoria & victoria ob ſsolam
invocationem Virginis Mariae,
2.5.33.
Relativum quis vel qui, aliquando reſstrictivè, aliquando declarativè, & generaliter ponitur, 2.19.39.
Religio Imperari non poteſst, quia voluntaria eſsſse debet, & nemo cogitur, ut
credat invitus, ex Lactan. Caſssiod. & alijs,
2.17.13.
Religio Chriſstiana quàm potens ſsit ad
hominum barbariem, feritatem, & vitia tollenda, 2.14.41.
Religio vera ut plantetur inter Indos,
multum expedit eis priùs idôla tollere, 2.
20.93.
Religionem propriam defendere, & pro
ea contra alias bella ſsuſscipere, communis
omnium gentium natura, & conditio eſsſse videtur Ciceroni, cuius verba referuntur, 2.16.74.
Revelatione, aut inſspiratione Divinâ mediante quæ fiunt, non ſsubiacent regulis
ordinarijs, 2.3.3. & 12.
Rex, qui ſsemel iuſtitiãiuſtitiam belli exactè diſscuſssit, iuſstè retinet, quæ in ea cæpitcœpit, 3.
2.40.
Rex, qui ſsimul eſst Dux, conſsideratur in
his, quæ facit ratione Ducatus, tanquam
Dux, & non ut Rex, 2.21.13.
Rex inſsipiens perdet populum ſsuum, & qualis ille, tales populi eius, 2.9.63.
Rex inſsulæ de Tydore voluntariè Imperium ſsuum Hiſspanis reliquit, ſse ita à Deo
monitum dicens, 2.2.64.
Rex fundat ſsuam intentionem in omnibus terris, quæ in ſsuo Regno deſsertæ, & incultæ reperiuntur, 2.6.93.
Regis dignitas conſsiſstit in multitudine,
potentiâ, & divitijs gentium, quibus dominatur, 1.16.46.
Regis fiſsco, aut demanio cedunt terræ omnes, quæ à vaſsſsallis bello quærũturquæruntur, etiãetiamſsi bella vaſsſsallorum expenſsis fiant, 2.6.34.
Regis gentium iura, & cõditionesconditiones, quas
refert Scriptura, 1. Reg. 8. ea quæ cum Indis fiunt, demonſstrare videntur, 3.8.22.
Regis tyranni effigies, & mores referũturreferuntur 1. Reg. 24. Boni autem, & iuſsti Deuter. 17. 14: 3.8.23.
Reges, & Principes ſsupremi licèt perſsonaliter bellis non interſsint, quæ à ſsuis
vaſsſsallis geruntur, eorum tamen terrarum,
quæ ab illis conquiruntur, dominium acquirunt, 2.6.29.
Reges liberi in ſsuis Regnis potentius, & antiquius ius habent, quàm Imperator
in Imperio, 2.21.73.
Reges Paſstores populorum ſsæpè appellantur, 2.23.144.
Reges potentes potenter Fidem introducere debent, 2.16.66.
Reges Divinæ potentiæ famulari debẽtdebent,
ad Dei cultum maximè dilatãdumdilatandum, ex Valerio, & D. Auguſstin. 2.16.72.
Reges infideles ut plurimùm tyrrannicètyrannicè dominantur, 2.12.11.
Reges omnes & Imperatores cur in ſsuis titulis ſscribant, ſse Dei gratiâ regnare, 2.2.5.
Reges Siciliæ ex conceſssione Pontificis ſspiritualium cognitionem tanquam Sedis Apoſstolicæ legatos ſse habere prætendunt, 3.1.75.
Reges Galliæ, & Angliæ habere dicuntur virtutem curandi ſstrumas, 2.25.31.
Reges Galliæ, & Angliæ cur à Deo vocati non fuerint ad Novi Orbis conquiſsitionem, & converſsionem? 2.25.14.
Reges Caſstellæ, & Luſsitaniæ ob conquiſsitionem Indiarum plures ſsimultates habuerunt, 2.25.48.
Reges Catholici Ferdin. & Eliſsabeth
Iudæos & Mauros ab Hiſspania expellentes iuſstiſssimis rationibus moti ſsunt, & eis
vim directam non intulerunt, 2.19.86.
& 90.
Reges Cathol. Ferdinan. & Eliſsabeth
Divinâ inſspiratione, & afflatu tentaſsſse detectionem Novi Orbis, plures Auctores
tradunt, 2.3.18. & 29.
Reges Cathol. Hiſspaniæ Ferdin. & Eliſsabeth, & Emanuel LuſitanięLuſitaniæ qualiter Iudæos, & Mauros à ſsuis Regnis eiecerint? 2.16.116.
Reges Catholici per converſsionem Novi Orbis plus EccleſięEccleſiædederũtdederunt, quàm Hæretici adimere conati ſsunt, 1.16.80.
Reges Catholici quo tempore Columbum miſserunt ad quærendum Novum Orbem, divitiarum, quæ in eo repertæ ſsunt,
notitiam non habebant, 1.16.108.
Reges Catholici plurimas leges, & cautiones fecerunt, pro Indorum omnimoda
libertate aſsſserenda, & tuenda, 3.7.56.
Reges Catholici, ſsi divitiarum tantùm
amore in Indicis expeditionibus adducerẽturadducerentur, intra ipſsa HiſpanięHiſpaniæ Regna non minores theſsauros invenire poſsſsent, 1.16.103.
Reges Catholici iuſstiùs quàm Neptunus ſse maris Oceani dominos vocare poſsſsent, & quare? 3.3.56.
Reges Catholici obligati erant ad recipiendam gubernationem IndorũIndorum, 2.9.55.
Reges Catholici ſsummo ſstudio curarũtcurarunt, & curant, ut Indi priùs moneantur, quàm
puniantur, 2.16.9.
Regibus Catholicis potiùs quâm alijs
converſsio & cõquiſitioconquiſitio Novi Orbis ab Eccleſsia committi debuit, & quare? 2.25.9.
Regum Catholicorum in audiendo, & iuvando Columbo manſsuetudo, & liberalitas miraculoſsa videtur, 2.4.29.
Reges Catholici Hiſspaniæ non tantùm
ex charitate, ſsed ex obligatione iuſtitięiuſtitiæ tenentur, Fidem inter Indos pro viribus propagare, & conſservare, 2.16.42.
Reges Catholici Hiſspaniæ gaudent virtute expellẽdiexpellendi dæmones à corporibus obſseſsſsorum, 2.25.30.
Reges Catholicos Hiſspaniæ videri electos, & vocatos à Deo ad reducendos, & gubernandos populos Indorum, ſsicut olim
Moyſsis ad reducendum, & gubernandum
populum Iſsraëliticum, Camill. Borrellus
apertè teſstatur, 2.2.38.
Reges Catholicos Hiſspaniæ ſsemper piè,
ac providè ea omnia ordinaſsſse, quæ ad
bonam converſsionem, & tractationem Indorum conveniebant, multis oſstenditur,
3.6.27.
Reges noſstri ad modum Architecti omnia neceſsſsaria ad Indorum meliorem converſsionem diſspoſsuerunt, 2.16.58.
Reges noſstri nunquam permiſserunt Indos ſsecundæ claſssis debellari, vel ſservos
fieri, 2.9.17.
Reges noſstri ſsemper bonam fidem habuerunt in Novi Orbis acquiſsitione, etiam ſsi aliqui eius cauſsas poſsteâ in dubium revocaverint, 3.2.59.
Reges noſstri non ſsolùm potuerunt, ſsed
omnino debuerunt, Barbarorum à ſse detectorum, & converſsorum gubernationem
accipere, 2.9.72.
Reges noſstri, & ſsupremum Indiarum
CõſiliumConſiliumſsemper ea media fovent, & amplexantur, quæ Indis favorabiliora, & mitiora videntur, 3.4.10.
Reges noſstri ad conquiſsitionem Indiarum faciendam, Summum Pontificem conſsuluerunt, 3.2.24.
Reges noſstri hodie ex ſsententia multorum non ſsolùm iuſstè retinêre poſsſsunt India Occidentales, verùm & rebellantes
denuò ſsubiugare, 3.5.29.
Reges noſstri ſsemper optimos Duces,
ac probatos miniſstros ad Novum Orbem
mittere procurarunt, 3.6.108.
Reges noſstri abſq;abſque ullo ſscrupulo retinẽtretinent
provincias Novi Orbis, cùm ad eas cõquirendasconquirendas tot conſsilia exquiſsierint, 3.2.29.
Reges noſstri quid ſsemper ſsanxerint, & cupierint in debellationibus Indorum? 2.
15.25.
Reges noſstros ab iniurijs Indis illatis
plures Auctores excuſsant, 3.6.36.
cura converſsionis Indorum, ſsed plena eorum dominatio ab Alexandro VI. conceſsſsa fuit, 3.1.13.
Regum noſstrorum iuſstitia à calumnijs hæreticorum facilè vindicatur, 3.6.
91.
Reges Hiſspaniæ res arduas non niſsi
maximo conſsilio adhibito aggrediuntur,
3.2.2.
Reges Hiſspaniæ nunquam ullum feudum Eccleſsiæ ratione Indiarum perſsolverunt, neque Eccleſsia illud exegit, 3.
1.47.
Reges Hiſspaniæ, licèt eis ſsubiaceat omne quod volunt, voluntatem tamen ſsuam ſsemper legi & rationi ſsubmittunt, 3.2.3.
Reges Hiſspaniæ non præiudicarunt iuri ſsuo, Pontificem adeundo, 3.1.53.
Reges Hiſspaniæ cur Sedis Apoſstoliciæ benedictionem, aut conceſssionem, ad Novum Orbem conquirendum, expoſstulaverint? 3.1.50.
Reges Hiſspaniæ omnes alios in ſsuis cõſiliarijsconſiliarijs exhibendis, & remunerandis excedunt, 3.2.8.
Reges Hiſspaniæ, & alij, qui liberi dicuntur, minus dependent ab Eccleſsia, quàm
Imperator, 3.1.86.
Reges Hiſspaniæ propriâ auctoritate
poſsſsunt bellum indicere, ſsed rarò id faciũtfaciunt,
inconſsulto Pontifice Romano, 3.2.21.
Reges Hiſspaniæ ſsi (quod abſsit) Hæretici fuerint, ex lege in Concilio Toletano lata, deponi iubentur, 3.1.91.
Reges Hiſspaniæ in bellis, quæ gerunt, â Deo iuvantur, & quare? 3.2.22.
Reges Hiſspaniæ non tenentur præſstare ſspeciale fidelitatis iuramentum Romano
Pontifici, licèt tempore coronationis iurent, ſse Eccleſsiam pro virili defenſsuros,
3.1.89.
Reges Hiſspaniæ per legatos obedientiãobedientiam piè præſstare ſsolent Pontificibus noviter
creatis, 3.1.90.
Reges Hiſspaniæ, datâ voluntariâ Indorum electione, Indias Occidentales legitimè retinent, 3.4.37.
Reges Hiſspaniæ Indos omnes, etiam impenſsè barbaros, ſsummâ charitate proſsequuti ſsunt, & liberos eſsſse iuſsſserunt, 2.9.75.
Reges Hiſspaniæ ius navigationis maris
Oceani cum aliorum prohibitione legitimè præſscriptum habent, 3.3.70.
Reges noſstri ſsemper bonam fidem habuerunt in conquiſsitione, & retentione Imperij Indiarum, 3.3.79.
Reges Hiſspaniæ etiam nolentes invitãdiinvitandi eſsſsent ab Eccleſsia ad Novi Orbis converſsionem, 2.25.24.
Reges Hiſspaniæ, & alij in temporalibus ſsuperiorem non recognoſscunt, 2.22.49.
Reges Hiſspaniæ ſsacro oleo tempore coronationis inungi ſsolent, 2.25.34.
Reges Hiſspaniæ etiam habent virtutem
curandi ſstrumas, ut Reges Galliæ, & Angliæ, 2.25.33.
Reges Hiſspaniæ in bellis ineundis, & rebus Religionis tractandis maximo conſsilio ducuntur, 3.2.17. & 20.
Reges Hiſspaniæ iam pridem Chriſstianiſssimorum nomine gaudent, 2.25.25.
Reges Hiſspaniæ, & alij quilibet, qui ſsuperiorem non recognoſscunt, in ſsuo Regno ſsunt Monarchæ & Imperatores, 2.21.72.
Reges Hiſspaniæ quoad Indiarum Occidentalium Regna eſsſse feudatorios Eccleſsiæ Bodinus & Marta teſstantur, qui reprobantur, 3.1.40.
Reges Hiſspaniæ curam conuerſsionis Indorum ſsibi à Sede Apoſstolica demandatãdemandatam,
qualiter exercêre debeant, 2.19.17.
Reges Hiſspaniæ non poſsſsunt facilè ſscribere, aut numerare omnes titulos ſsuorum
Regnorum, aut Provinciarum, 1.16.64.
Reges Hiſspaniæ, & eorum vaſsſsalli magnam laudem merentur, ob curam dilatãdædilatandæ Fidei Catolicæ per NovũNovumOrbẽOrbem, 2.16.23.
Reges Hiſspaniæ appellantur Orthodoxi, & defenſsores Fidei, 2.25.29.
Reges Hiſspaniæ quot Regna, & provincias in utroque Orbe poſssideant, remiſssivè, 1.16.51.
Reges Hiſspaniæ ſsemper ardẽtiſsimèardentiſsimè Indorum converſsionem curarunt, & omni lucro præpoſsuerunt, 1.16.100. & 104.
Reges Hiſspaniæ ad Novum Orbem inquirendum, & ſsubiugandum, Divino impulſsu, & revelatione ducti videntur, 2.3.1.
& 16.
Regibus Hiſspaniæ inter reliquos primus
locus debetur, & quare? & qui Auctores
de hoc tractent? 1.16.45. & 48.
Regum Hiſspaniæ Imperium maius eſst
quàm Sinenſsium, & Romanorum, 1.16.52.
Regum HiſpanięHiſpaniæ præcipua gloria ex cura converſsionis Novi Orbis, 1.16.68.
Regum Hiſspaniæ dignitas, & maieſstas
ob Indiarum acquiſsitionem, temerè ab aliquibus calumniatur, 2.1.8.
Regum Hiſspaniæ Maieſstas, & potentia
valde aucta eſst ex acceſssione Novi Orbis,
1.16.42.
Salomon, quamvis ſsapientiſssimus, didicit navigationem Tharſsis, & Ophir à ſservis Regis Hiram, 1.13.59.
Salomon fuit cumulandarum divitiarum ſstudioſsiſssimus, 1.13.15.
Salomon fuit omnium mortalium ſsapientiſssimus, & non videtur Orbem Novum
ignorare potuiſsſse, 1.13.14.
Salomonem navigationem longam, & difficilem ob Novi Orbis divitias inſstituiſsſse, credibile non eſst, relictâ Indiâ Orientali ditiori & viciniori, 1.13.25.
Sententiæ Victoriæ, Soti, Gregorij Lopez, Matienzo, Bañez, Cordabæ, Acoſstæ,
Molinæ, & aliorum circa iuſstam retentionẽretentionem Novi Orbis ſsigillatim expenduntur, 3.5.3.
Sententijs, & declarationibus PapęPapæ non
eſst negandum, quod alijs inferiorum iudicum concedi ſsolet, 2.24.35.
Sephar mons nihil habet commune cum
Andibus Peruanis, 1.13.57.
Sepharad nomen apud Hebræos Hiſspaniam ſsignificat, 1.15.33.
Sephar mons dicitur idem cum montibus, Andes del Pirù, qui ſsunt totius Orbis
longiſssimi, 1.13.13.
Septentrionalis pars cur etiam Aquilonaris dicatur? 1.1.21.
Septentrionalis mundi plaga, quæ? & cur ita dicta? 1.1.18.
SeptẽtrionalesSeptentrionales nationes plurimæ, & qui
de illis ſscripſserunt, 1.10.28.
D. Seraphinus Freitas Luſsitanus laudatur, & eius tractatus contra alterum Maris
liberi. 2.1.50. & 3.3.30.
Sermo idem ubi duas ſsententias exprimit, ea ſsumitur, quæ rei gerendæ aptior eſst,
3.1.30.
Serpentem æneum à Moyſse in deſserto levatũlevatum cur contriverit Ezechias? 2.12.122.
Servi ſsine dñodomino, & pro derelictis habiti à quocunque occupari poſsſsunt, 2.7.82.
Servorum Indiæ Orientalis occaſsione
plures lites in Limano Senatu exortæ ſsunt, & varijs, ac contrarijs ſsententijs terminatæ, & de earum fundamentis, 3.7.112.
Servi per Fidei & Baptiſsmi ſuſceptionẽſuſceptionem liberi non ſsiunt, 3.7.92.
Servitus cõmunicommuniomniũomnium gentium iure ex
iuſstis bellis induci cœpit, & quare? 3.6.4.
Servitutis diffinitio, & qui de eius origine, cauſsis, & differentijs ſscripſserint, 3.7.6.
Servitutis in poſsſseſssione qui morantur,
regulariter pro verè ſservis haberi debent: & quando hoc limitetur, 3.7.68.
Servitutem BarbarorũBarbarorum quomodo explicet D. Thomas? & an à naturali, vel à gentium iure originem ducat? 2.8.120.
Servitutem naſsci in manu imprudentis,
quomodo dicatur, Prover. 1. & 26: 2.7.57.
Servitutes hominum inſstar pecudum admiſsſsas, & locus D. Auguſst. 3.7.14.
Seſsoſstris Ægyptiorum Rex ultra Gangem proceſssit, 1.2.20.
Seſsoſstris ſsuperba monumenta, quæ in India reliquiſsſse dicitur, 1.2.21.
Seſsoſstris, & alij ceſsſsarunt, mare Rubrum
in Nilum ducere, ne terra Ægypti inundaretur, 1.8.62.
Seſsoſstris Ægypti, & Tharco ÆtiopiæÆthiopiæ Rex nunquam Indiam viderunt, 1.3.8.
Seſsoſseris crudelitas in Reges victos, & trophœa inverecunda, 1.2.22.
§. Si adverſsus inſst. de nuptijs illuſstratur,
1.9.30.
Siciliæ Reges nullum in temporalibus ſsuperiorem agnoſscunt, 3.1.71.
Siciliæ in Regno quod ius habent hodie
Romani Pontifices ſsecundùm Iſserniam, 3.
1.68.
Siculi Flacci locus refertur, & emendatur, 2.14.12.
Signa plura, quæ oſstendunt, opus, manũmanum, & impulſsum Divinum interveniſsſse in detectione, & converſsione Novi Orbis, 2.3.21.
Signi nomine, ſsub quo Iſsaîas gentes congregandas, & convertendas dicit, intelligitur ſsignum Crucis, 1.15.44.
Sileni narrationem de Novo Orbe à Theopompo relatam, ut meram, & nugatoriam fabulam accepit Ælianus, & Tertullianus, 1.12.57.
Simonia eſst aliquid dare, vel paciſsci expreſssè pro rebus ſspiritualibus, vel ut quis
ingrediatur ReligionẽReligionem, aut ſsi detur in vim
modi, vel conditionis, 2.18.41.
Simonides quid reſsponderit Hieroni roganti de Deo, & eius natura? 2.15.32.
Simulacrorum cultus extrema impietas, & ſstultitia omnibus maior appellatur, 2.
12.112.
Sinæ, aut Iapponienſses ſservi effici non
poſsſsunt, niſsi ubi ſse, aut filios ſsuos vendunt, & tunc temporaliter ſserviunt, 3.7.116.
Sinæ nõnon admittunt exterorum commercia & ideò, Fides apud eos difficile propagatur, 2.20.49.
Sinarum Regnum quà ſspectat Tartaros
eſst Borealiſssimum, & frigidiſssimum, 1.1.73.
Sinarum latiſssimum, & ditiſsimũditiſsimumRegnũRegnum & quando à Luſsitanis luſstratum, 1.3.42.
Stulti non debent eſsſse melioris conditionis, quàm ſsapientes, 2.9.31.
Suavitas multum conducit ad Fidei receptionem, 3.7.35.
Subditi debent famam, & honorem dominorum ſsicut vitam tueri, 2.1.9.
Subditos contra proprium Regem rebelliantes quilibet etiam extraneus coërcere poteſst, 2.13.42.
Subrogatus non poteſst eſsſse majoris porentiæpotentiæ, quàm is in cuius locum ſsubrogatur, 2.23.24.
Succeſsſsus fœlices rerum omnium, & maximè bellorũbellorumſsemper Deo à viris, & Ducibus pijs, & prudẽtibusprudentibustribuũturtribuuntur, 2.4.78.
Suetonij locus in Octavio perpenditur,
2.14.78.
Sumatra inſsula, & an eadem quæ Trapobana, vel Aurea Cherſsoneſsſsus, 1.3.38.
Summus Pontifex ſsecundùm Baldum eſst
iudex ordinarius totius mundi, & concurrit cum quolibet ordinario, 2.23.163.
Summum Pontificem rectè potuiſsſse alios Reges præter Catholicos ab IndiarũIndiarum conquiſsitione excludere, verior ſsententia
eſst, & qui eam probent, 2.25.43.
Superbia execrabilis Aiacis, Capanei,
Micentij, & aliorum, qui à ſse ipſsis victorias ſsperabant, 2.4.79.
Sur nomen eſst Belgicum, aut GallicũGallicum, & ſsignificat ventum Auſstralem, 1.8.28.
Sibyllarum carmina à Virgilio relata cõmodècommodè Hiſspaniæ RegibRegibusapplicãturapplicantur, 2.2.36.
Sibyllæ agnoverunt Dominum, & Regnum Chriſsti, 2.23.100.
Sibyllina oracula ante evẽtumeventum rei, quam deſignãtdeſignant, benè explicari nõnonpoſsũtpoſsunt, 1.15.7.
Symbolum, quod in Ticinenſsi Academia
poſsitum fuit, ad oſstendendam latitudinẽlatitudinem, & magnitudinem Imperij Hiſspani, 1.16.
66. Et aliud Vlyſssippone, num. 67.
D. Simeon Stilites fulmine percuſsſsus
interijt, 1.7.51.
Syrtes Lybiæ quid ſsint, & unde procedant? cum Luciano, 1.4.23.
T
Tacubano in monte apud urbem Mexicum TemplũTemplum B. Virginis extructum fuit, & quare? 2.4.52.
Targomæſsive Thorgomæ nomen apud
Ezechiel, cap. 27. quid ſsignificet? 3.6.99.
Tartarum, ubi defunctorũdefunctorum animas mitti credebant, in ultimis Hiſspaniæ oris,
tanquam in extrema totius Orbis regione, antiqui collocabant, 1.11.64.
Tartarorum nomen, & Imperium quando extendi cœperit? 1.1.66.
Tarteſsſsus urbs Hiſspaniæ olium ditiſssima, & fœliciſssima, 1.13.21.
Tertulliani elegãselegans locus refertur de his,
quæ à Deo veluti invito permittuntur, & non approbantur, 2.11.20.
Tertulliaui de eâdẽeâdem propagatione hominũhominum duo loca elegantiſssima proferuntur, 1.
10.15.
Tertulliani locus perpẽditurperpenditur, quo FidẽFidemCatholicãCatholicamſsuâ ætate etiãetiam in provincijs, & inſsulis ignotis prædicatam tradit, 1.14.53.
Teſstatorum morientium ultima verba fideicommiſsſsa vocantur, & magis hæredes
obligare videntur, 2.16.37.
Teſstis dictum valet, dicentis, Titium ligna amputaſsſse, quamvis Titius id per alium
fecerit, 2.6.33.
Thaletis Mileſsiij apophthegma, 1.12.13.
Tharſsis idem eſsſse cum Tharteſsſso plures
opinantur, & in Hiſspaniæ Bæticis oris cõſtituuntconſtituunt: alij verò negant hoc 1.13.20.
Tharſsis nomine in ſsacra Pagina quænam
regio deſsignetur? 1.13.19.
Tharſsis, & Ophir provinciæ, & navigationes earum diverſsæ erant, 1.13.18.
Tharſsis & Ophir navigatio à Salomone
inita, an eſsſset eadẽeadem, vel diverſsa, 1.13.3. & 18.
D. Pauli Coloſsſs. 4: In ſsapientia ambulate ad
eos, qui foris ſsunt, 2.14.25.
Theodori de Bri notabilia verba referũturreferuntur, quibus Hiſspanorum exceſsſsus excuſsat,
3.6.61.
Theodoſsius Imperator Religionis curam & augmentum filijs ſsuis, moriens, præ omnibus commendavit, 2.16.60.
Theodoſsius Imperat. auxilijs cœleſstibus
victoriam reportavit, & carmina Claudiani de hoc, 2.4.37.
Theophili Antiocheni elegantiſssima verba de hominum propagatione, 1.10.14.
Theopompus quis fuerit? 1.12.58.
Theutates erat Gallis Mercurius, & Mars
Hæſsus, 2.14.91.
Thomas Candiſsch Anglus fœliciter fretũfretum Magallanicum trãſijttranſijt, & in patriam opimis ſspolijs onuſstus reverſsus eſst, 1.8.38.
Thomas Bozius Eugubinus laudatur, qui
tradit, nec tenue quidẽquidem nomen Novi Orbis
ad maiores noſstros perveniſsſse, 1.11.7.
Thom. Bozius Eugubinus conſstantiſssimè defendit abſsolutam Papæ iuriſsdictionem in
temporalibus, & hanc ſsententiam communem Theologorum appellat, 2.23.57.
Thom. Bozius eleganter loquitur de modo & ratione uſsus tẽporalistemporalis poteſstatis Romani Pontificis, 2.24.9.
Thom. Bozius paſssim agnoſscit per Bullam Alexandri VI. plenum dominium Indiarum Regibus Catholicis datum fuiſsſse, & dari potuiſsſse, 2.24.23.
Thom. Bozius hæreticos eſsſse docet
eos, qui Chriſsto ut homini temporalium dominium non concedunt, 2.23.90.
Thom. Bozius Alexandri VI. donationẽdonationem multis rationibus defendit, 2.23.69.
Thom. Bozius Eugubinus Indorum OccidẽtaliumOccidentalium barbariem, & incultos, ac feros
mores ſsæpiſssimè exaggerat, 2.7.33.
Thom. Bozius ſsecurè admittit conceſssionem Novi Orbis â Deo HiſpanięHiſpaniæ Regibus
factam, ob zelum Religionis, & alias virtutes, 2.2.33. & 35.
Thom. Bozius, Ioan. Boterus, Rutil. Benzon. & alij agnoſscunt Spiritus Sancti afflatum in Alexandro VI. dum cõceſsitconceſsitIndiãIndiam Oriental. & Occident. Regibus Luſsitaniæ, & Caſstellæ magis quàm alijs, 2.3.22.
Thom. Bozij elegantiſssima verba referũturreferuntur, pro excuſsanda Hiſspanorum adverſsus
aliquos Indos aſsperitate, 3.6.58.
Fr. Thom. à Iesv præſsidia militaria concedit ad frænandos Indos, & Prædicatores
tuendos, 2.18.13.
D. Thom. etiãetiam apud Sinas, & Braſsilienſses
prædicavit, 1.2.33. & 1.14.54. & 60.
D. Thom. maximos in prædicatione Indiæ interioris progreſsſsus fecit, & illis Apoſstolus meritò vocatur, 1.2.32.
D. ThomęThomæ prædicationis in India interiori multa veſstigia noſstris temporibus reperta, 1.2.36.
D. Thomæ Apoſstoli pedũpedum veſstigia, ſscopulo impreſsſsa, oſtendũtoſtendunt Braſsilienſses, 1.14.61.
D. Thom. miraculum inſsigne apud Indos,
1.2.39.
D. Thomæ corpus Maliapuræ inventum, & eius miracula, 1.2.38.
D. Thomæ vaticinũvaticinum de LuſitanorũLuſitanorumadvẽtuadventu ad Indos Orientales, 1.2.40. & 44.
D. Thomæ verba notabilia adducuntur
pro aſsſserenda temporali dominatione Pontificis, 2.23.58.
D. Thomæ verba difficilia qualiter accipi debeant? 2.1.59.
Don Thomas Tamaio de Vargas Regius
Hiſstoriographus citatur, & laudatur, 1.6.
59. & 2.25.89.
Thraces ad quatuor uſsque numerare didicerunt, 2.8.99.
Thubal filius Iaphet, & nepos Noë omnium primus in Hiſspaniam venit, 1.9.58.
Thubalia propriè, & verè dicitur Hiſspania, & quare? 1.15.51.
Thule inſsula ubi? & plura de ea remiſssivè, 1.12.90.
Tibia Barbara quæ? 2.8.38.
Titulus primæ inventionis, & occupationis Novi Orbis parum ſsufficiens iudicatur à Victoria & Gregorio Lopez, 2.6.61.
Titulum nullum allegare melius eſst, quàm
invalidum, aut defectuoſsum, 3.2.52.
Titulus Divini impulſsus, ſsive revelationis
in detectione, & cõverſioneconverſione Novi Orbis à Victoriæ impugnationibus defenditur, 2.
3.42.
Titulus præcedens talis præſsumitur, qualem præſsens poſsſseſssio demonſstrat, 3.1.22.
Titulus primæ inventionis, & occupationis iuvat HiſpanorũHiſpanorum Regum cauſsam in dominatione Novi Orbis: eiuſsque meminerunt Victoria, & Gregor. Lopez, 2.6.10.
Titulus quilibet putativos, & illegitimus ſsufficit in præſscriptione longiſssimi tẽporistemporis,
quãvisquamvis poſsteà de eius errore cõſtetconſtet, 3.2.63.
Tituli à primordio poſsterior formatur eventus, 3.1.21.
Tituli ſsuperbi, quos ſsibi ſsumit Turcarum
Imperator, & alij Reges Gentiles remiſssivè, 1.16.63.
Verbum Domini non eſsſse alligatum, quo ſsenſsu ſscribat D. Paulus, 2.16.13.
Verbo utendum ut nummo, cui publica
forma ſsit, 1.4.59.
Verborum proprietati derogat uſsuscommunis loquendi, 1.4.60.
Verbis, qui abundant, in rerum ſsubſstantia deficiunt, 1.1.3.
Vergereverbũverbum quid ſsignificet apud Geographos? 1.1.43.
Veritas etſsi obſscuretur, tandem tamen
emergit, 1.4.11.
Verſsoriam capere apud Plautum ſsignificat, dar, o tomar la buelta, 1.12.46.
Veſstibus ornatis ſsemper honos maior deferri ſsolet, 2.18.67.
Vettones Hiſspaniæ populi olim Romanos
ambulantes valdè mirati ſsunt, 2.8.101.
Viæ plurimæ quæſsitæ ſsunt, quibus Oceani Atlantici ad Auſstrale facilior tranſsitus aperiatur, & quæ illæ? 1.8.49.
Vicario Chriſsti directè non fuit conceſsſsa
poteſstas ſsuper non baptizatis, 2.14.24.
Victimam involuntariam, vel reluctantẽreluctantem à ſsacrificijs reijciebant Romani, 2.17.22.
Victi ſsemper ſsolent à victoribus calcari, & ſspoliari, 3.6.48.
Victo, vel capto miſsericordia debetur, in
quo pacis perturbatio non timetur, 3.7.40.
Victores cum victis qualiter ſse habere debeant, 3.7.37.
Victoria inter præcipua genera rerum acquirẽdarũacquirendarum à Cicerone cõnumeraturconnumeratur, 2.6. 25
Victorias de Indis ab Hiſspanis partas quidãquidam mali ex eo extenuant, quòd Indi Barbari, inermes, & puſsillanimi eſsſsent, 2.4.61.
Victorias ferè omnes, quæ ab Hiſspanis in
Novo Orbe partæ ſsunt, cœleſstibus auxilijs
tribuunt plurimi, & grauiſssimi Auctores,
qui de illis ſscripſserunt, 2.4.58.
P. Mag. Victoria putat non eſsſse ſsecurum
titulum Divinæ revelationis, & quare? 2.
3.32.
Victoriæ & Molinæ verba referuntur de
iuſsta occupatione inſsularum, & provinciarum deſsertarum Novi Orbis, 2.6.82.
Victimas humanas Mexicanorum Deo
odioſsas eſsſse, & brevi deſsituras, ingenti miraculo oſstenſsum fuit, 2.12.99.
Vincentius Lirienſs. optimè exponit cauſsam, cur Fides, & Eccleſsia Dei dicatur Catholica, 1.14.50.
S. Vincentij Ferrer vaticinium de Orbis
prædicatione per Religioſsos diverſarũdiverſarum Ordinum efficienda, & perficienda, 1.14.74.
Viro gravi, & fidedigno qui credit, ſsecurus eſst, 3.2.34.
Vis, & metus multũmultum minuunt de voluntario, imò conſsenſsum excludunt, 2.17.91.
Vim, & metũmetum longè abeſsſse debêre à converſsione Iudæorum, & aliorum infidelium,
etiam Chriſstianis ſsubditorum, paſssim admonent ſsancti Patres, 2.17.5.
Vitæ alterius, imò nec propriæ, nemo eſst
DñsDominus, niſsi ad cuſstodiendam illam, 2.13.94.
Vlyſsſses, ob peregrinationum labores, ab
Homero laudatur, 1.16.24.
Vnctionis ius paſssim omnes Reges Chriſstiani ſsibi uſsurpant, 2.25.35.
Vocationes, & inſspirationes Divinæ multis modis contingunt, & confirmantur, neque ſsemper miraculis egent, 2.3.48.
Vocationibus Divinis parêre, aut non
parêre Deus in noſstra voluntate reliquit, 2.
17.10.
Voluntas prorſsus libera non reperitur in
eo, qui etiam cauſsativè aut conditionatè ad
baptiſsmum compellitur. Et quatenus volũtasvoluntas coacta voluntas ſsit? 2.19.66.
Voluntas non minus declaratur rebus, & factis, quàm verbis, 2.21.3.
Voluntate ex mera quod dependet, ex
eâdem adimi poteſst, 2.11.34.
Voluntatem liberam qualiter diffiniat
D. Auguſstinus? 2.19.69.
Vrbano II. Roman. Pontific. orationem
probello contra infideles habente, audita
fuit vox de cœlo, quæ illud approbavit, 2.
16.65.
Vrbem totam incendiſsſse dicitur, qui eius
partibus ignem iniecit, qui creſcẽdocreſcendo, & ſserpendo, eam abſsumpſsit, 1.14.86.
Vrbes Piura, & Paita quales? 1.6.44.
Vrbes Chichapoyas, Mayobamba, Leon
de Guanueo, & Guamanga deſscribantur, 1.
6.50.
Vſsucapio à Cicerone, & I. C. appellatur
funis lirium, 3.3.4.
Vtilia quæ alicui ſsint reperire, magnam
laudem meretur, ex Ariſstot. 1.16.35.
Vtilitatis publicæ, & Religionis augendæ ratio plura, contra ordinarias iuris regulas operari ſsolet, 2.21.33.
Vtilitatis ſspecie obiecta, omnes natura
etiam ad pia, & honeſstta magis accẽdimuraccendimur,
1.16.110.
Vtilitati infidelium magis quam ſsuæ intendere debet, qui eorum cõverſionemconverſionem curat, 2.9.22.
Vvaldeſsium hereſsis, quæ peccatores
dominium rerum ſsuarum non habêre dicebat, in Concilio Conſstant. damnata fuit, 2.
10.56.
Vxor fidelis quando à viro infideli ſseparari poſssit, 3.5.10.
Vxorem converſsam poteſst Papa eximere â poteſstate mariti infidelis, 2.11.57.
Zonam Torridam eſsſse impertranſsibilem, & inhabitabilem hodie etiam aliqui nimis ſsupinè ſscribunt, 1.11.39.
Zonas tres anteà inhabitabiles, poſst
Chriſsti adventum habitabiles factas piè probare nititur Thomas Bozius, 1.11.
45.
Zonas quinque, quibus terra dividur,
qualiter deſscribat Cicero, Pſsin. & alij, 1.
11.35. & 38.
Zonas omnes habitabiles eſsſse, & Torridam placidiſssimam, hodie comiſsimiscertiſſimis experimentis compertum eſst, & Auctores,
qui de hoc agunt, 1.14.41. & 43.
![p. [753]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0787/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [754]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0788/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [755]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0789/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [756]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0790/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [757]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0791/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [758]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0792/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [759]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0793/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [760]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0794/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [761]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0795/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [762]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0796/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [763]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0797/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [764]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0798/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [765]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0799/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [766]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0800/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [767]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0801/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [768]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0802/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [769]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0803/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [770]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0804/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [771]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0805/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [772]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0806/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [773]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0807/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [774]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0808/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [775]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0809/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [776]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0810/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [777]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0811/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [778]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0812/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [779]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0813/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [780]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0814/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [781]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0815/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [782]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0816/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [783]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0817/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [784]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0818/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [785]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0819/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [786]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0820/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [787]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0821/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [788]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0822/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [789]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0823/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [790]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0824/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [791]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0825/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [792]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0826/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [793]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0827/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [794]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0828/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [795]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0829/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [796]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0830/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [797]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0831/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [798]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0832/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [799]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0833/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [800]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0834/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [801]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0835/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [802]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0836/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [803]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0837/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [804]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0838/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [805]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0839/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [806]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0840/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [807]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0841/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [809]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0843/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [810]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0844/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [811]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0845/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [812]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0846/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [813]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0847/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [814]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0848/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [815]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0849/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [816]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0850/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [817]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0851/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [818]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0852/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [819]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0853/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [820]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0854/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [822]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0856/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [823]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0857/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [824]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0858/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [825]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0859/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [826]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0860/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [827]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0861/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [828]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0862/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [829]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0863/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [830]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0864/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [831]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0865/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [832]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0866/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [833]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0867/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [834]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0868/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [835]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0869/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [836]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0870/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [837]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0871/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [838]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0872/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [839]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0873/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [840]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0874/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [841]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0875/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [842]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0876/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [843]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0877/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [844]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0878/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [845]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0879/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [846]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0880/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [847]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0881/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [848]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0882/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [849]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0883/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [850]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0884/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [851]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0885/full/full/0/default.jpg){kind=link}
![p. [852]](https://facs.salamanca.school/iiif/image/W0096!A!W0096-A-0886/full/full/0/default.jpg){kind=link}